Zondag 30 januari 2011
Oostvaardersplassen – Lepelaarsplassen – Almere Muziekwijk
Om half zeven gaat de wekkertelefoon en sta ik op. Het is precies nul graden, maar buiten is het wel wit. Sneeuw ligt er niet. Tjonge, wat was dat gisteravond? Ik lag nauwelijks in de slaapzak of ik hoorde iemand te keer gaan. Het leek wel een soort oerkreet. Was er een gevangene ontsnapt en stond hij de bewakers uit te dagen? Of kwam het geluid van de huizen een paar honderd meter rechts van ons? In elk geval hoorde en zag ik geen zoekende bewakers in het bos. Even later klonk de oerkreet weer, maar nu iets verder weg. Daarna nog een keer en weer iets verder weg. Toen was het stil. Wat zou dit nu geweest kunnen zijn?
(Update: ik kreeg een mail van Reino met een link naar een burlend hert. Inderdaad, dit is precies het geluid dat ik hoorde. Sowieso was het hert wel in de war, want normaal vind het burlen plaats in het najaar).
Om acht uur gaan we op pad. Ik start bij de bushalte van de PI lijnwandeling 9 op.
Deze heb ik niet op GPS, maar om zoeken te voorkomen heb ik thuis een aantal waypoints in mijn GPS geprogrammeerd. De pijl op mijn GPS wijst constant naar het volgende waypoint, dus het kan gewoon niet mis gaan. We lopen door het bos min of meer rond een meertje. Als we de dijk bereiken volgen we deze een paar honderd meter. Er staat hier een gigantisch gemaal en een restaurant. Helaas – het was te verwachten – is het restaurant gesloten. Iets verder slaan we linksaf en lopen rond de Lepelaarplassen. Nou, lepelaars zie ik niet, ze zullen zo verstandig zijn geweest om in een warm oord te overwinteren.
Wel zien een fraaie observatiehut. Hier houden we pauze en Reino bereidt heet water voor de koffie. Mijn gasbusje is leeg, het gasverbruik valt me toch enigszins tegen. Na de koffie gaan we weer op pad. Het is trouwens niet koud en er staat geen wind. Verder is er geen mens te zien. We lopen verder over het fietspad. De route tussen de Lepelaarplassen en een stuk nat grasland is niet meer toegankelijk. ‘Kwetsbaar natuurgebied’ staat er op een bord. Hier houden we ons uiteraard aan. Na verloop van tijd komen we weer op de dijk uit. Van hier is nieuwbouw te zien. Deze woonwijk staat niet in het wandelboekje. Tja, dat heeft wel wat, met je eigen jacht voor de deur. Kijk, hier wordt druk gebouwd, ik tel zo een tiental kranen. Een stukje verder verlaten we de dijk en lopen in zuidelijke richting naar het Pampushout. Tjonge, dit vind ik nu een mooi huis. Ik neem aan dat het in de grondverf staat, want zo’n Zweeds chalet hoort natuurlijk donkerrood te zijn. Bij dit ‘weitje’ klopt de route niet, het boekje geeft aan dat we linksaf moeten. Verderop is het pad dichtgegroeid en uiteindelijk lopen we gewoon rechtdoor. Rechts van ons begint wandeling 12, die hebben we vorige maand al gedaan. Iets verder steken we de S101 over en lopen de Muziekwijk in. Ai, bekend terrein! Iets verder weten we de PLUS supermarkt. Tot mijn verbazing is hij open! Hier scoren we wederom een kopje koffie. PLUS: bedankt!Wandeling 9 eindigt bij de bushalte Wim Kanplein en hier pakken we nog een klein stukje wandeling 12 naar het NS station Almere Muziekwijk. Reino neemt de trein richting Almere Centrum en ik de trein richting Hilversum.
We hebben er bijna 16 kilometer opzitten. Dit keer vroeg thuis, dus kan ik mooi mijn tent uithangen. ’s Avonds ronden we de wandeling af met een etentje in het Indiaas restaurant Mamta. Reino en Joke: bedankt!
Nog even over het Almerepad. Zoals gesteld moet het pad worden herzien. Ik stel voor om er een doorgaande rondwandeling van te maken zoals gebruikelijk bij de streekpaden.
Is het een idee om mijn wandeling als basis te gebruiken? Het Almerepad is een mooi pad en moet echt behouden blijven. De suggestie van de LAW-organisatie om een topokaart mee te nemen is mijns inziens overbodig. Ik heb de topokaart nauwelijks gebruikt.
Als iemand hem wil lenen, dan is dat geen probleem. Ik was van plan om de GPS-track op internet te zetten, echter door de sneeuw hebben we van het eerste gedeelte van de wandeling niet precies de route kunnen lopen. Dat zal ik dus opnieuw moeten doen (eventueel per fiets). Bovendien ‘slingert’ mijn track nogal. Ik moet hem ‘rechttrekken’, maar hoe dat kan is mij niet bekend. OK, het houdt de aandacht.