Zondag 26 december 2010
Meerssen – Kasteel Schaloen – Valkenburg – Meerssen
Om 10.00 uur genieten we het ontbijt. Daarna rijden we naar Oud-Valkenburg omdat we willen wandelen in het Gerendal. Tja, op een of andere manier mis ik de landweg naar het Gerendal. Of is dit weggetje volledig dicht gesneeuwd? Nou, we zijn benieuwd hoe het er verder in Zuid-Limburg uitziet en rijden door naar Gulpen en Margraten. Tja, het ziet er eigenlijk Siberisch uit, het is niet te geloven. Verder (rond)rijdend komen we terecht bij kasteel Schaloen. Hier weet ik ook een leuke wandeling. Oeps, normaliter is de oprijlaan naar het kasteel geen probleem, maar hier ligt de sneeuw zowat een halve meter hoog.
Ik zet de versnelling op ‘HOLD’. Wat er dan precies gebeurd weet ik niet, maar het rijgedrag van de auto wordt dan ‘tractorachtig’. Zonder problemen ploegen we door de sneeuw. Ai, een groepje toeristen is druk doende om hun busje de oprijlaan op te duwen naar boven. We helpen even mee, maar eigenlijk is het geen doen. Het busje staat op zomerbandjes en heeft achterwielaandrijving. De banden slippen voortdurend weg en meteen ontstaat er spiegelglad ijs onder de banden. We gaan even kijken bij de watermolen, dat ziet er nu toch heel anders uit dan ’s zomers. OK, ik ben hier al heel wat keren geweest en ik heb er ook al meerdere malen over geschreven. In elk geval, kasteel Schaloen ziet er zo in de sneeuw sprookjesachtig uit. Het kasteel is gebouwd van mergel en stamt uit de 14^e eeuw. Vanaf 1986 zijn er appartementen in het kasteel gemaakt en ook het poortgebouw en de Tiendschuur hebben een hotelfunctie. Tja, mogelijk heeft het wat om hier eens een weekendje als een heuse kasteelheer te logeren (www.kasteel-schaloen.nl/home.htm). Ik doe een paar stappen naar rechts en maak opnieuw een foto. Valt er te lopen? We hebben onze bergschoenen aan en het gaat prima. Nou ja, enige voorzichtigheid is geboden. Aan het eind van het laantje maak ik een foto van de zijkant. Het is toch een imposant kasteel en het zou zo aan de Loire kunnen staan. Persoonlijk vind ik dit toch wel één van de mooiste kastelen van Nederland. Nog wat verder steken we het riviertje de Geul over. De foto’s zijn in kleur, maar er blijven door de sneeuw maar twee tinten over, te weten: wit en zwart. Aan de overkant van de Geul staan de Drie Beeldjes. Persoonlijk vind ik het net primitieve kunst. Officieel heet zoiets een ‘Calvariegroep’, en ze staan hier sinds 1739. Is dit iets van de VVV? Twee dames zingen kerstliederen en ze doen dat zeker niet onverdienstelijk. Iets verder nemen we het bospad naar boven, naar de Schaelsberg. Dit pad heb ik ook genomen tijdens het Pelgrimspad vorig jaar. Het is nu toch wel even anders. Iets verder steken we het zogeheten miljoenenlijntje uit 1853 over. Tot 1995 werd de lijn door de NS geëxploiteerd, nu rijden er uitsluitend toeristische treinen. Dit bankje nodigt nu niet direct uit tot zitten. Toch heeft iemand dat gedaan, dat zie je aan de ‘zitkuil’. Ai, we zijn een dag te vroeg. Morgen is De Kluis open. We lopen er even omheen. De Kluis is gebouwd in 1688 in opdracht van de Heer van kasteel Schaloen, Graaf Hoen van Cartiels. Vanaf 1688 tot 1930 is De Kluis bewoond geweest door telkens een kluizenaar, die hier zijn dagen sleet in gebed en versterving. Wat doen die schapen hier? Wij aanvaarden de terugweg en beneden maak ik nog een fotootje van Oud-Valkenburg. De Johannes de Doperkerk is goed zichtbaar. Kasteel Genhoes is van hieraf niet zichtbaar. Op de voorgrond de zijarm van de Geul, die de watermolen voedt. Vanaf de parkeerplaats nog een laatste plaatje van kasteel Schaloen. Ja, dat kasteel heeft wel wat. Wat te doen? Van de wandeling hebben we toch wel trek gekregen. Valkenburg is hier eigenlijk vlakbij en ook in de richting van Meerssen. Ik zet de auto neer op de grote parkeerplaats en we lopen Valkenburg in. Het is nog tamelijk druk op straat! Tja, gisteren hadden we er nog een zonnetje bij, nu is het de hele dag bewolkt geweest. De temperatuur is boven nul. We stappen een restaurant in, hoewel, dit heeft meer weg van een lunchroom.
De KMA (de ‘A’ bestaat uit kaneelvlaai), is prima. We gaan de straat weer op en dit keer neem ik een stukje Krijtlandpad. In dit kerkje is een Grieks restaurant gevestigd. In 2006 was hier een Turks restaurant gevestigd, als ik het mij goed herinner. Ach ja, Grieken en Turken. Iets verder kunnen we heuvelop naar het Openluchttheater. Vanaf hier heb ik uitzicht over het besneeuwde en bewolkte Valkenburg. OK, we lopen weer terug richting parkeerplaats. Onderweg vallen de ingesneeuwde auto’s mij op. Kasteel Den Halder, het informatiebordje spreekt voor zich. Dit is wel een ludiek beeld, iemand heeft op zijn toegangsbrug een brons geplaatst. Zou ze het niet koud hebben? Mooi, het is bij vieren, tijd om terug te rijden naar Meerssen. De tafels zijn inmiddels weer keurig gedekt. Kijk nu eens? De ‘crew’ komt net aanlopen, de saladeschotel in de hand. Wat blijkt, ze gaan nu zelf eten. Ik maak snel een foto, dit treft echt. Tegen zevenen gaan we zelf aan tafel. Dit keer geen wijnarrangement, het kan niet altijd kaviaar zijn. De huiswijn is een Callia Alta 2009 uit Argentinië. Dit is echt een hele zachte, maar toch smaakvolle wijn. We beginnen met een tartaartje van zalm en een toastje met humus (ook wel geschreven als hummus). Ik had er nog nooit van gehoord, maar het is een saus op basis van kikkererwten. Het origineel komt uit Libanon, maar ik kan me niet herinneren dat ik het daar ooit gegeten heb. Dan volgt een salade met reepaté en een bitterbal van wild met zoete aardappelchips. Aansluitend zalm met botersaus en citroen met rode en witte biet. Als tussendoortje een roompastinaaksoepje. Het hoofdgerecht bestaat uit kalfslende, paddenstoel, wortel en Parmezaanse kaas. Als nagerecht hebben we kaneel parfait, gekaramelliseerde ananas, en in het glas: tijmgranité. Dit keer sluiten we af met koffie en een likeurtje. Opnieuw hebben we vanavond uitstekend gegeten, onze complimenten aan de koks en zeker ook aan het bedienend personeel.