Zaterdag 1 augustus 2009
Wijdenes – Edam
Mijn mobiel heb ik op 06.30 uur gezet en een kwartiertje later sta ik op. Mijn tent is kurkdroog, tja, het heeft vannacht aardig gewaaid. Ik maak zoals gewoonlijk thee en daarna havermoutse pap. Tjonge, het is nog erg rustig op de camping, iedereen is nog in diepe rust zo te zien. En passant kijk ik even op mijn horloge. Het is pas 06.30 uur!! Hoe kan dat nu? Ik kijk eens op mijn mobiel. Die geeft 07.30 uur aan. Ai, mijn mobiel staat nog op Griekse tijd!! Meteen zet ik mijn mobiel op Amsterdamse tijd. Nou ja, ik ben mooi vroeg. Om 07.15 uur stap ik op. Het is bewolkt en ik heb de wind in de rug. Al snel loop ik door Schellinkhout. Het Raadhuis is niet meer als zodanig in gebruik. Het valt mij op dat veel voormalige Raadhuizen voorzien waren van een gevangenis. Waarom is ons eigen gemeentehuis niet voorzien van een aantal cellen? Het lijkt me dat Oom Agent de mogelijkheid moet hebben om raddraaiers een paar uur vast te zetten. Onderweg zie ik nog een huis met een prachtige hortensiatuin. Iets verder staat ‘De Grote Molen’ uit 1630. Het is een achtkante binnenkruier met als functie het bemalen van de Polder Schellinkhout. Die functie is in 1915 overgenomen door een gemaal. Daarna is de molen gekannibaliseerd. In 1979 is de molen geheel gerestaureerd en maalvaardig gemaakt. Zo te zien zijn ze bezig om een nieuwe duiker aan te leggen. Dat zal met de dijkverzwaringen te maken hebben. Even verder staat er een informatiebord betreffende de dijkversterking. Ai, ik dacht dat het om dijkverzwaringen ging. Vlak voor Hoorn zijn ze ook aardig met de dijk bezig. In mei zijn we toen omgefietst, maar nu loop ik door. Ik moet wel de dijk af, om hekken heen en dan de dijk weer op.
Te voet gaat dat prima, maar met de fiets is dat niet te doen. Langs de voormalige Zuiderzee loop ik langs een buitenwijk van Hoorn. Ik sla een hoek om en voor mij ligt de buitenhaven en verderop de Hoofdtoren. Vooraan ligt een ludiek jachtje en achteraan een wel zeer uit de kluiten gewassen kajuitjacht. Dit is de achterkant (of voorkant) van de hoofdtoren uit 1532. Het is een voormalige verdedigingstoren, maar momenteel doet het gebouw dienst als restaurant. Helaas is het nog gesloten. Gelukkig is een tegenoverliggend terras open. Hier bestel ik de KMA. Tja, de filterkoffie staat al een tijdje en de appeltaart komt uit de fabriek.
Aan de haven staat de beeldengroep van ‘De Scheepsjongens van Bontekoe’. In mijn jeugd was dit toch wel mijn favoriete boek. Dit is de voorkant (of achterkant) van de hoofdtoren. In mei zaten de ‘leugenbankjes’ vol, op dit vroege uur is er nog niemand. De haven ligt werkelijk stikvol jachtjes. Verderop liggen ze 6 (zes!) rijen dik en kop aan kont. Ik vraag me af hoe je je jachtje hier tussenuit krijgt. De havenkant is een en al trapgevels. Hoorn is een zeer rijke stad geweest. Dit is uiteraard De Waag uit 1609 gebouwd in opdracht van Hendrick de Keyzer. Nu is er een restaurant gevestigd. Jan Pieterszoon Coen staat nog steeds pontificaal op het Rode Plein. Zouden er op het Rode Plein daadwerkelijk terechtstellingen zijn uitgevoerd? De Rode Steen bevindt zich inderdaad in het plaveisel. Voor het Westfries Museum heb ik geen tijd, ik zal toch nog eens een keer terug moeten komen. Dit is de gevel van het ‘Oud Mann’en Vrouwen Huys’. Bovenin het wapen van Hoorn.
Het gebouw heeft zo te zien momenteel een andere functie, maar welke is mij niet duidelijk. Ik loop nog even terug naar de supermarkt van DEEN. Ik ben door mijn fris, chocomel en wijn heen.
Om elf uur loop ik Hoorn uit en de dijk op. Fietsen doe je over de weg en dan kijk je tegen de dijk aan. Nu zie ik ook de andere kant. Tegen twaalven bereik ik het monument bij de ‘Bedijkte Waal’. Hier brak in 1675 de Zuiderzee door de Westfriese Omringdijk en zette heel Holland boven het IJ onder water. Tja, ik maak hier koffie en eet er boterkoek bij. In Hoorn was het nog 18 graden, inmiddels is de zon doorgekomen en is het 25 graden. Om kwart voor een ga ik verder in mijn
T-shirt.
In Schardam staat op de sluis een hardstenen banpaal uit 1761. Bovenop bevindt zich het wapen van Hoorn. Deze banpaal gaf de zuidelijke grens aan van de stad Hoorn. Verbanning uit de stad werd beschouwd als een lichte straf. Tja, de bewolking neemt toch weer toe. Vanaf Hoorn loop ik nu uitsluitend over de grasdijk, dat maakt het lopen tamelijk zwaar. In elk geval is fout lopen uitgesloten. Rechts ligt het gehucht Warder, maar ik blijf de grasdijk volgen. Het is alweer half vier als ik langs het voormalige huis kom van de fotograaf en cineast
‘Ed van der Elsken’ (1925-1990). Het was een zeer flamboyante figuur en toentertijd was hij veel in het nieuws. Volgens het wandelboekje is zijn voormalig huis omgeven met wonderlijke attributen. Nou ja, dat valt me mee. De hekken zijn veelkleurig en de aftandse woonwagen ook. Ik heb het idee dat de huidige bewoner aan het opruimen is geweest. Tja, de plek is mooi, maar feitelijk is het maar een armzalig geheel. Wat jongelui zien mij fotograferen. Ik vraag of ze weten wie hier heeft gewoond. Van Ed van der Elsken hebben ze nog nooit gehoord! Zo zie je maar weer. Nog een kilometer en ik ben bij camping ‘De Dijk’. Het is tegen vieren en ik heb er ruim 30 kilometer opzitten. Ik voel mijn voeten wel! Verder heb ik op de grasdijk ontelbare ‘overstapjes’ moeten nemen. Het is een echte boerencamping en de eigenaar vraagt maar liefst €10,- en ook nog €0,50 voor een douchemuntje. De camping staat eivol, ik krijg een plekje achteraan tussen twee stacaravans. De eigenaren zijn er niet en ik sta hier heerlijk rustig. Als ik zo kijk, veel privacy hebben de ‘badgasten’ hier niet. Het lijkt me maar niets om zo bovenop elkaar te staan. Ik maak eerst twee bekers thee, ik ben gewoon dorstig. Daarna kerriesoep en een Carbonara kaas-spek van de onvolprezen firma Knorr.
Het rode wijntje uit Hoorn smaakt er prima bij. Verder is de zon weer goed doorgekomen. Ik zit hier prima in mijn zwembroek. Dit is toch wel een groot verschil met kamperen in de winter. Dan is het al vroeg donker (en koud) en zit er niet veel anders op dan vroeg in de slaapzak te duiken. Als de zon achter een caravan verdwijnt ga ik afwassen en douchen. Intussen hang ik mijn mobiel aan een wandcontactdoos. Daarna bel ik even naar Orchideetje. Zo te horen wordt er regen verwacht en inderdaad begint het meteen te spetteren. Ook dat nog. Nou ja, het is toch tijd om de tent in te kruipen. Vandaag was het toch wel een zware dag.