Twentepad (nov 2006)

Zaterdag 25 november 2006
Tubbergen – Ootmarsum
Om half acht sta ik op. Vannacht heb ik het behoorlijk horen waaien en regenen.
Nu spettert het nog een weinig. Rond negen uur gaan we op pad. Het landschap is opnieuw zeer afwisselend, open met overzichtelijke weilanden en veel houtwallen. Onderweg nog een prachtig stukje moerasachtige natuur. Volgens Karel stikt het hier
’s zomers van de muggen. De eigenaar van deze boerderij heeft het goed voor elkaar. Een prachtige tuin met veel bemoste natuursteen. Een kruisbeeld is hier als dank op zijn plaats. Beken en beekjes zijn er hier genoeg. Op de Noordelijke Manderheide heeft Jannink, een Enschedese textielfabrikant hier in 1929 twee cirkelvormige landerijen ontgonnen. Het lukt niet om met mijn camera de complete cirkel op de foto te krijgen. Vanaf hier lopen we door de bossen, hier en daar liggen grafheuvels uit de Jonge Steentijd, Bronstijd en IJzertijd (2500 voor onze jaartelling – 100 na onze jaartelling). Een dode boom, zo gaat dat in de natuur. Deze afgraving ligt op Duits grondgebied, zo te zien wordt hier aardig gecrost. Nu is het hier doodstil. Uitzicht vanaf De Galgenberg. Het getuigt wel van zwarte humor om de veroordeelde nog eenmaal van het uitzicht te laten genieten. We lopen hier pal langs de Duits-Nederlandse grens. Dit is een replica van een ‘kommiezenhut’ uit 1942, half in de grond gebouwd ter bescherming tegen de geallieerde luchtaanvallen. Wat die kommiezen hier uitvoerden tijdens de oorlogsjaren is mij een raadsel. Karel ontdekt een bruin verkleurde en verregende BH aan de deurpost.
Is dit een soort trofee? We lopen het bos uit en in de diepte – nou ja – ligt de Molen van Bels uit 1725. Dit was een koren- en papiermolen, vanaf 1825 tevens een chichoreifabriek.
Chichorei was in die tijd in zwang als surrogaat voor koffie. Momenteel is de molen in gebruik als theeschenkerij/restaurant. Dat laten we niet aan ons voorbijgaan uiteraard, we laten ons de KMA goed smaken. Er hangen uitnodigingen om tijdens de weekeinden ‘wild’ te eten. Alle data zijn volgeboekt. Ik dacht dat het slecht ging in Nederland! Ik zie dat in het eigenlijke molengedeelte een tentoonstelling is ingericht. Het heeft vannacht behoorlijk geregend, dat is te zien. Hier en daar moeten we doorwaadbare plaatsen opzoeken! Het is tot nu toe nog steeds bewolkt met soms een spetje regen. Het regenjack hoeft er niet voor aan, dat scheelt. Hier woont een filosoof die zijn bedenksels aan de man tracht te brengen. We lopen een stukje op met het Noaberpad, dat loopt van Nieuweschans naar Emmerich (379 km). Heb ik dit pad eigenlijk in de planning? Het Springendal is een erosiedal uit de laatste ijstijd. Zeer afwisselend, hoog en laag, droog en nat, voedselrijk en voedselarm. Ootmarsum is nog 1,6 kilometer. Ai, ik herken het hier. Een jaar of twee, drie geleden heb ik hier met Orchideetje en mijn ouders een weekend doorgebracht. We lopen dwars door het stadje. Veel kunstenaars hebben hier een galerie. Mooie dingen hangen er hier in de etalages. Nog een kilometertje en we bereiken mini-camping Erve Wiegink. Alweer kamperen we bij de boer. Vandaag hebben we er 23 kilometer opzitten. Het is intussen na vieren en eindelijk trekt de lucht een beetje open. De zon krijgen we niet te zien, zou het morgen beter zijn?
Wel was het vandaag uitzonderlijk warm, veel te warm voor de tijd van het jaar. Vanmiddag stond de thermometer van Karel op 16 graden! Om half vijf staat de tent en ga ik aan de soep. Daarna bereid ik een Spaghetteria Al Pesto, begeleid met de rest van de wijn. Ik bel even naar huis, maar krijg wederom geen gehoor. Nu schiet het mij te binnen, Orchideetje zou vanavond naar een concert gaan.
Rond een uur of acht lopen we opnieuw naar Ootmarsum. We frequenteren café De Poort, echter dat is een minder gelukkige keuze. Het zit vol jongelui die een behoorlijke partij herrie veroorzaken. Tevens klinkt er uit de geluidsinstallatie Nederlandstalige pop van het soort André Hazes. Nu heb ik niets tegen André Hazes – het was een echte jongen van het volk – maar nu is het me net iets teveel. Even na tienen houden we het voor gezien. Duur is het hier niet, voor een rode wijn en twee Belgische biertjes betalen we €10,-
Om half elf lig ik in de slaapzak.