Zondag 26 februari 2006
Rheeze – Coevorden
Om half zeven gaat de wekker van mijn mobiel. Ik heb prima geslapen, ondanks de harde wind van vannacht. Ook moest ik er maar liefst twee keer uit. Dat krijg je als je zoveel witte wijn drinkt. Ik maak twee keer een beker thee en havermoutse pap. Deze keer doe ik er wat minder havermout in. Gister schoot ik een beetje uit, met als resultaat dat ik een betonachtige substantie had bereid. Niet weg te krijgen natuurlijk. Tegen kwart voor acht zijn we al bepakt en bezakt. Ook vanmorgen was de tent vrij van condens. Dat scheelt vanavond en morgen met schoonmaken. Het is bewolkt, er staat geen wind en het is niet koud. Ik zie dat er ijs op de sloten ligt, dus het heeft wel gevroren. We lopen tegen negenen Hardenberg in, de enige mensen op straat zijn kerkgangers, te herkennen aan de psalm- en gezangboeken onder de arm. Op open cafés hoeven we hier niet te rekenen. We steken de N343 over en 200 meter naar links zien we een Shell benzinepomp. Zou hij open zijn? Zouden ze er misschien koffie hebben? Zouden ze er een wc hebben? Wat een geluk, alles klopt. Er is zelfs een chauffeurshoekje waar soep, kroketten, saucijzenbroodjes enz. te verkrijgen zijn.
Verder maar weer, we passeren een achtkante stellingmolen genaamd: de Oele Mölle.
De molen verkeert nog in een redelijke tot goede staat, maar is niet meer in bedrijf.
Over het bouwjaar van de molen bestaat onduidelijkheid, maar hij is in 1994 nog gerestaureerd. De molen rust op een stenen fundering. Romp en kap zijn in hout uitgevoerd en verder met riet gedekt. De stelling is slechts 2.40 meter hoog en de oud-Hollands opgehekte wieken hebben een vlucht van 24 meter. Richting Gramsbergen gaat het. Het is een totaal ander gebied dan gister, vandaag is het allemaal akkerland wat de klok slaat. We passeren een hobby-boer. Z’n kippen zijn keurig opgehokt. Tja, het is wat met de vogelgriep, te hopen dat het virus aan ons voorbijgaat. Hier vlakbij bevindt zich het dorpje Ane. In het weidegebied waar we doorheen lopen heeft in 1227 een veldslag plaatsgevonden tussen het ridderleger van de bisschop van Utrecht, onder wiens gezag Drente stond, en de Drentse boeren onder leiding van Rudolf van Coevorden. De boeren wonnen doordat zij het ridderleger in het moeras lokten.
Vanaf dat moment waren de boeren vrij. Helaas zien we het monument in Ane over het hoofd. Inmiddels is wel de zon doorgebroken. Even verder gaan we de Vecht over, die zich hier splitst in de rivier en een afwateringskanaal. Iets verderop passeren we een begraafplaats. Op een bord staat dat er hier ook oorlogsslachtoffers begraven zijn. We gaan even kijken en ik denk dat er de bemanning van een Amerikaanse bommenwerper begraven is. Er liggen nog bloemen bij, de familie is onlangs nog op bezoek geweest. Zo tegen elven bereiken we Gramsbergen. Ook hier weer vele kerkgangers voorzien van psalm- en gezangboeken. We lopen over een prachtig pleintje met rondom horeca-gelegenheden. Helaas zijn ze alle gesloten. Wederom zien we vele Pieterpad-gangers. Als er hier een restaurant open zou zijn, zouden ze zeer goede zaken doen. Bij de kerk is een Pieterpad-beeldhouwwerk geplaatst. Even verder staat een Pieterpad-wegwijzer, we schieten al aardig op richting Pieterburen. Buiten Gramsbergen vinden we een bankje en besluiten hier maar zelf koffie, thee en soep te maken. Ik eet mijn laatste stukken boterkoek op, tevens lunch.
Het is nu nog een kilometer of tien naar Coevorden. Allemaal akkerland, weinig spectaculair. Toch zijn hier nog veel wegen onverhard, dat zal mettertijd ook wel veranderen. Nog een leuk opknappertje zien we hier, iemand interesse? Tot mijn verbazing zie ik heel fijne ‘hagelvlokjes’ in de lucht. Er zit verandering in de lucht, binnenkort gaan we nog veel sneeuw krijgen. Even na tweeën lopen we Coevorden en tevens de provincie Drente binnen. We passeren nog een achtkantige korenmolen met stenen onderbouw, genaamd:
‘De Arend’. Deze molen stond eerst in Haarlem en is daar in 1888 door J.B. Soppe aangekocht.
Aangenomen mag worden dat de molen in 1894 is verplaatst. In 1937 werd de molen hersteld en de roeden gestroomlijnd. De molen is in 1966 door storm zwaar beschadigd, twee wieken en de dakbedekking van riet zijn er afgewaaid. 
In 1976 is de molen door de gemeente gekocht van de familie Soppe, omdat deze dreigde verloren te gaan. In 1977 is de molen geheel gerestaureerd. We halen de trein van 14.28 uur. Mooi op tijd, dat betekent dat ik rond vier uur thuis ben. Ik denk dat ik eerst maar naar huis loop en mijn kampeerspullen uitpak, en dan met Orchideetje rond een uur of zes richting restaurant Peacocks om de voettocht af te ronden. Het was een prachtige wandeling, prima weer, geen spat regen, wat wil je nog meer. Karel: bedankt.