Maaspad Eijsden – Roermond (juli 2017)

Maandag 31 juli 2017
Ohé en Laak – Roermond
Om kwart over zes sta ik op. Vannacht heeft het nog geregend. Ik werd er wakker van en kon mijn handdoek – die buiten de tent hing te drogen – nog op tijd veiligstellen. Ok, twee bekers thee, havermoutse pap en om kwart voor acht gaan we van start. Het is iets zonnig en 20 graden in de plus.
Aan de rand van Ohé staan zonnebloemen. Daar had die mevrouw het gisteren dus over. Uiteraard sta je helemaal open voor zo’n verhaal als je uitgeput op een bankje hangt.

Dit is de molenplas – wel een toepasselijke naam overigens – waar tot 2008 grind gewonnen is.Iets verder staat zowaar een informatief bordje. Bovendien een deel van een oude baggermolen.Dit is de Hompesche stellingmolen uit 1722. Het is een korenmolen, die voorheen ook dienst gedaan heeft als oliemolen. De molen is bijna 37 meter hoog en daarmee de hoogste van Limburg. De molen telt acht verdiepingen.Er staat nog een informatief bordje met enige geschiedkundige gegevens.Om halfnegen lopen we Stevensweert in.Nou ja, we maken eerst een ommetje om de west langs Stevensweert.Stevensweert is een echte vestingstad. Er staat hier een aantal informatieve borden. Tjonge, er is hier veel gebeurd!De wallen zijn nog steeds indrukwekkend.Die informatieve borden zijn bedoeld om de lessen Vaderlandse Geschiedenis op te frissen.Net buiten Stevensweert staat dit kapelletje.En een park compleet met vijver. Het park zal wel dienst doen als hondenuitlaat-locatie.Dit is niet de Maas die we hier oversteken, maar de Oude Maas.Dit is best wel een fleurige tuin.Zo’n emmer krachtvoer gaat er wel in!Wat is die schaapherder met dat schaap van plan?Om kwart voor tien bereiken we het sluizencomplex van Maasbracht. Is dat de Clauscentrale daar in de verte?In Maasbracht hopen we een ‘bakje’ te kunnen doen. Er zal toch wel iets open zijn?
Een lunchroom bijvoorbeeld? We lopen een eind langs de ‘boulevard’, dus het moet wel lukken.
Helaas, alle restaurants zijn nog gesloten en brood eten ze hier zeker niet. Maar… café le Mistral is open. Nou ja, de uitbater is aan het schoonmaken, maar voor ons wil hij wel een bakje inschenken. Ok, prima, dat worden er meteen twee. Nog bedankt! Om halfelf stappen we weer op.Iets verder staat dit fraaie pand met een mooie Mercedes voor de deur.De Sint-Gertrudiskerk werd eind 1944 zwaar beschadigd door Brits artillerievuur. In 1948 – 1949 is de kerk herbouwd, de toren stamt uit de 14e eeuw.Bepaald landelijk is het tussen Maasbracht en Weerd.Inderdaad, het is de Clauscentrale. Hm, de schoorstenen roken niet, op de parkeerplaats staan nul auto’s en het onkruid staat er een meter hoog. Dat geeft te denken. Het klopt, de centrale is stilgelegd, want deze – dit is één van de grootste centrale’s van Nederland – kon niet meer op tegen de concurrentie van gesubsidieerde wind- en zonne-energie.Hier zijn ze bezig om een vergane afrastering op te ruimen en tevens de berm te schonen van brandnetels.Tussen Weerd en Linne vind ik dit bermmonument. Tenminste, ik neem aan dat het een bermmonument is. Helaas staat er geen informatief bordje bij.Ik sta al een pas voorbij het bordje ‘Verboden Toegang’, maar wat erger is, er zitten mensen in de tuin. Dichterbij durf ik niet te gaan om een betere foto te maken van Landgoed Ravenburg.In Linne is een kerk en een zwembad annex speeltuin. Bij de ingang van de speeltuin is een mini-restaurant gevestigd waar ik een Radler en een stuk abrikozenvlaai scoor.
Dat kost me slechts €3,50. Hm, ’t is 24 graden in de plus, best wel warm!De Sint-Martinuskerk is gebouwd in 1897 in neoromaanse stijl.Ok, verder maar weer, voor de verandering lopen we langs de Maas.Verderop liggen de Oolderplassen, in de jaren zeventig tot eind jaren negentig ontstaan door het uitbaggeren van zand en grind.Het is veel asfalt langs de Maas, maar soms krijgen we nog een stukje ‘geitenpad’ te verstouwen.Mijn Nikon heeft het coördinaat niet ‘genomen’, maar dit moet wel de Oolderplas zijn.Roermond zit eraan te komen, dit is de jachthaven van het dorp Herten.Kijk, Roermond, het is precies twee uur. Maar, ’t is nog een eindje naar het station.Hier vlakbij is een surfschool, de les gaat beginnen. We kunnen een koud blikje bestellen, voor mij een Radler. Dat kost me €1,-.
De zwanen varen, maar verder is het bepaald rustig op de Maas.De route kwam me al zo bekend voor en regelmatig zag ik markering. Dit keer met tekst, het Maas-Niederrheinpad loopt hier.Hier lopen we pas echt Roermond in.En iets voor halfdrie bereiken we station Roermond.De trein van 14.38 uur halen we nipt. Het is koud in de trein en ik ben helemaal bezweet. Mijn fleece moet aan, het lijkt hier wel de Verenigde Staten.
We hebben er 23 kilometer opzitten, iets meer dan verwacht. De reis verloopt verder voorspoedig en mooi op tijd bereik ik ons dorpje. Ik loop – zoals met Orchideetje en zoonlief afgesproken – meteen door naar Peacocks.
Vooraf bestellen we brood en Merlot.De amuse is iets van schelpdieren, dat is aan mij niet zo besteed.Maar het varkenshaasje laat ik me goed smaken.Ok, er zit weer een traject van het Maaspad op. Reino: bedankt!