Zaterdag 29 maart 2014
Sint-Anthonis – Grave
Ook vandaag word ik om zes uur vanzelf wakker. Het is al licht en een kwartiertje later sta ik op. Na de thee en de havermoutse pap gaat de kampeeruitrusting weer in de rugzak en tegen achten gaan we op pad.
We lopen eerst richting Sint-Anthonis en passeren deze boerderij. Iets verder staat dit kapelletje. Het geheel doet me enigszins denken aan de grot in Lourdes. We lopen nog steeds door het bosgebied rond de Ullingse Bergen en slaan twee keer linksaf. Sint-Anthonis lopen we dus niet in. We lopen nu in westelijke richting. Straks noordwestelijk en daarna verder in noordelijke richting. Links van ons een uitloper van het heidegebied, feitelijk zijn we daar ook nagenoeg omheen gelopen. Kijk, daar staan ze. Schotse Hooglanders. Gelukkig hoeven we niet door de kudde heen, we slaan hier rechtsaf. Een poel met een informatiebord. Altijd leerzaam. Vanmorgen was het wat fris, maar ik krijg het al snel warm. Mijn Australian fleece en lang onderhemd kunnen uit. Vandaag belooft het weer een prachtige dag te worden.
Zo te zien heeft hier mais gestaan. Overigens, we lopen hier vlak achter het bungalowpark De Bergen langs. Ik dacht even dat het er één was van de bekende keten, maar dat is niet het geval. Nee, dit is zo te zien gewoon een afwateringssloot. Zaterdag, dus wordt er getrimd. Net voor mij uit draaien ze het bos in. Ik meende dat dit kunst was met een grote ‘K’, maar bijgaande tekst geeft aan dat het toch echt een kruisbeeld is. Aan de Kuilenstraat staat deze tot bungalow verbouwde boerderij. Mill nog tien kilometer. Dat scheelt niet zoveel met wat de wandelgids noemt. Over de Moorweg lopen we naar het bosgebied de Molenheide. Een beetje vreemde naam want het is echt een bosgebied. Nou ja, ’t is nog een tikje pierig, maar dat komt wel goed. Hier staat weer zo’n slecht leesbaar informatiebord. Als je dit bord ter plekke leest heb je meteen een paar zere ogen. Het gaat me om de ster op het kaartje rechtsonder. Daar zitten we nu. Voorlopig lopen we naar het noorden, richting Grave. Ja, dat staat er niet op, dat is wel een beetje jammer. Even na half twaalf lopen we Mill in. Zouden we hier nog een bakje koffie kunnen scoren? Om tien uur hebben we wel pauze ‘gemaakt’ en ik heb toen koffie met mijn brandertje gemaakt en er twee stukken boterkoek bij genuttigd. Om de moed erin te houden slaan we linksaf en lopen door het bos in westelijke richting onderlangs Mill. Na het bos doorkruisen we akkerbouwgebied. Kijk, de bosrand is een uitgelezen plek om een hoogzit te installeren. Ik laat het speuren maar aan Albert over. Een boomstronk, maar op de achtergrond kazematten. Daar loopt het defensiekanaal, daar lopen we zo direct. Kijk, daar heb je weer een hoogzit. We slaan rechtsaf en lopen langs het Defensiekanaal naar Mill. Van dichtbij een kazemat. Er is in 1939-1940 wel ongelooflijk veel geld gestoken in deze verdedigingslinie. Sowieso was het concept achterhaald want nog gebaseerd op ideeën uit WO-I. Het Duitse concept was gebaseerd op de inzet van het luchtwapen en parachutisten. Dit is een bijzonder punt. We staan hier op het tracé van het voormalige ‘Duitse lijntje’.
Er staat een informatiebord, dat is duidelijk. Iets verder staat de Kapel Maris Ten Hove. Ai, Mill! De route loopt niet door Mill, maar we lopen graag een paar honderd meter extra voor een goede bak. Het is over half één als we een snackbar in Mill ontwaren. Zo te zien is verder alles dicht. Helaas lukt het niet om een foto van het pand te maken. Eerst staat er een auto voor geparkeerd en even later nemen er twee dames op het terras plaats met een wel zeer grote omvang. Ook wij zitten op het terras in het zonnetje. Het is 19 graden in de plus en dat voor eind maart. Ik bestel koffie, cola en een broodje bacon/ei. Op het laatste moet ik geruime tijd wachten, maar dat was het wel waard. Tjonge, wat lekker. Voorlopig kan ik er weer tegen. Ook de dames laten het zich goed smaken. Verderop zie ik een supermarkt. Daar vul ik mijn chocomel en bitter lemon aan.
Om kwart voor twee gaan we weer van start. Even buiten Mill pakken we de route langs het Defensiekanaal weer op. Hier staat een slecht leesbaar informatiebord. Iets verder staat de kazemat van de sergeant Blokland. Hij liet in deze kazemat het leven. Ter afwisseling lopen we 6,2 kilometer langs het Defensiekanaal. Ik vind het imposant. Tegen drieën bereiken we Kasteel Tongelaar. Hoewel, Albert is iets op mij uitgelopen, maar als ik een foto van de poort maak zie ik hem op het ‘terras’ zitten. Helaas, de bediening schittert door afwezigheid. Een informatiebordje hangt er wel. Op de binnenplaats is een gedenksteen geplaatst. OK, we gaan weer verder, we zijn er nog niet. Nog even een foto van de zijkant van het kasteel. Zo te zien is dit het bakhuisje van het kasteel. Dit is de Graafsche Raam. Hier sluit het Defensiekanaal op aan. Deze Raam is absoluut een pantserstoppende hindernis. Een kapelletje. Ook het interieur is een foto waard. Kaarsjes opsteken doe ik niet meer, het gaat me toch teveel in de papieren lopen. Zo te lezen huist in dit boscomplex een agressieve roofvogel. Albert zwaait zijn wandelstok in het rond. Dat helpt, de roofvogel laat zich niet zien. Langs de Graafsche Raam lopen we verder in noordelijke richting. Het is hier prachtig, maar we zijn hier de enige wandelaars. Een zijkreekje, gelukkig ligt er een brug. OK, we bevinden ons ter hoogte van de camping, die een kilometertje westelijk ligt. Helaas, als we de Hondsdijk afspeuren zien we geen camping. De camping ligt aan de Hooge Weg en die is een stuk meer naar het zuiden. Dit is voor de zoveelste keer een klassieke fout van de samenstellers van de wandelgidsen om zomaar ergens een tentje op de kaart te plaatsen. Het is toch een kleine moeite om het tentje op de juiste locatie te situeren? OK, nog een kilometertje, dat is wel te doen.
Een paar minuten over vijf belt Albert aan bij de camping. We rekenen meteen €7,50 p/p af, dan hebben we dat gehad. Morgen willen we vroeg op pad om tijdig thuis te zijn. Om twintig over vijf staat mijn tent en zit ik aan de wijn. Opnieuw hebben we er vandaag zo’n dikke dertig kilometer opzitten. Ik ben wel een beetje moe, maar minder dan gisteren. Ik bereid een soepje, maar laat de Knorr-maaltijd achterwege. Ik zit nog vol van de lunch van vanmiddag. Sowieso eet ik tijdens het wandelen helemaal niet zoveel. Een beker thee maak ik nog wel, ondanks dat we vanmiddag in ons T-shirt liepen heb ik toch wel enig vocht verloren. Mijn pilletjes en een belletje naar Orchideetje. Ai, we willen morgen tijdig starten, maar vannacht gaat de zomertijd in. Mijn telefoon gaat automatisch over op zomertijd, dus moet ik geruime tijd nadenken op welk tijdstip ik de wekfunctie moet instellen. OK, dat wordt 05.20 uur. De douche kost een geldstuk van €0,50 maar dan heb ik geruime tijd heet water. Sommige campings stellen de douche af op 2,5 minuten, dat is gewoon schandalig. De vloertegels zijn wel spekglad, maar daar had Albert mij al voor gewaarschuwd. Om acht uur kruip ik in de slaapzak. Zoals gezegd, morgen vroeg dag.