Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws.
Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons uitje naar ‘Little Italy’, het event van magazine ‘De Smaak van Italië’ te Amsterdam.
Little Italy event (http://littleitaly-event.nl) te Amsterdam
zondag 4 februari 2018
Zondag 4 februari 2018
Amsterdam
Vandaag gaan we naar Amsterdam, naar het Little Italy event. Vorig jaar vond het event ook al plaats in de Westergasfabriek, daarvoor in de Posthoornkerk te Amsterdam en daarvoor verschillende malen in Loods 6 van de voormalige KNSM terminal.
Het historische gebouw de ‘Westergasfabriek’ te Amsterdam is gebouwd in 1883 om gas te winnen uit kolen. Dat gas werd voornamelijk gebruikt voor de stadsverlichting. Later ging de gemeente geleidelijk over op gas afkomstig van de Hoogovens in IJmuiden.
Vanaf 1963 was er het aardgas uit Slochteren. In 1967 is de gasproductie definitief gestaakt. Het (zwaar vervuilde) terrein is een aantal jaren gebruikt als opslagruimte en vanaf 1992 worden de gebouwen gebruikt voor creatieve en culturele activiteiten.
Orchideetje en ikzelf gaan met de trein, want we willen wel de wijnproeverij volgen van Esmee Langereis. Eigenlijk moet/mag je de geproefde wijn uitspugen, maar dat vind ik een soort ‘heiligschennis’. Dat doe ik dus niet en autorijden is dus onverantwoord.
Tjonge, de intercity naar Amsterdam doet zijn naam geen eer aan. We sukkelen stapvoets naar Hilversum en daar doet de machinist pogingen om de elektronica ‘op de rails’ te krijgen. Het licht en de verwarming gaat uit en na een paar minuutjes wordt de boel weer opgestart. Tja, zo doe ik dat thuis ook en meestal helpt het. Nu dus niet, de trein gaat ‘uit de vaart’. Na een kwartiertje stappen we over op de sprinter. Overvol uiteraard, we gaan gewoon 1e klas zitten, we weten uit ervaring dat de conducteur zich deze reis niet laat zien. Tja, ze noemen het een sprinter, maar toentertijd heette het een ‘stoptrein’.
Die benaming is meer op zijn plaats. Met 40 minuten vertraging bereiken we Amsterdam Centraal. Eens kijken of ik geld terug kan krijgen.
Op de Prins Hendrikkade pakken we bus 21 naar de Westergasfabriek, die we na een kwartiertje bereiken.
Tjonge, wat is er hier aan de hand? Buiten staan tientallen kramen, die stonden er vorige keer niet. Het blijkt dat er elke 1e zondag van de maand een ‘zondagsmarkt’ wordt georganiseerd (http://www.sundaymarket.nl/agenda/).
Onze op internet geboekte tickets worden gescand en we mogen naar binnen. Kijk, er staat op een informatiebord dat de wijnproeverij om twaalf uur begint en nu is het tien voor twaalf. We gaan meteen maar in de ‘afgeschermde’ ruimte zitten. Vorig jaar was er een soort glazen kas geïmproviseerd, dat was ook niet alles. Maar nu is alleen de voor- en de achterzijde afgeschermd, dus het geluid van de manifestatie dringt ongehinderd door.
De ventilatoren aan het plafond maken ook een boel lawaai, oftewel ik kan van de toelichting van Esmee Langereis geen woord verstaan.
Esmee schrijft mee aan ‘De grote Hamersma’, een pil van 800 pagina’s. Vorig jaar kregen we drie witte, drie rode wijnen en een toegift te drinken. Nu blijft het bij drie witte wijnen.
Ai, dat is wel een beetje karig! Esmee, evengoed bedankt!
Wat is er allemaal te doen? Het is inmiddels na enen en het is behoorlijk druk.
Toch kunnen we overal prima bij. Zijn er zoveel Italië liefhebbers in Nederland?
We beginnen met espresso en thee aan de bar van Buscaglione.
Overal kun je proeven (olijfolie, wijn, kaas, worst enz, enz.). Tja, een Italiaan leeft om te eten, dat geldt ook voor deze enthousiaste verkoper. We kopen hier meteen twee blikken olijfolie.
Al die kleine hapjes vullen niet echt, daarom schaffen we dit bordje heerlijkheden aan als lunch.
Je kunt natuurlijk ook plaats nemen in het restaurant van Roberto, en je daar laten bedienen.
Ook zijn er een aantal kleinschalige reisbureau’s aanwezig.
Sardinië: Tururi Tours, Eliza was here.
Umbrië: Agriturismo Romitorio, Eliza was here.
Toscane: Locanda Casanuova, Eliza was here.
Sicilië: Tururi Tours, Voigt Travel, Gigi Travel, Eliza was here.
Puglia: Tururi Tours, Eliza was here.
Ook zijn er een groot aantal mogelijkheden om een B&B te boeken.
Kijk, dit is de stand van Mario van Tururi Tours (https://tururi.org).
Ja, hij heeft mij al herkend! Met Tururi zijn we tweemaal op Sicilië geweest (zie mijn site) en onlangs hebben we bij Clara – één van zijn medewerkers – een reisje naar Puglia geboekt. Clara heeft daar vele jaren gewoond en kent deze streek op haar duimpje. De Nederlandse echtgenote van Mario – Marian – is niet aanwezig, zij is waarschijnlijk in Palermo om op hun twee kindjes te passen. Overigens, Palermo is een prachtige stad en zeker een (lang) bezoek waard. Trouwens, Puglia staat momenteel ook in de belangstelling, onlangs heeft er een artikel over in de Libelle gestaan en nu staat er een groot artikel in het magazine ‘De Smaak van Italië’.
We praten even bij met Mario (en Clara) en gaan dan verder met proeven én inkopen. ik heb uit voorzorg – net als vorig jaar – mijn rugzak meegenomen, die begint al aardig vol te lopen.
Bij deze mevrouw valt ook veel te proeven.
En bij deze mijnheer ook.
Bij Cannoli kun je Cannoli’s kopen. Dat is een soort gebakje uit de Siciliaanse keuken.
Ze zijn er in zeven smaken, daar kopen we een doosje van.
Hebben we nog iets bij deze mannen gekocht?
Zal ik nog een fles Limoncello kopen? Als ik het in Italië na het diner krijg gepresenteerd dan smaakt mij dat prima. Maar ‘thuis’ smaakt het anders. Ik proef, ik twijfel, maar doe het dan toch maar niet.
Ok, we hebben het gezien en gaan buiten kijken bij de zondagsmarkt. De kipjes laten we nog maar even garen.
Pizza bestellen we wel, maar die bewaren we voor thuis.
Ok, het is mooi geweest, we hebben een welbestede dag achter de rug. Op naar huis.
Tot volgend jaar!