LF Waterlinieroute (juni 2022)

Zondag 5 juni
Uithoorn – Naarden
Om kwart over zeven staan we op en pakken alvast in. De stroom in de kamer is eraf, niets doet het. Om acht uur genieten we het ontbijt. Dit keer geen ontbijtbuffet, we worden aan tafel bediend. Het regent, ook dat nog. Volgens het weerbericht wordt het om tien uur droog en dat blijft het tot ongeveer twee uur. Na twee bekers thee en een beker koffie (en een uitgebreid ontbijt) is het droog.Iets voor halftien zitten we op de fiets, steken de brug over de Amstel over en daar ligt Fort bij Uithoorn. Ik tref geen informatief bordje aan, daarom enige info van de site ‘Stelling van Amsterdam’.
Fort bij Uithoorn, soms ook Fort bij Amstelhoek genoemd, heeft net als Fort bij Aalsmeer en Fort bij Nigtevecht hefkoepelgebouwen die nog intact zijn. De houten afscheidingen in de fortruimten zijn nog grotendeels aanwezig. Verder zijn de telegraafkamer, ontijzeringsinrichting voor drinkwater, keukenruimte en andere lokalen in goede staat.
Ook de houten genieloods is bewaard gebleven. 
Het fort is doorgaans gesloten voor publiek.
Fort bij Uithoorn had als functie de verdediging van de accessen gevormd door Amstel, Mijdrechtse Zuwe (provinciale weg), de vroegere spoorweg Uithoorn–Alphen aan de Rijn met spoorbrug over de Amstel, alsmede de westelijk gelegen inundatiesluis.
We zijn al een heel stuk verder en fietsen langs Fort Waver-Amstel. Zo te lezen zit hier een wijnimporteur en mogen we er niet in.Als we verder fietsen zien we het fort vanaf de zijkant.Nog iets verder verlaten we de rivier de Amstel en fietsen verder langs het riviertje Waver.
Kijk, koeien, het zijn zeker de laatsten.En paarden, het kan vandaag niet op!Deze koeien hebben een andere jas aan.Nou, Fort in de Botshol hebben we gemist. Dat komt mede omdat er geen betonnen gebouwen staan, het fort bestaat uit een zandlichaam.
Bij de Stokkelaarsbrug (die komt mij bekend voor), slaan we weer rechtsaf en fietsen verder langs het riviertje de Winkel.
Dit schuitje moest even wachten voor de brug.Deze boer zet zijn aftandse landbouwmachines in de voortuin.Fort aan de Winkel zien we wel.Ziet het terrein eruit als een camping?Koeien zijn er wel.We zijn de A2 overgestoken en Abcoude in gefietst. Kijk, het Gemeente en Polder Huis van Abcoude. Sinds 2011 is het gebouw in onbruik geraakt omdat Abcoude opging in de gemeente De Ronde Venen. Het gebouw is verkocht aan een particulier.In het centrum van Abcoude gebruiken wij de KMA. Het zit buiten net lekker in het zonnetje. We zijn niet de enigen, iedereen is aan het fietsen danwel wandelen.
We fietsen hier langs het riviertje de Gein. Mijns inziens een van de mooiste riviertjes van Nederland. Tja, er had een zonnetje op moeten staan.Voorbij de spoorlijn staat de Batterij aan het Gein. Waarom is de tekst onleesbaar? Hier de informatie van de site ‘Stelling van Amsterdam’.
De batterijen aan het Gein waren rond 1810 oorspronkelijk als post nr. 8 aangelegd als één van de posten van Krayenhoff. De batterijen liggen aan weerszijden van het Gein.
Ze zijn aangelegd in de vorm van gesloten aardwerken. Als enige post van de oude stelling werd deze post onveranderd opgenomen in de nieuwe Stelling van Amsterdam. Met name de westelijke batterij was binnen de Stelling van Amsterdam nog van belang.
Deze ondersteunde het Fort bij Abcoude en het Fort aan de Winkel. In 1959 werden de batterijen opgeheven als vestingwerk. In de jaren tachtig is het profiel van de batterijen weer hersteld.
De schepradmolen Oostzijdsch uit 1874 is een grondzeiler. De molen staat sinds 2021 stil i.v.m. mogelijke gebreken. Zicht op reparatie is er niet.Op 17 november 1672 viel het Franse leger moordend, plunderend en brandstichtend dit gebied binnen. Heeft de Franse president hierover al zijn diepgaande excuses aangeboden? Met een ruime financiële vergoeding gaan de huidige bewoners mogelijk akkoord.Bij Fort Nigtevecht is het zo te zien ook goed toeven. Maar ja, we hebben net de KMA genuttigd, dus nu maar even niet. Een bordje zie ik niet, daarom enige informatie van de site.Op het eiland binnen de gracht ligt het bomvrije betonnen fortgebouw met slaaplokalen, kruitkamers en geschutsopstellingen in de keelkazematten. De kazerne bood ruimte aan zo’n 300 soldaten. Op het fortterrein buiten de gracht zijn de fortwachterswoning en karakteristieke bergloods bewaard gebleven. In de houten bergloods, of genieloods, werden militaire goederen opgeslagen en indien nodig extra soldaten gehuisvest.
Het Amsterdam-Rijnkanaal zijn we zojuist overgestoken, dit is de brug over de Vecht.
We moeten even wachten op een passerend schuitje.Daar staat de Vecht om bekend, om zijn prachtige villa’s. Toch ben ik niet jaloers.Zo te zien een neven en nichtendag. Als je maar lol hebt.Oeps, de buitenplaats Zwaanwijck. In 1894 besloot de weduwe van de Amsterdamse geldhandelaar M.N. de Pré een nieuwe buitenplaats aan te leggen met naast een nieuw gebouwd hoofdhuis diverse bijgebouwen. In de jaren zeventig van de 20e eeuw werd de buitenplaats met hoofdgebouw, tuinmanswoning en koetshuis naar ontwerp van de architect M.P. Evelein in 13 appartementen ingedeeld. De tuin werd opnieuw vormgegeven door onder andere Mien Ruys. Ai, bij welke makelaar moet ik zijn?Iets verder missen we Fort Hinderdam. Het ligt midden in de Vecht en is totaal begroeid met bos. Het fort is vervallen tot een ruïne en dient als schuilplaats voor vleermuizen.
Het fort is eigendom van Natuurmonumenten en niet toegankelijk. Is het fort een tijdje geleden niet bezocht door het programma ‘BinnensteBuiten? Of was dat een ander fort?
Iets verder staat Fort Uitermeer. Nou, dat is een hele bekende.Er is hier ook een Sluis met een Zwaaikom.Aan de overkant van de Vecht staat de zaagmolen ‘De Eendragt’ en rechts daarvan de korenmolen ‘De Vriendschap’.
De ‘Eendragt’ is gebouwd in 1691 en is draaivaardig. Het gaandewerk is verwijderd, de molen is bewoond.
De korenmolen ‘De Vriendschap’ is gebouwd in 1900 en maalt tot heden graan.We fietsen Weesp in en bekijken het Fort aan de Ossenmarkt.Hier staat ook een oorlogsmonument in brons van de beeldhouwer Buma van Mourik Broekman. Er staat een tekst bij van Mies Bouhuys: ‘De doden herdenken is een teken van leven. Het is levend houden wat nooit geschiedenis of dood kan zijn. Het is ons eigen overleven als mens’.Een stukje verder fietsen we Muiden in. Hier staat het bekende Muizenfort.
Helaas is het museum zondags gesloten.Verder maar weer. We fietsen Muiden uit en ontwaren het Muiderslot. Vele, vele jaren geleden bezochten we dit kasteel, maar ik wil er nog weleens een bezoek aan brengen. Overigens, ‘De stelling van Amsterdam’ hebben we achter ons gelaten, vanaf hier befietsen we de Nieuwe Hollandse waterlinie.
Dit kapelletje zie ik voor het eerst. Het ziet er sowieso nieuw uit.We fietsen achter de dijk langs het Gooimeer en daar is Naarden al. We hebben net een buitje achter de rug en we zijn wel toe aan ons hotel. Een wandeling over de wallen laten we achterwege, maar in het verleden hebben we dat al eens gedaan. Even een stukje tekst van de site ‘Vesting Naarden’.
De vesting Naarden is prachtig gerestaureerd. Het eeuwenoude stadje staat bol van de bijzondere monumenten. Het biedt voor elk wat wils met de grote variatie aan winkels, antiekzaken, galeries, horeca en musea. Breng bijvoorbeeld een bezoek aan het Vestingmuseum en maak hier een rondvaart, boek een sportieve activiteit via Vesting Adventure (zoals mountainbiken of boogschieten) of proef op vrijdag een speciaal biertje bij Vesting Brouwerij Comenius. Een absolute aanrader voor een bijzonder dagje uit!
Door de strategische ligging werd de stad Naarden ingericht als vesting met dubbele stadswallen, een vestinggracht, bastions, stadspoorten en tientallen functionele gebouwen als wapenopslag of soldatenverblijf. Het werd onderdeel van de Hollandse waterlinie; de gronden om de vesting werden afgegraven zodat het land lager lag en dus gemakkelijker te inunderen was.
Op de gok fietsen we naar hotel Vesting Naarden. Ai, we zijn in het centrum, maar het hotel zie ik niet. Toch maar de navigatie op mijn iPhone aanzetten. ‘Bestemming bereikt’ geeft het ding aan. Nou ja, ’t is om de hoek! Op mijn GPS zie ik dat we toevallig de kortste route hebben gefietst.Het is bij halfvier en we checken in. Dit hotel is met afstand het duurste van de fietstocht, maar ja, Naarden Vesting. Kijk eens naar onze kamer? Het is toch niet te geloven?Bekend is Naarden ook om de designwinkel ‘Het Arsenaal’ van Jan des Bouvrie (1942 – 2020). Ik ben er weleens langs gelopen. Bestaat die winkel eigenlijk nog? Jan is al twee jaar geleden overleden. Alle kleuren waren bij hem mogelijk, zolang het maar ‘wit’ was.
Ik zie nu in het programma ‘BinnensteBuiten’ dat het ‘wit’ min of meer heeft afgedaan.
Kijk maar eens hoe kleurrijk Theo-Bert een woon- of slaapkamer opleukt.
De track van vandaag, het is weer het lichtbruin gekleurde deel. We hebben er vandaag volgens GPS 49,43 kilometer opzitten en volgens de fietsteller 49,21 kilometer.Fris gedoucht en na een op de kamer bereide beker thee gaan we om zes uur aan tafel. Hm, aan soep doen ze hier niet en de andere voorgerechten stonden ons niet aan.
Ik bestel Bospaddenstoelen-risotto met beukenzwammetjes, truffel en mascarpone.
Het gerecht ziet er op de foto ietwat karig uit, maar ’t vult goed en smaakt opperbest. Orchideetje heeft de vis van de dag besteld – Pieterman – en dit gerecht is ook prima.
Als nagerecht chocolademousse met sinaasappel, witte chocola en crunch (?).
Ok, ook prima.We besluiten met thee. Dat kunnen we ook op de kamer bereiden, maar hier is het net zo makkelijk.Tegen achten zijn we op de kamer en kijken naar het journaal. Hm, zo te zien kunnen we hier alleen NPO 1, 2 en 3 ontvangen, maar het kan ook aan mij liggen. Tijdig gaan we te bed, morgen de laatste fietsdag.