Zondag 28 maart 2010
Genne – Vollenhove
Tegen achten stappen we op. Het is droog en 8 graden in de plus. Als het zonnetje doorkomt stijgt de temperatuur naar 12 graden.
Dit is een beetje verzande zijarm van het Zwarte Water. In de verte de kerktoren van Hasselt. Opnieuw een ooievaar, ze zijn dus terug. In het Streukelerzijl staat nog een Crossley ruwolie dieselmotor uit 1925. Dat ding is dus 85 jaar oud! Helaas – ik moet door de ruit fotograferen – is de foto een beetje wazig. Vlak voor Hasselt ligt de Stenen Dijk. Het is een unieke, deels gemetselde waterkering. Aan het metselwerk is te zien dat de aangrenzende landeigenaren ieder hun eigen deel van de dijk moesten onderhouden. Hasselt en iets verder de molen. De kerk staat in de steigers. Toch weerhoudt dat de kerkgangers niet. Pal naast de kerk hangt een interessant bord. Is dit een RK-kerk? Ik kan het toch moeilijk gaan vragen.
Ik dacht dat deze streek bevindelijk-gereformeerd was. Zo te lezen hebben er hier talrijke wonderen plaatsgevonden. Een leuk doorkijkje, het moet haast wel de Brouwersgracht zijn. Hasselt werd in 1350 opgenomen in het Hanzeverband. In de 19^e eeuw volgde een tweede bloeiperiode door de turfvaart over de Dedemsvaart. De Grote- of St. Stephanuskerk is een hervormde kerk. OK, hier kun je dus ook starten met de voettocht naar Santiago de Compostella.
Hoewel, ik heb begrepen dat je eigenlijk van huisuit moet starten. Uiteraard moet je dan zo snel mogelijk een van de routes naar Santiago oppakken. Helaas is in Hasselt alle horeca dicht, maar ik had ook niet anders verwacht. We steken de brug over het Zwarte Water over en ik werp nog een blik achterom. Aan de overkant moeten we de grasdijk op. Zoals gebruikelijk moeten we weer de nodige hekken ‘nemen’. Het oogt allemaal wat kaal en nat en dat is het ook. Gelukkig hebben we het weer mee.We moeten de asfaltdijk op, langs het Zwarte Water is het te drassig. Genemuiden komt in beeld, maar eigenlijk lopen we er aan de noordkant langs. Tja, als je met de auto of de fiets bent zal dit niet opvallen. Iemand heeft hier een tekst – van dominee Smytegelt? – op A4 gezet en geplastificeerd. Hm, is dit als welkomstwoord bedoelt? We lopen om de haven heen. Ik weet hier een hotel-restaurant en een café, helaas zijn ze beide gesloten. We maken maar zelf koffie op ons brandertje op een picknicktafel.
Om kwart over elf staan we bij de pont over het Zwarte Water.Als we aan de overzijde zijn nemen Joke en Reino de hoofdroute via Zwartsluis naar Giethoorn. Het extra rondje ‘Land van Vollenhove’ hebben we eigenlijk al met het Zuiderzeepad gelopen. Zelf heb ik me voorgenomen naar Vollenhove te lopen. De route is namelijk niet precies hetzelfde als die van het Zuiderzeepad. Ik sla dus linksaf met Sjef, Karel en Jan. De route is niet spectaculair langs het Zwarte Water, maar dat wist ik. Een heel stuk verder staat dit mooie buitenhuis. Volgens Karel staat het al lange tijd te koop. Tja, een saai stuk dijk hoort er zo nu en dan bij. Havezate Den Oldenhof is in 1635 gebouwd door Gerard Sloet en wordt nog steeds bewoond door de adellijke familie Sloet van Marxveld. Het landgoed is meer dan 20 hectare groot en er is zelfs een natuurkampeerterrein gevestigd. Heb ik daar in het verleden niet eens een keer gestaan tijdens een fietstocht? Aan de oude eiken is te zien dat we hier op het landgoed wandelen. Tegen tweeën lopen we Vollenhove in. Daar zigzaggen we doorheen. Ik wil er niet te lang over doen, omdat ik de bus wil halen van 14.46 uur. De volgende gaat weer een uur later. Dit is de ruïne van Havezate Toutenburg. Het kasteel is gebouwd in 1500, maar in de 18^e eeuw vervallen. In het stadspark staat dit schattige beeldje. Havezate Oldruitenborgh is gebouwd in 1583 en in gebruik geweest als gemeentehuis. Momenteel is het een hotel (www.oldruitenborgh.nl/). Mwa, dit lijkt me wel een geschikte locatie voor een weekendje weg. Trouwen kan er ook. Kerkgangers waarschijnlijk. Ik voel me wel een heiden, zo met m’n rugzak. Hier rechts staat de Gereformeerde kerk Vrijgemaakt. Deze kerk is zo mogelijk nog groter, ik weet niet welke het is. In elk geval staan we om half drie bij de bushalte, ruim op tijd. We hebben er toch weer zo’n 26 kilometer opzitten. Tien voor drie komt de bus voorrijden en drie kwartier later zijn we in Zwolle. Nu nog een klein stukje en mooi op tijd ben ik thuis. Tijd genoeg om de spullen uit te hangen en op te ruimen. Douchen en op naar Peacocks waar we de wandeling afsluiten. Reino, Joke, Karel, Sjef en Jan: bedankt!