Zaterdag 26 april 2014
Almen – Deventer
Om kwart over zes gaat de wekker, maar ik blijf nog even liggen. Vandaag hebben we wat minder kilometers voor de boeg dan gisteren. Het heeft vannacht geregend, maar ik heb er weinig van gehoord. Ik heb prima geslapen en kan er weer tegen. Albert maakt weer heet water voor me. Hij zegt dat hij met de hoeveelheid spiritus wel uitkomt. Ik eet er mijn laatste brood en boterkoek bij op, zittend voor de tent. Het is al 10 graden in de plus. Om half acht gaan we op pad. We zijn de enigen op dit vroege uur. Voorlopig bos. Albert vindt dit een mooie villa, alleen een beetje jammer van de hoogspanningslijnen. Volgens mij kan dit toch niet gezond zijn (voor mij). Mijn camera heeft het GPS-coördinaat niet ‘genomen’, maar dit moet wel het Afleidingskanaal zijn. Het is even na achten, er is nog geen watersijsje te zien.
Opnieuw een stukje bos en akkerbouwgebied. Huis De Voorst ligt links van ons, maar weer krijgen we het niet te zien. Om half negen lopen we Eefde in. Worden we welkom geheten? Maar waar is dan het ontvangstcomité? Er is geen kip op straat! Na dat ongeluk op de Berkel, waarbij twee deelneemsters tijdens een personeelsuitje verdronken zijn, hebben ze op alle gevaarlijke locaties borden geplaatst en waarschuwingslijnen gespannen. Dit is overigens het Twenthekanaal. Onder mij bevinden zich de sluizen. Overigens, iets terug hebben we afscheid genomen van de rondwandeling
‘De Hoofdige Boer’ en lopen nu de lijnwandeling naar Gorssel, en door naar Deventer. De hoofdroute west van de IJssel laat ik (voorlopig) voor wat hij is.
Ach natuurlijk, ’t is vandaag de 26e, onze nieuwbakken koning viert vandaag zijn verjaardag. Oranjefeest dus. Ik heb nog steeds de 30e in mijn hoofd. Zou dat er nog uit gaan? Ai, dit is de Detmerskazerne. Ben ik hier in de goede oude tijd weleens geweest?
Ik moet echt graven in mijn herinneringen, maar opeens weet ik het weer. Toentertijd ‘lag’ hier een werktroepencompagnie, een Van Heutz Beveiligingscompagnie en waren er een aantal Intendance werkplaatsen gevestigd. De kazerne stond erom bekend dat er ongelooflijk werd ‘ingenomen’ en als gevolg daarvan veel gevochten en vernield. Na opheffing van genoemde eenheden heeft de Koninklijke Marechaussee nog een aantal jaren gebruik gemaakt van de kazerne. En nu staat hij leeg, sinds eind augustus 2012. De gemeente denkt na over een mogelijke nieuwe bestemming voor de gebouwen en/of de grond. Interesse? We steken de spoorlijn over en via een parkje lopen we de kern van Eefde in. We horen de tonen van het Wilhelmus. Zouden we nog op tijd zijn voor de aubade? Ach, we zijn te laat, maar wat geeft het. Het muziekkorps staat gereed om af te marcheren en de bobo met vlag verzamelt kinderen en ouders om achter de muziek aan te gaan. Wij moeten de andere kant op. Pech, dit is al het tweede restaurant dat potdicht zit. Dit zit ook dicht, maar wandelaars kunnen er langs. Ze zijn met het riool bezig. Iets verder steken we de spoorlijn weer over. Vandaar dat ze hier zeggen: ‘Van spoor tot spoor’. Dit lijkt me een echte opknapper. De hoogzit ziet er goed uit, als je hier komt te wonen hoef je nooit naar de slager. Voorlopig natuur. Het is half elf, maar Gorssel lopen we niet in. We laten het links liggen. Zomaar een villa. En weer natuur. Bosrestaurant Joppe. Er zit niemand, het zal wel gesloten zijn. Hoewel, de zijdeur staat open. En inderdaad, ze zijn ‘los’. Ok, ’t is hier niet goedkoop, maar de appeltaart is huisgemaakt met echte slagroom. De koffie is van Beukenhorst. Excellent! We zitten lekker buiten in het zonnetje. De thermometer wijst 20 graden in de plus aan. Allengs loopt het terras vol met pensionado’s. Eigenlijk moeten de uitbaters de eerste mensen die neerstrijken op het terras gratis koffie aanbieden. Na zo’n drie kwartier stappen we weer op.
De gotische letters op deze fraaie villa kan ik niet ontcijferen, maar misschien is dat ook wel de bedoeling. Wel ongelooflijk veel kleine ruitjes, daar is de glazenwasser (en de schilder) niet blij mee. Opnieuw natuur. We lopen om het dorpje Epse heen. Villa Weltevreden. Dit is tenminste leesbaar. Ik vraag even of ik een foto mag maken en daar heeft de eigenaar (schilder?) geen problemen mee. Oeps, er zit wel veel hout aan dit (Zwitserse?) huis. Je begint boven, dan beneden en dan kun je na een jaar of twee noeste arbeid weer bovenaan beginnen. Chauffeursrestaurant ‘De Smid’ is al enige tijd geleden dichtgegaan. Tja, als je vrachtwagenchauffeurs slecht betaald hebben ze geen geld over voor een ‘broodje bal’. Dat bereiden ze dan zelf in de cabine. Kijk eens aan, hier wordt een DAF YA-314 opgeknapt. Tja, dat is ook een hobby.
De YA-314 is gebouwd in de jaren vijftig van de vorige eeuw om de tweedehands verkregen geallieerde vrachtauto’s te vervangen. 6-cilinder, 4-takt met maar liefst 102 PK. Legio Nederlandse militairen zijn met dit voertuig op oefening geweest. Met een links omgaande bocht richting A1 pakken we nog wat natuur mee. Een kunstgalerie, maar daar hebben we geen tijd voor. Trouwens, ons huis is vol. Om half twee lopen we onder de A1 door. Kijk, witte ganzen. In de verte ligt Deventer, het eindpunt van vandaag. Tegen tweeën lopen we Deventer in. Helaas moeten we een stukje over het industrieterrein. Dit ziet er niet zo goed uit, voor de medewerkers van AkzoNobel tenminste. Ik lees dat de productie wordt verplaatst naar China, Noord-Amerika en elders in Europa. Verder is er sprake van overproductie. 215 medewerkers verliezen op termijn hun baan. Tja, zo gaat dat. Dit kantoorgebouw ziet er wel strak uit. Sowieso gaat het in de kantorenmarkt niet zo best. Er is veel te veel te gebouwd! Dat gaat met name de RABO-bank nog veel geld kosten. Hier steken we de Schipbeek over. De dagwandeling Gorssel eindigt bij het station. Daar gaan wij uiteraard niet heen. We hebben wel zin in een verdiend biertje.
Eerst komen we langs de Lebuïnuskerk met Romaanse delen en een toren uit 1612-1613. Dit terras lijkt ons wel wat en we laten ons de Wieckse goed smaken. De wandelgids is niet echt duidelijk over het aantal gelopen kilometers, maar het zijn er minstens 25. Straks kunnen we de veerpont nemen over de IJssel, aan de andere kant ligt de camping. Veel kilometers komen er dus niet bij.
Dit is wel een erg mooie gevel. Maar, wat wel bijzonder is, hier woonde toentertijd Jan Pieterszoon Sweelinck.
Ik meende dat hij dichter was, maar ik lees dat hij organist, componist, muziekpedagoog, enz. was. Zeker een bijzonder man. Met de bekende Stokvis worden we overgezet. Aan de overkant (dat is inmiddels deze kant) ligt hotel-restaurant IJsselhotel.
Dat ziet er goed uit en we strijken neer op het terras. Ik bestel een cola en – na raadpleging van de kaart – een geitenkaas-salade met noten. Goedkoop is het niet (totaal €15,-), maar lekker en voedzaam is het zeker wel. Oh ja, er was ook nog brood bij, dat staat niet op de foto. Als we opstappen komt net een bruidspaar met gevolg aanlopen. Ze hebben zeker foto’s in het park gemaakt. Nou, dat kan ik ook (foto’s maken). Om de hoek ligt stadscamping De Worp (http://www.stadscamping.eu). De receptie is dicht, ze gaan om vijf uur open. Wel mogen we vast onze tentjes op een plek naar keuze neerzetten. Nou, hier staan ze prima. Achter ons is de boel op de schop, ze zijn bezig om drie miljoen kuub zand af te graven om de IJssel meer ruimte te geven. Wat het kost staat er niet bij, dat zal wel een veelvoud zijn van drie miljoen. Albert rekent de camping af en ik ben hem €8,50 schuldig. Ik geniet nog een bekertje wijn en ga daarna douchen. Dat kost hier maar liefst €1,-, maar dan heb ik ook meer dan 5 minuten warm water. Als ik in mijn tentje lig hoor ik luide discomuziek. Ook dat nog! Die herrie komt zeker uit het park hier vlak achter. Gelukkig stopt de discomuziek al snel.