Zaterdag 23 mei 2009
Streefkerk – Alblasserbos
We stappen om 08.00 uur op. Het is prachtig wandelweer. Over asfalt lopen we door Streefkerk. Overigens wel leuk wonen, zo aan het water. Zouden ze last van muggen hebben?Onderweg zie ik nog een broedende waterhoen, prachtig gecamoufleerd. Even later lopen we Streefkerk uit over de Tiendweg. In de verte is de Kleine (Tiendweg) Molen zichtbaar. Het is een wipmolen gebouwd vòòr 1751. Momenteel is de molen buiten bedrijf en ingericht als woning. Iets verder staat de Achtkante Molen uit 1761. Het is ook een poldermolen en hij is maalvaardig. We slaan rechtsaf, daarna weer linksaf en lopen een kilometer of twee langs de Lekdijk. Deze geit houdt het gras kort. Tegen tienen bereiken we de kaasboerderij van de Fam. Meerkerk. Hier wilde ik koffie drinken met misschien iets erbij. Wie weet hebben ze hier eigengemaakt appelsap of drinkyoghurt. Ik verheug me er nu al op. Vreemd, aan de dijk staat geen bord ‘Kaasboerderij’, maar wel: ‘Melkveehouderij Fam. J.J. Meerkerk’. Nou ja, het zal wel kloppen. De deur is dicht, dus bel ik maar even aan. Het is tenslotte nog aan de vroege kant. Tot mijn verbijstering hoor ik dat de Fam. Meerkerk in augustus 2008 is gestopt met de kaasboerderij. De boerderij en het land is verkocht aan een projectontwikkelaar. Wat een malheur! Gelukkig heeft de boerin begrip voor de situatie en bied ze ons koffie aan. Dat laten we ons geen tweemaal zeggen. Ze presenteert er ook nog koekjes bij. Om kwart voor elf stappen we weer op.
Tja, geen appelsap of wat dan ook. Jan en Ida hebben nog genoeg drinken, maar Joke wil ook wel even naar de supermarkt. Daartoe lopen we Nieuw-Lekkerland in. Over de Dorpslaan bereiken we al snel het winkelcentrum. Ik koop een fles chocomel en een fles fris en verse batterijen voor mijn GPS.
We komen in de buurt van Kinderdijk. Dit moeten wel De Lage en De Hoge Molen zijn. In de verte is de Kinderdijk. De route loopt over het bruggetje en dan weer over het ijzeren hek. Tja, als wandelaar maak je wel een en ander mee. Hier De Hoge Molen in detail, gebouwd in 1740. Uiteraard is het een poldermolen en maalvaardig. De Kinderdijk, Werelderfgoed. Hier staan maar liefst 19 molens vlak bij elkaar.
Toeristen uit de hele wereld komen hier speciaal naar toe om dit fenomeen te bekijken. Gelukkig is het vandaag niet erg druk, soms kun je over de hoofden lopen.
’s Winters liep ik hier ook een keer, afijn, geen hond.Dit is ook wel mooi wonen. Voorbij het gehucht Kooiwijk draaien we weer een Tiendweg op. Uiteraard moeten we daarbij weer de nodige hindernissen nemen. Nou, dit is ook wat! Hier heeft de familie Zwaan hun nest midden op de Tiendweg gebouwd. Als we proberen om door het gras langs het nest te lopen, maakt Mw. Zwaan daar bezwaar tegen. Daarop komt Dhr. Zwaan met een hoop misbaar aanvliegen. Ze laten ons er niet langs! Ik kijk eens op de kaart. We zitten bijna aan het eind van de Tiendweg. Verderop hadden we rechtsaf gemoeten. Iets terug kunnen we over een dam door het weiland. Dat doen we dan maar en ik hoop dat we straks op de verharde weg kunnen komen. Dat lukt, ook daar kunnen we over een dam lopen. Poeh, dit hebben we ook weer gehad. Ik wist niet dat zwanen zo buitengewoon agressief konden reageren.
Even verder is restaurant ‘De Krom’. Hier pauzeren we een half uurtje. Even verder staat de Wingerdse Molen. Het is een wipmolen. Het bouwjaar is niet bekend, wel werd de molen in 1872 maar liefst 1.30 meter ‘gerezen’. De bewolking is aan het toenemen en het voelt ‘broeierig’ aan. Even verder bereiken we het Alblasserbos. Nou ja, het bos is in de jaren zeventig van de vorige eeuw aangelegd in het kader van een ruilverkavelingsproject. Het lijkt op bos, maar ik kan het geen bos noemen. Aan de zuidkant van het ‘bos’ moet een paalkampeerplek zijn. Ik heb thuis het coördinaat ingeprogrammeerd en inderdaad brengt mijn GPS ons feilloos naar de goede plek. Het is bij half zes, een mooie tijd om te stoppen. Er staat één tent, maar dit is een redelijk ruime locatie. De waterpomp doet het, maar er komt nogal bruinig (roestig?) water uit wat ook gronderig ruikt (stinkt). Gelukkig had ik in ‘De Krom’ mijn bidons gevuld, dus aan water heb ik geen gebrek. Staatsbosbeheer dekt zich in door bij alle waterpompen een bordje op te hangen ‘geen drinkwater’. Het water van ‘De Donkse Laagten’ smaakte ook iets gronderig, maar dat was wel van veel betere kwaliteit. Tja, misschien moet ik toch eens een waterzuiveringsapparaat aanschaffen.
Zoals gewoonlijk bereid ik weer kerriesoep en een Knorrmaaltijd. Met het restje wijn erbij smaakt het me weer prima. Even tellen, we hebben er 27 kilometer opzitten.