Zaterdag 20 juni 2009
Kromme Rade (Kortenhoef) – Kockengen
Vannacht heb ik nog flarden muziek gehoord. Ik dacht dat ik in de ‘middle of knowwhere’ zat, maar op een kilometer afstand staan er huizen. En ’s nachts draagt geluid ver!
Zouden het eindexamenfeesten zijn? Ik doe rustig aan, dat is het voordeel als je alleen bent. Ik maak voor het eerst mijn havermout met NIDO vollemelkpoeder. Dat smaakt toch een heel stuk beter dan bereid met ‘ELK’ van Appie Heijn. Bedankt Jan voor de tip! Tegen half negen ga ik op pad. Eerst nog een kilometer grasdijk, dan de asfaltweg over en daarna wordt het fietspad. Rechts van mij strekt zich het water van de ‘Wijde Blik’ uit en links het water van de Loenderveense Plas. Later weer weiland en uiteraard weer de Vecht. Ik steek de Vecht over en ga aan de westkant zuidwaarts. Ik loop over een pad achterlangs woonboten. Dit pad zul je niet gauw vinden! Mooi! Aan het Moleneind in Loenen a/d Vecht staat stellingmolen ‘De Hoop’ uit 1901. Het is een korenmolen en hij is maalvaardig. Even verder is er een bakkerij annex tearoom. Hier geniet ik de traditionele KMA, dit keer in de vorm van een tompouce. Verder gaat het langs de Vecht, er staan hier leuke optrekjes. Het blauw van het hekwerk vind ik niet zo passen. Nieuwersluis, aan de overkant van de Vecht ligt de Koning Willem III kazerne uit 1883.
Ai, velen zullen aan deze kazerne geen goede herinneringen bewaren. De eigenlijke naam van de kazerne was ‘Depot voor Discipline’. Hier werden weigerachtige dienstplichtige soldaten voor enige tijd opgeborgen. Verder kwamen hier de zogeheten ‘totaalweigeraars’ terecht, oftewel ‘dienstweigeraars’ die ook vervangende dienstplicht weigerden uit te voeren. Zouden dat er veel zijn geweest? Tja, verder mochten hier beroepsmilitairen hun opgelegde straf uitzitten. Beroepsmilitairen? Ja toch, meestal omdat ze te diep in het glas hadden gekeken. Wat gebeurde er daar verder? Ik weet het echt niet, omdat ik naar waarheid kan zeggen dat ik hier nooit ‘gelegerd’ ben geweest. In 1997 is de kazerne overgedragen aan Justitie en momenteel is het een ‘vrouwengevangenis’. Op naar het veer. Tja, in borden zijn we wel goed. En dit is het pontje over het Amsterdam-Rijnkanaal. Het ding ligt aan de overkant en eerst moet ik de bel luiden. Op naar de overkant (die deze kant wordt als je daar bent aangeland, Drs. P.). Ik loop het gehucht Nieuwe ter Aa door en dan wordt het een beetje saai.
Weiland, weiland en nog eens weiland. Hier zijn ze duchtig aan het renoveren. Ze mogen wel oppassen dat het restant huis, op deze slappe bodem, niet zo in het gat schuift. Het is trouwens best wel redelijk weer. Het is een graadje of vier koeler dan gisteren, maar er staat wel minder wind. Wel is er iets meer bewolking.
Tja, het blijft wel weiland. Op een bepaald stuk is de grasdijk compleet overgroeid met lang gras. Dat is wel zwaar lopen. Aan de andere kant van de wetering staat de Spengense Molen uit 1841. Het is een wipmolen en hij is maalvaardig. Ik heb pech, de brug over de Grote Heicop wordt pas in 2011 gebouwd. Nu moet ik drie kilometer omlopen. De eerste helft gaat weer over een dichtgegroeide grasdijk. De tweede helft is beter, hier ligt een mooi wandelpad.
Om kwart voor drie bereik ik Kockengen. Tja, je zult hier maar wonen! Ach, een sloepje voor de deur is ook nooit weg. In het dorpje drink ik koffie in de voormalige gereformeerde kerk. Hier is ‘Kunst en Koffie’ gevestigd, een dagbestedingsproject voor mensen met een verstandelijke handicap. Ik vraag aan het meisje sinds wanneer de kerk gesloten is. Dat weet ze helaas niet. Het orgel zit er trouwens nog in. Ik las onlangs dat er gemiddeld twee kerken per week sluiten en dat in de zuidelijke bisdommen draconische maatregelen zijn genomen om de boel – voorlopig – financieel draaiende te houden. Als ik Kockengen uitloop blijkt er een dorpsfeest gaande te zijn. Straks moeten jongelui iets met vlotten. De duikers liggen al in het water. Toch leuk, zo’n dorp. Een leuk huis aan het water. Ik moet nog een kilometer of drie naar de camping. Die ligt iets buiten de kaart in het lintdorp Gerverscop. Helaas, er klopt iets niet. Ik vraag het aan een local en ik blijk veel te ver doorgelopen te zijn. Nou ja, ik heb niets gezien! Terug maar, gelukkig is het nog vroeg. Bij deze wegwijzer moet ik rechtsaf. Er hangen ‘tig’ borden, maar een bord naar de camping kon er zeker niet meer bij. Even verder is inderdaad camping ‘Hazenveld’.Vreemd, ik had een andere naam in mijn boekje staan. Wat blijkt, ik zat wel goed, maar de door mij gezochte camping is opgeheven. Gelukkig dat Dhr. Hazenveld een camping is begonnen. Aan de prijs is hij wel, ik moet maar liefst €13,75 afrekenen. Daarvoor krijg ik wel een mooie plek, vlakbij het sanitair. Oh wacht, eerst krijg ik nog koffie. Dat is toch wel service. Ai, een gezinnetje met twee kleuters is bezig om hun bungalowtent op te bouwen. Ma houdt de palen vast en Pa drapeert de tent eroverheen. Dan moet de kleinste plassen. Pa wacht gelaten tot Ma met kind terug is. Dan moet de oudste plassen. Pa wacht weer gelaten af. Ik zit al aan de kerriesoep als de tent staat. Als ik begin met de Knorr-maaltijd is de tent van Pa en Ma zo ongeveer ingericht. Tjonge, wat hebben deze mensen een hoop spullen bij zich. De kleinste is nogal ondernemend, ze mogen hem wel vastbinden.
Leuk om zo naar mensen te kijken. Ik ga eerst maar afwassen. Mwah, het afwasgebeuren ziet er prima uit en het hete water is gratis. Dan douchen, dat is ook gratis. Ik ga maar eens in de zon zitten op de bank voor de receptie. Oh ja, dat is waar, er is hier een ‘huiskamer’. Eens even kijken, er zit in ieder geval niemand. Wel liggen er 3 (drie!) kranten van vandaag. Wat een supergoede camping! Ik bel eens naar Orchideetje, ze is met vriendinnen langs de Moezel aan het fietsen. Alles gaat goed, dat is mooi. Eens even kijken, de planning was vandaag 25,5 kilometer, maar daar zijn er zeker een stuk of vier bijgekomen. Ik kruip er maar in, morgen 21,5 kilometer.