Zaterdag 22 juni 2013
Gasselte – Exloo
Om half zeven sta ik op. Het is droog, dat is tenminste iets. Wel is mijn kleding klam, maar het is niet anders. Na twee bekers thee en havermoutse pap gaat de boel weer in mijn rugzak. Mijn tent is aardig droog(gewaaid), dat scheelt gewicht. Het is 15 graden in de plus. Om tien over acht vertrek ik.
Na een minuut of vijf bereik ik Gasselte. Op dit vroege uur is het hele dorp nog in diepe rust. Even buiten het dorp loop ik over een strookje hei met vennetje. Dit schapenras ken ik niet, wat een lelijk beest overigens. Tegen negenen loop ik het Drouwenerzand op. Ik ben hier al eerder geweest (met Orchideetje), sowieso is het een prachtig natuurgebied. De tekst op het informatiepaneel is op de site natuurlijk niet te lezen, maar het gaat om de naam van het natuurgebied. De zon komt door, mijn softshell kan uit en alleen in een T-shirt gekleed (uiteraard met lange broek) ga ik verder. Het is 19 graden in de plus.
Deze tekst (van een ander informatiebord) is wel leesbaar. Feitelijk loop ik aan de westzijde langs het Drouwenerzand. Even een paar sfeerfoto’s. Al snel bevind ik mij oost van Drouwen dat ik rechts laat liggen. Dit is de Kampenesch met zo te zien aardappels. Deze handwijzer behoeft een emmer sop. Buinen doe ik niet aan, Drouwen laat ik liggen, op naar Borger. Waar ligt de scherpte op deze foto? Sowieso is het nevelig van de regen van gister. Weer zo’n privé rustpunt. Eieren kun je hier kopen, rabarber, aardappelkistjes, maar ook koffie en thee voor €1,-. Ik loop maar door, straks KMA in Borger. Dit is haver, gerst, rogge of tarwe. Je moet even naar de aren kijken om te weten wat het precies is. Dat laat ik nu maar achterwege. Zo liggen de hunebedden in Drenthe. Logisch, daar woonden toentertijd de eerste bewoners in deze streek. Een kilometer voorbij het gehucht Bronneger (what’s in a name), liggen drie hunebedden vlak bij elkaar. Veel is er niet van over. Tja, in het verleden zijn deze keien voor van alles en nog wat gebruikt. Hoe heet zo iets ook alweer? Oh ja: ‘recycling’. Om half elf komt het Hunebedcentrum van Borger (http://www.hunebedcentrum.eu) in beeld. Hier ben ik ook alweer een x-aantal keren geweest, maar het blijft leuk. Hm, het restaurant is nog gesloten, ik lees dat ik over een half uurtje de eerste ben.
Ik begin met een bezoek aan de keientuin. Deze keien zijn hier meegevoerd door de gletsjers tijdens de voorlaatste ijstijd (± 150.000 jaar geleden).
De keien worden gidsgesteenten genoemd omdat veelal te achterhalen valt waar ze oorspronkelijk vandaan gekomen zijn. Dat blijkt vaak Zuidwest-Finland te zijn. De prehistorie wordt opgedeeld in drie verschillende periodes: de steentijd, de bronstijd en de ijzertijd. Dat waren nog eens tijden! Hoe de mensen toen ‘woonden’ is tegenwoordig ook te zien. Er woonden geen ‘Indianen’ in Drenthe, maar wigwams waren er wel. Riet groeide er toen natuurlijk ook al. In deze rietgedekte woning is het ook ’s winters goed toeven.

Tijdens de Trechterbekercultuur (± 5.000 jaar geleden) zagen de bewoners al kans om dit soort ‘huizen’ te bouwen. De reconstructie van dit huis (in 2006) is gebaseerd op resten van een huis gevonden in de buurt van Flögeln in Noord-Duitsland. Sporen van palen bestonden uit donkere vlekken in de bodem, en de muren waren te herkennen in donkere lijnen. Ook de plaats van de haard en de deuren waren zichtbaar. Wie zou niet zo willen wonen? Op naar het grootste hunebed van Nederland. Ik besluit met KMA, het restaurant is inmiddels open. De koffie is van de firma Hesselink en smaakt prima. Tja, wel in zo’n eng klein horecakopje, daar zit zowat niets in. Toch maar een tweede bak (à €2,- per stuk!). De appeltaart is warm (maar daar moest ik wel om vragen), en van redelijke (fabrieks)kwaliteit. De (goedkope?) spuitbusslagroom is zeer matig. Deze traktatie kost mij €6,50! OK, verder maar weer. Op een verkeersplein staat deze reusachtige kei. Van welk hunebed zou deze afkomstig zijn? Of hebben ze hem hier toevallig opgegraven? Dit moet wel het Kanaal Buinen – Schoonoord zijn. Nu loop ik Borger echt uit. Bos, een riviertje en schapen. Op naar Exloo (maar niet via de kortste weg). Dat gaat om te beginnen door het Buiner Veld. Dat ‘Veld’ is inmiddels veranderd in bos en hei. Pony’s zijn er ook. Dit is zo’n echte Drentse veldkeienweg. De gletsjers hebben toch een onnoemelijke hoeveelheid ‘puin’ meegesleept. Links van mij ligt een dikke strook akkerbouwgebied. Inmiddels loop ik in de Boswachterij Exloo. Ook hier ligt nog een veldkeienweg. Tegen tweeën loop ik Exloo in. Hier woont een tuinliefhebber. Voor de kleintjes is er ook wat te doen: ‘Kabouterland’. Nou, in Exloo moet een schaapskooi zijn, maar ik zie hem niet. Wel een onduidelijke schuur (zonder schapen). Laat maar. Wel nuttig ik hier een softijsje en vul bij de Spar mijn voorraad Bitter lemon aan.
Twee kilometer buiten Exloo ligt het heidegebied ‘Molenveld’. Hier zijn de Exloo Trials aan de gang, een wedstrijd schapendrijven met Border Collies. Ai, dat doen ze met die oerlelijke schapen, die snappen zeker al vanzelf wat de bedoeling is. Trouwens, het trekt dicht en ik voel spetters. Ik doe vast mijn regenjack aan, want de wind is bepaald fris.
OK, verder door bos (en hei). Nou, met de regen valt het toch mee, al snel krijg ik het warm en mijn regenjack gaat weer uit. Nog een stukje verder verlaat ik de route en loop over Recreatiecentrum Hunzebergen. Daartoe moet ik wel een bordje ‘Verboden Toegang’ negeren, maar dat heb ik gewoon niet gezien. Het is bewolkt, etenstijd en ik kom geen kip tegen. Ik ga toch echt niet omlopen. Wat is dat voor een groot gebouw? Oeps, het is het Fletcher hotel
‘De Hunzebergen’ (http://www.hoteldehunzebergen.nl). Dat ziet er wel zeer luxe uit. Zouden ze nog een kamer vrij hebben? Dan kan ik meteen mijn vochtige kleding te drogen hangen. Het culinaire deel zal ook wel dik in orde zijn. Ach, laat maar, ik kruip wel in mijn tentje.
Om vijf uur loop ik camping Exloo (http://www.campingexloo.nl) op. De eigenaar is er niet, maar ik word opgevangen bij de eerste caravan. Een nachtje kamperen, dat kan, plaats genoeg. Dat is dan €14,95. Ik schrik ervan en dat zeg ik ook. Tja, straks komt de eigenaar, daarna komt mevrouw wel even bij me langs. Wel word ik uitgenodigd om kippensoep te komen eten in de kantine. Dat gaat om zes uur gebeuren. Eerst de tent opzetten, het is nu droog en de zon piept er zelfs zo nu en dan doorheen. Tegenover mij is het toiletgebouw, daar hang ik mijn natte spullen uit. De caravans staan zeker honderd meter verder, ik sta hier moederziel alleen op het grasveld. Eens kijken, ik heb er bijna 35 kilometer opzitten. Een kerriesoepje, daar heb ik wel trek in. De kippensoep mogen ze houden. Daarna een Knorr-maaltijd begeleid met het laatste bekertje Shiraz. Tegen zevenen bel ik Orchideetje. Mwah, ik zit hier zeker niet verkeerd in het waterige zonnetje. Daar komt mevrouw aanstappen. Het blijkt – met excuses – €7,- te zijn, dat hogere bedrag sloeg op twee personen. Nou, bedankt! Even later ga ik onder de douche. Ik heb al die tijd niemand gebruik zien maken van het toiletgebouw. Prima, ik heb het rijk alleen en het warme water is onbeperkt. Ik doe de afwas (met warm water) en verzamel mijn inmiddels droge spullen. Om halfacht bereid ik nog een beker thee, ik heb vandaag eigenlijk te weinig gedronken. Ik luister nog een half uurtje naar mijn Nano en dan houd ik het voor gezien.