Veluwe Zwerfpad (feb 2008)

Zondag 2 maart 2008
Bennekom – Arnhem
Om half zeven sta ik op. Het heeft vannacht niet geregend en ook nu is het droog. Mijn tent is ook aardig droog, nagenoeg zonder condens. Na het ontbijt en de afwas gaan we rond acht uur op pad. We moeten eerst naar de plek waar we gisteren de route hebben verlaten. We gaan maar niet door het bos, wie weet gaan we weer lopen dwalen. Over de weg is het makkelijker, maar wel een eind om. We doen er een uur over, dat wil zeggen dat we er alweer 5 kilometer hebben opzitten. Het Nivon-huis zat toch verder weg dan ik had ingeschat. Tegen half tien bereiken we Wolfheze. Alles is hier nog in diepe rust, ook alle restaurants zijn dicht. Gelukkig heeft Margriet – die in haar woonplaats heeft overnacht – een thermosfles koffie meegenomen. We zitten hier op een historische plek, in deze omgeving zijn eenheden van de 1e Britse Luchtlandingsdivisie en van de 1e Poolse Parachutistenbrigade geland. Van hieruit trokken zij op naar Arnhem om de verkeersbrug te veroveren. Deze ‘Slag om Arnhem’ duurde van 17 tot 26 september 1944.
Helaas mislukte het plan, wat de 2e Wereldoorlog voor Nederland een half jaar langer deed duren.65. Koffie66. Plaquette Tegen tienen steken we de A50 over. Het is nog vroeg, het verkeer moet nog een beetje op gang komen. 67. A50Uiteraard lopen we niet de kortste weg naar Arnhem, eerst gaat het in westelijke en daarna in oostelijke richting over de Wolfhezerheide en door de Wolfhezerbosschen.
Het moet mij van het hart, dit is een heel mooi stukje Nederland en ook het weer laat zich van zijn goede kant zien. Hoezo buiig, het is gewoon zonnig. 68. Wolfhezerbosch69. WolfhezerboschHier loopt de Wolfhezerbeek. Dit is geen natuurlijke beek, dit stelsel van beken is gegraven van 1600 tot 1800 om de energie te leveren voor de watermolens. Wel een enorme uitdaging om met handkracht deze klus te klaren.70. Wolfhezerbeek71. Wolfhezerbeek72. Wolfhezerbeek73. Wolfhezerbeek74. Wolfhezerbeek Even verder staan de vijf Wodanseiken. Deze eiken zijn naar schatting ongeveer 450 jaar oud. De naam is aan de woudreuzen gegeven door de landschapsschilders van de Oosterbeekse school, die omstreeks 1850 vaak de Wolfhezerbosschen introkken om natuurtaferelen vast te leggen. De jongere eiken in de omgeving worden klein gehouden, zodat ze de Wodanseiken niet gaan overschaduwen. Hm, een bordje bij de ‘echte’ Wodanseiken mis ik, nu moet ik maar gokken welke het precies zijn.75. Wodanseiken76. Wodanseiken77. Wodanseiken78. Wodanseiken79. Wodanseiken We steken een asfaltweg over. Hier staat een pracht van een Bilderberg-hotel. Hier zullen we maar geen koffie gaan drinken, het oogt me iets te sjiek. Zou dit het hotel zijn waar Prins Bernhard toentertijd zijn befaamde ‘Bilderberg-conferenties’ hield? Iets verder ligt een knoepert van een den. In de volksmond werd dit de ‘Duizendjarige Den’ genoemd, echter uit onderzoek is gebleken dat de boom ongeveer 400 jaar oud is geworden.
Toch respectabel, de boom heeft de Tachtigjarige Oorlog nog meegemaakt. In 2006 is de boom omgewaaid en blijft hier liggen om als voedsel te dienen voor planten en insecten.80. Den Door de bossen gaat het richting Oosterbeek. Tjonge, je kunt goed zien dat het knap geregend heeft.81. Plas Ook hier zijn verschillende sprengenbeken uitgegraven, onze voorouders zijn er druk mee geweest.82. Spreng83. Spreng Het loopt intussen naar de klok van twaalf. Het wordt tijd voor de KMA. Ik zie een handwijzer met de tekst: ‘Hotel Dreyeroord’. (http://www.dreyeroord.nl/).84. Dreyeroord Da’s waar, nu schiet het me te binnen. In dat hotel heb ik met Orchideetje in 2003 een midweek doorgebracht. Dat is ons toen uitstekend bevallen. Ik wil er graag nog eens een kijkje nemen en het aanbevelen aan de groep. Even verder zie ik het al staan. Het hotel is open, maar het is even zoeken naar de ober. Gelukkig ben ik hier bekend. We zijn welkom, dat zit mee. Koffie is er, helaas geen appeltaart. Wel zijn er andere taartjes en die bestellen we. We zitten hier op stand in de serre met uitzicht op de tuin. Verder is er niemand, het blijkt dat ze gisteravond een groot feest hebben gehad. Jammer, dat hebben we gemist! Na zo’n half uurtje stappen we op.
We lopen langs het spoor en steken het even verder over. Tja, van Oosterbeek zelf zien we niets. Even later bereiken we de Airborne begraafplaats. Hier liggen 1761 Britten, Polen en ook enkele Nederlanders begraven. De meeste zijn omgekomen tijdens de Slag om Arnhem, een aantal is gesneuveld in de omgeving van Elst, en een aantal is in 1945 tijdens gevechten op de Veluwe omgekomen. Ik vind het altijd indrukwekkend om op een plek als deze stil te staan bij deze jonge mensen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.85. Ereveld86. Ereveld87. Ereveld88. Ereveld89. Ereveld90. Ereveld Verder maar weer. We lopen over landgoed Lichtenberg en steken daarna de N224 over. Verder gaat het over landgoed Groot Warnsborn. Een vijver met eendjes. Als ik een foto maak zwemmen ze snel weg, ze zijn zeker verlegen.91. Eendjes Tegen half twee lunchen we op een bankje. Het is droog en zonnig, dus prima te doen.
Bij boerderij annex stoeterij Het Lage Erf lopen we bijna verkeerd. Hier is een kruispunt van Veluwe Zwerfpad-routes, wij moeten niet naar het noorden, maar naar het oosten. 92. StoeterijHet begint op te schieten, we naderen Arnhem. Tientallen wandelaars nemen het ervan, het is hier gewoon druk.93. Wandelaars Even later bereiken we park Zypendaal en Huis Zypendaal. Deze buitenplaats is in 1762 gebouwd in opdracht van Mr. Hendrik Willem Brantsen, stadssecretaris van Arnhem.
De hoofdverdieping is in oude stijl ingericht, op de overige etages is het hoofdkantoor gevestigd van het Geldersch Landschap en de Geldersche Kasteelen. Helaas zijn er geen rondleidingen in de winter, dus lopen we door.94. Zypendaal95. Zypendaal Park Sonsbeek met zijn vijverpartijen, het ziet er schilderachtig uit.96. Sonsbeek Deze beuk is vannacht omgewaaid. Gelukkig is hij de veilige kant opgevallen. Je zult zo’n ding op je hoofd krijgen! Ik zie het al, aan de buitenkant is niets te zien, maar van binnen is de boom volledig verteerd door een zwam. Is dat niet de honingzwam?97. Beuk98. Beuk De Witte Watermolen is de laatste nog werkende watermolen aan de Sint Jansbeek.
Ooit hebben er acht watermolens gestaan.99. Watermolen Het bezoekerscentrum wordt momenteel gerenoveerd. Ernaast staat een ‘keet’ waar we nog een kop koffie drinken op de goede afloop. 100. RenovatieWe nemen afscheid en ik loop op mijn gemakje naar het station. Ik pin een kaartje en zie op het elektronische bord dat mijn trein over een paar minuten vertrekt. Ik spoed mij naar spoor 6. De trein staat er nog en direct nadat ik ben ingestapt sluiten de deuren zich en vertrekken we. Dat is nog eens mazzel! Om 16.40 uur zijn we in Utrecht. Ik loop op mijn gemakje naar spoor 2 en zie dat de trein al gereed staat. Een paar minuutjes later vertrekken we. Kijk, ik snap al die klachten over de NS niet. Het is gewoon instappen en wegwezen, gewoon een kwestie van plannen. Om half zes sta ik in ons dorpje en loop maar meteen door naar ons vaste restaurant Peacocks. Ik bel – ondertussen aan de rode wijn – even naar huis dat ik al gezeten ben. Na een minuut of wat komen Orchideetje en onze zoon. Na even wachten verschijnt de bestelling. Dat ziet er toch beter uit dan Knorr uit het titanium pannetje. En het smaakt toch ook wel een stuk beter.101. Peacocks Het zit er weer op, eind van de maand het laatste traject van het Veluwe Zwerfpad. Reino, Margriet, Toek, Cok en Coby: bedankt!