Noaberpad (dec 2013)

Zaterdag 14 december 2013
De Lutte – Enschede
Ik word wakker van de regen. Het is zes uur. Ik blijf nog even liggen en wacht op de wekker van 06.15 uur. Hij doet het! Heb ik de truc eindelijk door? Na twee bekers thee en havermoutse pap besluit ik om mijn regenbroek aan te trekken. Mijn boeltje gaat weer in de rugzak en precies om acht uur gaan we van start. Het regent iets en het is zwaar bewolkt.
Iets verder steken we de spoorlijn over en daarna de A1. Voorlopig lopen we door kleinschalig landbouwgebied afgewisseld met stukken bos.35. Landbouwgebied Open? Nou, echt niet! Zo te lezen is deze huisvlijt te koop. Kijk even hoe dat in de war zit, regel een stapel afgekeurde steigerplanken en frutsel dit zelf in elkaar. MZ! (Makkelijk Zat).36. Open Zoals ik al zei, het regent en het is behoorlijk nevelig, toch heeft dat wel wat.37. Nevelig We lopen een stukje gelijk op met het Marskramerpad (Bad Bentheim – Scheveningen, 360 kilometer). Dit pad heb ik gelopen, maar ik herken het niet. Nog wat verder kruisen we het Overijssels Havezatenpad (Oldenzaal – Steenwijk, 272 kilometer). Ook dit pad heb ik gelopen en helaas… nu weer. Na een kilometertje komen we erachter dat er iets niet klopt. Dat klopt, we zitten verkeerd. Ik had ook niet op mijn GPS gekeken, met dit slechte weer komt dat er niet van. We moeten een kilometer terug, we zijn volledig de verkeerde kant opgelopen. Ach ja, dit overkomt ons elk wandelweekend wel een keer.
Ook aan een enkel vennetje is gedacht.38. Ven Dit soort bospaden en landschap is toch wel typerend voor het Noaberpad. Kleinschalig en afwisselend.39. Bospad Van restaurants hebben we voorlopig geen last, daarom bereiden we zelf koffie gezeten op het talud langs een zandpad. Ik eet er het restant van mijn lunchpakket bij op. Veel trek heb ik niet, tijdens het wandelen heb ik nooit veel trek. Gelukkig is het intussen droog.
Mijn regenjack gaat in de rugzak, mijn regenbroek houd ik maar aan.
Op het bordje staat ‘Glanerbeek’, maar in mijn wandelboekje staat ‘Elsbeek’. Of kijk ik verkeerd? Inderdaad, we zitten alweer een heel stuk verder. ’t Is inderdaad de ‘Glanerbeek’.40. Glanerbeek Ongelooflijk, wat maken sommige mensen een ‘zooi’. Of is de bewoner zijn aanhanger aan het halen en gaat hij zo direct opruimen? We wachten er maar niet op.41. Zooi Zojuist zijn we de Duits-Nederlandse grens overgestoken. Uiteraard stond er geen bord, maar ja, nu we in de EU zitten is dat ook helemaal niet nodig. Waarom zien de handwijzers er dan ‘anders’ uit en hebben ze het over een ‘Knotenpunkt? Hoe zit het met mijn winterbanden? Hoewel niet verplicht in Nederland (waarom eigenlijk niet?), ze liggen erom.42. Handwijzer Bij deze villa laat de markering ons in de steek. En ook de GPS-track is niet duidelijk. Dit is duidelijk privéterrein, maar mogelijk hebben wandelaars toestemming om door te lopen. 43. Villa VijfhoesNa de poort blijkt al snel dat hier geen doorgaand pad is. We moeten toch voor de poort linksaf. Overigens, de markering van het hele Noaberpad mag weleens worden nagelopen.
Tegen enen steken we de spoorlijn Enschede – Münster (of Dortmund) over. Het regent weer.44. Spoorlijn Daar ligt Gronau, maar die stad laten we volledig links liggen.45. Gronau Dat ziet er beter uit, verderop is de Nederlandse grens, daar ligt Glanerbrug.46. Grens Net voor de grens zien we Habibis, een Turks restaurant. Het is even na enen, een lunch zou er wel ingaan. Zouden ze hier ‘Strammer Max’ serveren? Dat is een Duitse ‘uitsmijter’. Straks lopen we langs de oostkant van Glanerbrug, restaurants zullen we daar niet aantreffen. Ik zet mijn rugzak neer en maak eerst een foto.47. Habibis Er zitten meer mensen binnen, dat betekent dat het eten hier met liefde bereid wordt. Pizza’s zijn er, en Döner kebab. We bestellen koffie, een Döner en een cola (voor de dorst). Nou, prima hier! Ik betaal €6,50, dat is toch te geef. 48. DonerTegen tweeën stappen we op.
Een stuk verder steken we de Glanerbeek over. Het is bewolkt en nevelig, maar ik heb de indruk dat er met mijn Nikon iets niet goed zit. De vorige keer ging het ook al mis, thuis ga ik contact opnemen met de winkel. Mogelijk is dit toestel niet goed afgedicht. De foto’s zijn erg wazig.49. Glanerbeek Deze boerderij is zo mogelijk nog waziger uitgevallen.50. Huis OK, op naar Enschede, dat is nog zo’n zeven kilometer. Het is weer allemaal kleinschalige akkerbouw afgewisseld met boscomplexen. Hier en daar staat een boerderij of staan er gezellig een paar bijeen.51. Kleinschalig52. Kleinschalig53. Kleinschalig Om drie uur kunnen we linksaf en door het Aamsveen. Na regenval is dat sowieso niet mogelijk en moet de afkorting worden gelopen. Tja, vanmorgen hebben we twee kilometer verkeerd gelopen. We besluiten de afkorting te lopen, we willen wel graag een kampeerplek bij daglicht betrekken.
Veertig minuutjes later lopen we Enschede in. Dat wil zeggen, we pakken het uiterste zuidoostelijke randje mee.54. Enschede Er staat hier een zo goed als onleesbare handwijzer. Daar zou de LAW-organisatie eens iets aan moeten doen. Er staat op dat het nog 138 kilometer is naar Emmerich, inmiddels eindigt het Noaberpad in Kleve. Ook zouden we ons hier op het Trekvogelpad (Bergen aan Zee – Enschede (Usselo), 400 kilometer) bevinden. Het Trekvogelpad moet ik nog lopen, maar hier loopt het in de vierde druk van het wandelboekje niet meer.55. Handwijzer We lopen door sociale woningbouw, er is geen mens te zien. Hoewel, daar staat een voordeur open. Er spelen twee Turks-Nederlandse meisjes buiten en vader komt even kijken. Ik spreek hem aan en hij vult onze bidons. Nog bedankt!
We lopen verder en nemen een klein stukje ‘Knalhutteweg’ mee. Bij het bos ’t Stroink slaan we rechtsaf en lopen erin. Er liggen hier veel omgevallen bomen, niet direct een bos om in te wandelen. Verderop staan huizen, maar dat is geen probleem. Het is al na vieren, het duurt niet lang of het wordt donker. We zetten onze tentjes op en ik ga er lekker bij zitten. Eerst een slokje wijn, dat heb ik wel verdiend (vind ik zelf). Wat hoor ik? Hoefgetrappel? St. Nicolaas zit toch allang weer in Spanje? Vlak achter mijn tent langs draven twee paarden met daarop twee tienermeisjes. Ze hebben ons ongetwijfeld gezien. Zouden ze ons verraden? Dat lijkt me niet.
OK, ik bereid een soepje en opnieuw een Knorr-maaltijd. Eerst maar even naar Orchideetje bellen dat we onder de rook van Enschede staan en dat alles naar wens gaat. Nou ja, dat vertel ik niet, vandaag had ik wat last van stijve bovenbeenspieren. En soms last van tintelende tenen. Orchideetje is op de terugweg naar huis want ze heeft de Amerika-reünie bezocht. Het gesprek van de middag waren natuurlijk de claims neergelegd bij United Airlines. Zouden ze over de brug komen? Vanavond gaat ze met dochterlief naar een concert, dus dat zit wel goed. Na mijn pilletjes, de afwas en tandenpoetsen kruip ik erin. Het is half zeven. Het systeem ‘12 uur op en 12 uur af’ bevalt me wel.