Zaterdag 21 november 2020
’t Heinenhoes – Groningen – ’t Heinenhoes
Tegen achten staan we op en om kwart voor negen zitten we aan het ontbijt. Maar eerst een paar foto’s van de eetkamer, er is nu nog niemand. Tja, de 24-70 mm lens staat erop, de 12 mm lens heb ik even niet bij de hand. Die laatste is een lens van Laowa, ook met een kleinste diafragma van f2,8. Ik hoop dat Nikon nog eens een lens uitbrengt van 10-14 mm om het gat met de 14-24 mm op te vullen. De foto’s met de 12 mm moeten maar een volgend keer. Nou, dat ziet er toch piekfijn uit!Het plan voor vandaag is een stadswandeling in Groningen van 9,1 kilometer. We hebben wel eerder in Groningen gewandeld, maar deze wandeling gedownload van internet kennen we nog niet. Ik wil parkeren op de parkeerplaats in het Stadspark, helemaal links onderaan op de kaart. De route heb ik op mijn GPS gezet, zo kunnen we niet verdwalen.Even na halftien vertrekken we en een uurtje later staan we – na enig zoeken – op de parkeerplaats in het Stadspark. We gaan van start en lopen in noordwestelijke richting.
Tja, gisteren was het beter weer, nu miezert het een ietsje. In elk geval gaat het regenjack aan. Bij de uitgang van het stadspark vind ik deze informatie. Het plastic paneel moet ik eerst min of meer droogvegen, ik had een zeem moeten meenemen. Ik hoop dat de tekst leesbaar is.Hier staat ook dit beeldje van een zittend meisje. Een bordje kon er niet vanaf, helaas.
Tja, we hebben geen informatief boekje van deze wandeling.De Westerhavensluis met bijbehorend sluiskantoor en sluismeesterswoning is gebouwd in 1864 in opdracht van Provinciale Waterstaat. Het gebouw is thans in gebruik als particulier woonhuis; de sluis is nog in gebruik. Op de noordgevel van het sluiskantoor staat in zwart geschilderde belettering: ‘Sluiskantoor’.Zo te zien wordt de Westerhavensluis niet al te vaak gebruikt.Zicht op de Zuiderhaven.Ook bij dit min of meer bizarre beeld ontbreekt een informatief bordje.Bij Huize Tavenier staat wel een bordje. Tjonge, hier is heel wat gebeurd.Het is wel een beetje protserig gebouw, maar het heeft wel wat. Ik zou er weleens binnen willen kijken.
Aan de Ubbo Emmiussingel staat Villa Heymans die door H.P. Berlage (1856-1934) is ontworpen en in 1893 is gebouwd. Het is een echte ‘Berlage’ met zijn vlakke bakstenen muren, bogen en pijlers.Iets verder bevindt zich het Groninger Museum. We hebben daar ooit een bezoek aan gebracht, maar nu staat de tentoonstelling ‘The Rolling Stones – unzipped’ centraal.
Eerst was ik te vroeg en waren de tickets nog niet boekbaar en toen was ik te laat. Uitverkocht! Maar ja, wij zijn helemaal geen Rolling Stones fans (ik vind het maar een ordinair stelletje en zingen kunnen ze ook al niet), wij zijn van de ‘Beatles’. Hier gaan we aan voorbij.Kijk, hier hebben ze erwtensoep ‘to go’, maar daar is het nog net even te vroeg voor.Aan de Coehoornsingel staat de Remonstrantse Kerk. De kerk is gebouwd tussen 1882-1883 en is een gemeentelijk monument. Zo te lezen zijn er in Nederland 44 gemeenten met in 2008 ruim 5.000 leden. Dat waren er in 1970 nog ruim 18.000. Een aflopende zaak dus. Helaas zit de kerk hermetisch op slot.Aan de Herestraat staat ook een monumentaal pand, gelukkig mét informatie.Dit is ook een monumentaal pand, het is de Sint-Jozefkathedraal gebouwd tussen 1885-1887. Het is een ontwerp van de bekende architect Pierre Cuypers (1827-1921).Hier bevindt zich ook het St. Anthonygasthuis mét een informatief bordje.Helaas (corona) mogen we niet naar binnen, dus wordt het een foto over het hekje.Deze pub doet mij aan Dublin denken. Tja, gesloten uiteraard, dat zal de Groningse studenten wel pijn doen.Zomaar een tot appartementen verbouwd pakhuis. Zo’n hijsbalk is natuurlijk erg handig bij het ‘inhuizen’, want ik vrees dat er geen lift is.Een prachtige gevel, maar de begane grond is volledig verpest. Eeuwig zonde!De Martinitoren is met zijn hoogte van 96,8 meter de hoogste van de stad Groningen.
Met de bouw is gestart in 1469. Er staat een groepje mensen met een gids, gaan zij de toren ‘beklimmen’? Sowieso miezert het, dus van uitzicht zal geen sprake zijn.Hier staat ook het verzetsmonument 1940-1945. Er staat geen bordje bij en verdere informatie kan ik niet vinden.Op het Martinikerkhof staat een huis met een fraaie gevel.Ook aan het Martinikerkhof staat de ‘Prinsenhof’, momenteel een hotel.Daarachter bevindt zich de ‘Prinsentuin’. Tja, het is (bijna) winter en de tuin ziet er nogal troosteloos uit.Van de uitleg over de werking van de zonnewijzer kan ik geen chocola maken.We lopen in min of meer zuidelijke richting naar de Grote Markt. De route zit wat vreemd in elkaar, maar daar zal wel een reden voor zijn.
Wist u dat? Ik bedoel dat er op de Grote Markt een toiletgelegenheid is? Je moet de trap af naar beneden, we moesten er eerst naar vragen. Tja, alle horeca is gesloten, houdt het kabinet wel rekening met ‘hoge nood’?
Het is bij halfeen, waarom zie ik nu niet een erwtensoeplocatie ‘to go’? Dan maar een Vietnamese Loempia en we hebben ook nog krentenbollen mét appelsap.Iets verder aan de Oude Ebbingestraat bevindt zich opnieuw een historisch pand.
Als de mensen die hier ooit gewoond en gewerkt hebben nog eens een blik konden werpen? Wat zouden ze dan zeggen? In elk geval scoren we hier koffie en chocomel ‘to go’.Het wordt ‘landelijk’ als we door het Noorderplantsoen wandelen. Tja, ’s zomers kun je hier natuurlijk heerlijk verpozen, nu is dat niet van toepassing.Als je dat zo leest, is er altijd geïnvesteerd in defensieve maatregelen. Dat heeft veel geld gekost! Maar ja, de oude Grieken zeiden het al: ‘Vrede is de periode gelegen tussen twee oorlogen’.Zicht op de Noorderhaven.Hier ben ik dus eerder geweest, het Pieterpad heb ik in acht trajecten gelopen in 2005 en 2006.Het is nog een klein stukje wandelen naar de parkeerplaats waar we om kwart over twee in de auto stappen. Vroeger dan gepland, maar dat komt omdat alle horeca gesloten is.
Voor de aardigheid de track die we gelopen hebben.We rijden via Rolde (supermarkt) naar Anderen waar we rond kwart voor vier arriveren.
Aan de vroege kant, dus tijd genoeg om te douchen en ons om te kleden.
Tegen half zeven – dat is zo’n beetje de standaard diner tijd in ’t Heinenhoes – lopen we naar de eetkamer. Ik laat me een Nero d’Avola inschenken. Het is een Siciliaan, we zijn tweemaal naar Sicilië geweest. Sicilië is een aanrader, maar ja, nu even niet. Je ruikt meteen dat dit een Italiaanse wijn is. Dat heb ik wel geleerd tijdens de wijnproeverijen van Esmee Langereis, Onno Kleyn en Hein Sas tijdens de Italiaanse dagen (Little Italy Event). Dat feest gaat volgend jaar natuurlijk niet door. De Nero d’Avola druif uit Sicilië is intens van smaak en proeft naar rode kersen, pruimen, cranberries en granaatappel.Het voorgerecht komt door. Het is eend, reeham en groenten. Daar is eigengebakken bruin brood bij, heerlijk!Het tussengerecht is witlofsoep met spekjes. Nou, Dick heeft weer iets aparts gecreëerd. Prima, er kan zo een ster op.Er wordt een Merlot-Cabernet ingeschonken. Het is een Franse wijn van het Domaine Saint Jean De La Cavalerie. Dit Domaine ligt in de Languedoc in het departement Hérault. Fruit van rode bessen, perzik, abrikoos en appel.Het hoofdgerecht komt door en bestaat uit: hertenstoofpot, wildzwijnbiefstuk, spruitjes, aardappelkroket, venkel, rode kool en een peertje. Dit alles smaakt fameus!Op het kaasplankje ligt Bleu Wolvega, geitenkaas, chutney en nog zowat. Prima, en ook de port smaakt er perfect bij.Kijk, dit is de dessertwijn, een Muscatel van Santa Alicia uit Chili. Op het etiket staat hoe deze wijn smaakt en dat klopt precies.Het nagerecht is chocolademousse (bruine en witte) en chocolade-ijs.We besluiten met thee (voor de dorst, hoewel we bij de gerechten ook water hebben gedronken). Daar zitten wat ‘snoepjes’ bij, die laten we ons ook goed smaken.Ok, het loopt tegen negenen. Sowieso heerlijk gegeten. Onze complimenten voor Dick en Sandra (voor de bijpassende wijnen).Op naar de kamer en te bed, we hebben er een drukke dag op zitten.