Vrijdag 2 september 2022
Drunen – Vught – Huiswaarts
Om half negen nuttigen we het ontbijt. Nou, dat smaakt weer prima.Om halftien checken we uit, we hebben het hier prima naar de zin gehad.
Op naar het Nationaal Monument Kamp Vught. Ik ben er tijdens een wandeling weleens langs gelopen, maar het museum heb ik nog nooit bezocht.
Ik zet de auto neer op de ruime parkeerplaats. Ai, is dit het pand waar de zwaarste criminelen worden opgesloten?Rechts van deze ‘Inrichting’ is het museum. Het is nog voor tienen, maar ze zijn al open.Kamp Vught (officieel Duits: Konzentrationslager Herzogenbusch) was één van de drie Duitse concentratiekampen in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. De andere twee zijn de doorgangskampen Amersfoort en Westerbork. Kamp Vught heeft ruim anderhalf jaar als concentratiekamp gefunctioneerd.
Ik laat de foto’s en de teksten voor zichzelf spreken.Hier de maquette van Kamp Vught.Op het buitenterrein zijn enkele barakken ingericht zoals toentertijd.Het kindermonument.Is het leesbaar? Hier heeft het Bunkerdrama plaatsgevonden.Nogal luguber, het crematorium.De asputten.De Jodenvervolging in foto’s.De Fusilladeplaats bezoeken we niet, dat is op een halfuur lopen van hier. Tijdens een wandeling heb ik de Fusilladeplaats wél bezocht.
Wel bezoeken we Barak 1B op 500 meter afstand, maar we kunnen daar voor de deur parkeren. Barak 1B is de laatst overgebleven authentieke barak van voormalig Kamp Vught.Ik laat de foto’s weer voor zichzelf spreken.Tja, de Molukkers zijn natuurlijk schandalig behandeld door de Nederlandse regering.
Maar ja, J.A. Manusama (1910 – 1995) president in ballingschap van de Republik Maluku Selatan (RMS) gaat ook niet vrijuit. Met zijn ingenieursvoorkomen kon hij toch aanvoelen dat een Vrije Republiek der Zuid-Molukken een utopie was? Dat de Nederlandse Regering daar echt de handen niet aan zou branden? Hij had de Molukse gemeenschap langzaamaan moeten voorbereiden op een toekomst in Nederland. In dit verband is lezenswaardig het boek van Dr. P.F. Maas: ‘Indië verloren, Rampspoed geboren’.
Mooi, weer veel cultuur opgedaan. Een bezoek aan het Nationaal Monument Kamp Vught is zeker een aanrader.
Ok, huiswaarts, het is druk op de weg. Er is iets gebeurd, tien minuten rijden we langzaam, maar als de file oplost zie ik niet iets wat het probleem heeft veroorzaakt.
Aan de andere kant is het wél raak, ik zie een aantal auto’s met schade aan de achter- en voorzijde. Uiteraard een vele kilometers lange file. We doen nog wat boodschappen en veilig komen we thuis.
Tot slot de huidige perikelen in Nederland. Op 3 september lees ik op NU.nl het volgende;
Het nieuwe politieke seizoen begint officieel volgende week dinsdag als de Tweede Kamer terugkomt van reces, maar de afgelopen weken heerste er bepaald geen vakantiestemming in Den Haag. Een kabinetscrisis werd in de kiem gesmoord en op twee grote dossiers – stikstof en koopkracht – werd voorzichtig vooruitgang geboekt.
Toch woekert de onrust voort.Stikstof, koopkracht en asiel. Drie explosieve thema’s waarbij het niet alleen knettert tussen de politiek en de samenleving, maar ook tussen politieke partijen onderling. Bijkomend nadeel: de politiek krijgt al deze onderwerpen na de zomerstop tegelijkertijd op haar bordje.
Dit plaatje pluk ik van internet, hier staat alles mooi op een rijtje. Ik ben benieuwd welke crisis binnenkort van het lijstje afkan.Ter afsluiting, de medewerkers van Hotel D’n Dries, alle medewerkers van de musea, de VVV, Dominique en Fenne: bedankt!