Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Bezoek Kerstmarkt Keulen
zaterdag 10 december 2005
Geen wandelavontuur, maar een busreis deze keer
Wanneer je mij een paar jaar geleden had gevraagd om mee te gaan naar een Kerstmarkt, had ik je uitgelachen. Ik heb helemaal niets met Kerst, nou ja, voor lekker eten en een goede fles wijn ben ik altijd in. Maar zo’n versierde boom en kaarsjes, helaas, het doet me niets. Wat me uitgerekend wel is overkomen: mijn dochter is op 1e Kerstdag geboren.
Een ‘Kerstkind’ dus, maar daar ben ik wel erg blij mee.
Om kort te gaan, zaterdagochtend tien december stappen we om halfzeven de deur uit om de trein naar Utrecht te halen van 06.52. Het is tamelijk fris, het zal een graadje vriezen. Rond half acht zijn we in Utrecht en lopen richting Jaarbeursplein. Op het Jaarbeursplein staan vele tientallen mensen te wachten. Er staan een handvol bussen, maar een bus naar Keulen staat er niet bij. Even later draaien twee bussen het Jaarbeursplein op en inderdaad, deze gaan naar Keulen. De chauffeurs beginnen namen op te lezen. Het gaat allemaal wat chaotisch, maar gelukkig hoor ik onze namen afroepen. Snel stappen we in. Na nogmaals voorlezen van de namen en een telling rijden we tegen achten weg. De bus blijkt op twee of drie plaatsen na helemaal vol te zitten. Ik zie dat de andere bus ook vol zit. Dat valt me mee, er blijkt dus toch wel animo te zijn voor dit soort uitjes. Even later zitten we op de snelweg en het begint licht te worden. Ik zie dat het behoorlijk mistig is en de rijp dik op de weilanden ligt. Stoppen doen we niet, dat zou namelijk ten koste gaan van de tijd die we in Keulen kunnen doorbrengen. Gelukkig zijn twee dames bereid om koffie rond te delen (à €0,80) in de bus. Het rijdt lekker vlot door en gaandeweg komt het zonnetje door. Bij de Zoobrücke over de Rijn bij Keulen is een file. Er is wat gebeurd, dat kost ons een kwartiertje.
Even later parkeert de chauffeur de bus vlak bij de Dom en vertelt dat we hier eind van de middag moeten instappen in de shuttlebus. Zelf mag hij namelijk met de bus de stad niet meer in. De shuttlebus brengt ons dan naar de busparkeerplaats buiten de stad. De chauffeur vertelt dat er daar vandaag wel zo’n 450 bussen zullen parkeren. Het is niet te geloven.
Eerst lopen we de Keulse Dom maar even in. Wat een immens gebouw! Nou ja, ze zijn met de bouw in 1248 begonnen en pas na 632 jaar was de Dom klaar. Goed, dan heb je ook wat: de torens zijn ruim 157 meter hoog, de kathedraal is 144,58 meter diep en 86,25 meter breed. De glas-in-lood ramen dateren uit de 14e en de 16e eeuw. Het is de grootste Dom van Duitsland.
Na de binnenkant komt de buitenkant aan de beurt.
We lopen een rondje om de Dom en we komen automatisch terecht op de ‘Weinachtsmarkt am Kölner Dom’. Het is hier verschrikkelijk druk. Logisch, alle bussen lossen hier hun lading, en het Hauptbahnhof bevindt zich op steenworpafstand. Vele tientallen ‘tuinhuisjes’ staan er hier, maar ik kan door de drukte niet goed zien wat er te doen valt. Ik hoor uiteraard Duits om me heen, maar ook Nederlands, Italiaans, Spaans en Engels. Zou dat door de EU komen of werden deze kerstmarkten altijd al zo goed bezocht door ‘Ausländer’? Ik weet het niet.
We besluiten om snel door te lopen naar de kerstmarkt op de ‘Alter Markt’. Hier is het gelukkig een stuk rustiger. Ook hier weer vele ‘tuinhuisjes’, waar kleding, sieraden, leren tassen en riemen, kinderspeelgoed en allerhande prullaria wordt verkocht. Hier en daar ook wat kerstspulletjes. Verder kun je overal koffie, thee, chocolademelk, Glühwein en broodjes Bratwürst krijgen. We hebben trek en beginnen maar met koffie. Dit kost €1,60 maar tot mijn verbazing moet ik €3,60 afrekenen. Wat is het geval, voor de beker moet ik €2,- ‘Pfand’ betalen. Als ik de koffie op heb en de beker teruggeef, krijg ik inderdaad keurig mijn €2,- terug. Nu is het tijd voor een broodje Bratwürst. Dat kost €2,50.
Mijn hemel, dit is echt lekker! Maar goed, ik had natuurlijk trek en daar komt bij: het weer is voortreffelijk! Verder maar weer.
We lopen richting Rijn en komen toevallig terecht op de ‘Heumarkt’. Volgens de plattegrond zou hier geen kerstmarkt zijn, maar hij is er wél. Zelfs compleet met ijsbaan. Het zonnetje staat er prachtig op. 
We lopen verder langs de Rijn onder de Deutzer Brücke door.
Iets verderop is de ‘Mittelalter Weihnachtsmarkt’. Hier moeten we €2,50 entree betalen. Het is hier echt lekker rustig. Tja, als er betaald moet worden haken de mensen af!
Ook hier weer de inmiddels bekende ‘tuinhuisjes’, maar hier zijn de uitbaters gekleed in middeleeuwse klederdracht. Het ziet er leuk uit. 
Ik besluit om aan de ‘Glühwein’ te gaan. Een beker kost slechts €2,- maar ook hier moet Pfand betaald worden. Dat is vele, vele jaren geleden dat ik Glühwein heb gedronken. Gloeiend heet en koppig! Smaakt prima onder deze winterse omstandigheden. In het zonnetje is het lekker, maar ik denk dat het in de schaduw een graadje vriest.
Als we verder lopen kan ik echt wel merken dat ik een beker Glühwein heb gedronken. Mij is niet ontgaan dat er op een emmertje Wein een volledige fles ‘jajem’ gaat. Wat een koppig spul is dit, ik houd het echt bij één beker.
Het is inmiddels wat laat in de middag, maar eigenlijk willen we nog lunchen. We gaan op zoek naar een restaurant. Die zijn er genoeg, maar ze zitten allemaal afgeladen vol.
Na lang zoeken vinden we in een restaurant nog een vrij tafeltje. Het personeel werkt onder hoogspanning en het bestelde wordt in gedeeltes bezorgt. Het duurt even, de volgorde is wat vreemd, maar uiteindelijk krijgen we alles, met dien verstande dat het bestelde pilsje er tot heden nog niet is.
Na de ‘lunch’ lopen we nog een stukje door de ‘Altstadt’. Inmiddels is het gaan schemeren.
Er zijn verderop nog twee kerstmarkten, maar die laten we maar voor wat ze zijn. Het wordt zo langzamerhand tijd om de shuttlebus op te zoeken. Daartoe moeten we naar de ‘Komödienstrasse’, vlakbij de Dom. Kijk, op dit schip kun je ook terecht.
Vlakbij de brug staat een standbeeld. De Kaiser is in onderhoud, zo te zien.
We lopen, nou ja, schuifelen weer over de ‘Weinachtsmarkt am Kölner Dom’. Nu is het niet leuk meer, het is werkelijk mud- en mudvol! De ‘tuinhuisjes’ zijn inmiddels mooi verlicht, net als de kerstboom midden op de markt.
Na verloop van tijd komen we op de ‘Komödienstrasse’. Wij zijn niet de enigen, ik schat dat er een paar duizend mensen op de shuttlebus staan te wachten. Als we netjes achteraan sluiten en op onze beurt gaan wachten, zijn we nooit op tijd bij de busparkeerplaats. We lopen iets verder en stellen ons strategisch op. Ineens komen er twee (2!) shuttlebussen aanrijden. Het zijn harmonicabussen waar heel veel mensen ingaan, maar ja, geen paar duizend. Onze strategische locatie werkt. We worden bijna als vanzelf richting deuropening gedrukt. Ik hoop niet dat er hier zakkenrollers actief zijn, ik zou een beroving niet opmerken. Het is persen en duwen, maar we zitten, of liever, we staan erin. We rijden en al na tien minuten draaien we een immens parkeerterrein op. Onze chauffeur heeft niet overdreven, ik heb nog nooit zoveel bussen bij elkaar gezien! Vele, vele honderden moeten er hier staan. Nu onze eigen bus vinden. Gelukkig zit er een groot logo op, en inderdaad, we vinden hem snel. Nu begint het grote wachten op de overige passagiers. Langzamerhand komen ze binnendruppelen. Wat ik al vreesde: we kunnen niet rijden op het geplande tijdstip, omdat we nog vijf mensen missen.
De volgende keer nemen we toch maar de trein. Een half uur na het geplande vertrek arriveren de laatste passagiers. Dit zijn echt nette mensen, die keurig op hun beurt hebben gewacht. Met tientallen tegelijk draaien de bussen de parkeerplaats af. Gelukkig geen file, snel gaan we de autobaan op. De terugweg verloopt vlot en ruim binnen het geplande tijdstip draaien we het Jaarbeursplein op. We hebben nog twintig minuten voor de trein vertrekt en besluiten nog een hamburger te nuttigen. Ook de treinreis naar Ermelo verloopt prima op schema, dat heeft de NS toch keurig voor elkaar. Nog een klein stukje lopen en we zijn weer thuis. Wat een dag! We zijn meer dan zestien uur in touw geweest. Tja, wat moet ik er van zeggen. Een leuke dag, zonder meer. Blij dat ik het een keer meegemaakt heb, ik kan er nu over meepraten. Wie weet volgend jaar weer.