Woensdag 11 juni
Galway – Mayo, Achill – Island White Cliffs – Slievemore – Sligo
We pakken eerst het weinige in en genieten om halfacht het ontbijt. Het ontbijtbuffet ziet er prima uit, maar ik ontbijt matig. Gisteravond toch wel uitbundig gegeten.We checken uit, de koffers gaan in de bus en om 08.35 uur rijden we. Het is fris, zwaar bewolkt, maar wel droog.
De Djoser reisbeschrijving meldt:
We reizen in noordwestelijke richting naar het graafschap Mayo, een rit van ongeveer drie uur door het prachtige Ierse landschap. Aangekomen in Mayo, kunnen we Achill Island bezoeken, het grootste eiland van Ierland, dat met een draaibrug verbonden is aan het ‘vaste land’. Het eiland bestaat voor het grootste deel uit onontgonnen veengronden en beschikt over een ruwe kustlijn en mooie stranden. Met een beetje geluk kunt u hier tussen april en augustus een reuzenhaai spotten, de op een na grootste vis die alleen nog wordt afgetroefd door de walvishaai. Ondanks dat de reuzenhaai er met 6 tot 8 meter intimiderend uitziet, eet dit prachtige dier met name plankton.
Op de kaart staat: St. John The Baptist Church. Ik krijg de indruk dat de kerk aan de eredienst onttrokken is.Tja, we rijden door een tamelijk saai landschap. De paarden en de schapen hebben het wel naar hun zin. Opnieuw sfeerfoto’s.Deze ruïne is niet met naam genoemd op mijn kaart.Maar deze ruïne wel.
Shrule Castle werd in het begin van de 13e eeuw gebouwd door de familie Norman de Burgh. Het werd rond 1308 aan John de Burgh geschonken door zijn vader Richard Be Burgh, de 2e graaf van Ulster. Het kasteel werd in 1570 aangevallen door Engelse troepen onder leiding van Sir Edward Fitton, de eerste Lord President van Connaught (1569-1572). In 1642, tijdens de Confederatie oorlogen, gaf een aantal Engelse kolonisten zich over aan de Ierse autoriteiten. Nadat ze een week in Shrule Castle waren vastgehouden, droeg Lord Mayo de kolonisten over aan Edmond Bourke voor transport naar Galway. Op de brug bij Shrule gaf Bourke zijn soldaten het bevel alle kolonisten te doden. Dit staat bekend als het bloedbad van Shrule.Verder maar weer, even later gaat het regenen. Nog wat sfeerfoto’s.Om tien uur ‘maken we pauze’ bij een benzinestation. Meteen maar tanken? De benzine is spotgoedkoop.Koffie, chocolademelk en we kopen op advies ook de lunch. Dat wordt namelijk erg laat vandaag. Nou, dat kan in deze supermarkt allemaal.Om halfelf rijden we weer. Er komt zelfs een zonnetje door.In Newport nemen we de brug over de Newport River.Er wordt aan de weg gewerkt.Dit riviertje is naamloos en Maria is zonder kind.Een sfeerfoto.Ik vind deze bedrading maar ‘houtje-touwtje’.Opnieuw wegwerkzaamheden.Nog een rijtje sfeerfoto’s.Iets voorbij de begraafplaats rijden we via een draaibrug (geen foto) Achill Island op.Een sfeerfoto.Er rijdt een Morgan achter ons.We stoppen bij het Grace O’Malley’s Towerhouse, ook wel de Kildavnet Tower genoemd, die zich bevindt aan de zuidoostelijke kust van Achill Island nabij Achill Sound. Het Ierse torenhuis (ongeveer 12 meter hoog) is een van de meest intrigerende historische bezienswaardigheden van het eiland. Deze middeleeuwse toren is verbonden met de legendarische Ierse piratenkoningin Grace O’Malley (Gráinne Ní Mháille), die in de 16e eeuw een belangrijke rol speelde in de Ierse geschiedenis. Grace gebruikte de Kildavnet Tower als een van haar verdedigingsforten langs de kustlijn en als uitvalsbasis voor haar maritieme activiteiten.Kijk, de Morgan staat er ook. Best een leuk autootje, maar het is natuurlijk geen Porsche.Informatie over de piratenkoningin.Een standbeeld heeft ze ook al.Om twaalf uur rijden we weer. Nog een paar sfeerfoto’s.Om kwart over twaalf bekijken we de White Cliffs of Ashleam.Nog wat sfeerfoto’s.Om kwart over één bereiken we het verlaten dorp Slievemore. Aan de voet van Slievemore Mountain lag ooit een nederzetting van ongeveer 80 huisjes, daterende uit de 19e eeuw. Toen de Ierse Hongersnood het land trof (tussen 1845 en 1850) vanwege de mislukte aardappeloogst, stierven meer dan een miljoen Ieren. Zij die overleefden en op het platteland woonden (zoals in het verlaten dorp), trokken naar de stad (of Amerika) in de hoop daar te kunnen overleven.
Prima, de zon laat zich even zien. ’t Is wel een beetje klauteren in het verlaten dorp, goed schoeisel is wel belangrijk. Tja, gewoon bizar.Aan de weg bevindt zich een begraafplaats.
Onze bus wacht.Om 14.19 uur rijden we weer. Nog wat sfeerfoto’s.Van halfdrie tot vier uur bezoeken we een restaurant voor de lunch. We hebben al in de bus geluncht, dus houden we het bij koffie en thee.
We rijden natuurlijk een heel stuk dezelfde weg terug. Sowieso is heel Achill Island een hobbelweg. Overigens, die plankton etende haai hebben we niet gezien.
Om halfzeven bereiken we het Radisson Blu Hotel in Sligo. Heb ik geen foto van het hotel gemaakt? Ik ‘leen’ er maar één van hun site.Meteen na het inchecken reserveer ik een tafel in het restaurant, dat heeft Annemarijn geadviseerd. De stad ligt namelijk op 25 minuten lopen. Ok, gereserveerd, maar nu blijkt dat Djoser (Annemarijn?) al voor de groep gereserveerd heeft om halfacht. Dat is ons te laat, kunnen we niet om zeven uur voor ons drietjes reserveren? Dat wordt lastig, er wordt iemand bijgehaald. Tja, lastig, maar wat is nu precies het probleem? Dat wordt mij niet duidelijk, maar we kunnen in elk geval om zeven uur terecht.
Eerst naar de kamer. Tjonge, wat is de bedoeling van dit bed?De badkamer mag er ook wezen!Om zeven uur zitten we in het restaurant. Nou ja, er zijn twee zalen.
We bestellen een Crispy Duck & Orange Salad, een Pizza Margherita, een Pizza Margherita met ham, een Orange Juice en twee glazen Merlot.Ok, alles smaakt prima. Ook de salade is bijzonder lekker. De Merlot is goed (maar de mijne thuis is beter). Ik reken €66,60 af.De GPS-track heeft u nog tegoed.