Zaterdag 22 september 2012
Diemen – Bussum
Vannacht heeft het een beetje geregend. Om half zeven sta ik op. Het is droog en
11 graden in de plus. Er staat geen wind en het is iets bewolkt. Om kwart over zeven komt de zon door en even na achten gaan we op pad. Zo in alle vroegte heeft de natuur wel wat. We lopen onder de A9 door en houden links aan richting spoorbrug. Daar gaan we eerst onderdoor en aan de andere kant nemen we het fietspad over het Amsterdam-Rijnkanaal. We blijven noord van de spoorlijn lopen. Rechts van ons ligt Weesp. Ik heb begrepen dat de Joden niet alleen in goederenwagons, maar ook met gewone passagierstreinen werden weggevoerd. Of daar passagierstreinen voor werden gereserveerd, is mij niet bekend. Mogelijk kan ik dat in Westerbork navragen. Ik neem aan dat de Joden vanuit de trein naar Weesp keken en links het polderlandschap aan zich voorbij zagen trekken.
Iets verder zie ik een Total benzinepomp. Zouden ze daar koffie hebben? Het is tien over negen, dus koffietijd. Het lukt en ook nog voor weinig. Even na half tien lopen we Weesp in. Het ligt er met het mooie weer prachtig bij. In 1840 werd de synagoge van Weesp ingewijd. Na de opheffing van de Joodse gemeente werd de synagoge in 1947 overgenomen door een garagehouder. Na een restauratie is de synagoge sinds 1997 weer als zodanig in gebruik genomen. We vergeten gewoon om naar de plaquette op de zijmuur te kijken die herinnert aan de omgekomen Weesper Joden. De kerk van de Protestantse Gemeente, het stadhuis en het fort Ossenmarkt. We lopen Weesp uit en ik spot dit leuke huisje. Ik heb hier al vaker gelopen. Op de kaart ziet het er prachtig uit, te weten wandelen langs de Vecht. In de praktijk zie je niets van de Vecht, het uitzicht wordt volledig bedorven door woonboten. De eigenaar van deze woonboot heeft nog een mooi jachtje voor de deur liggen. De middelste markering lopen wij. De bovenste markering betreft het Floris V-pad dat loopt van Amsterdam naar Bergen op Zoom. Dit pad heb ik in 2009 gelopen. De onderste markering betreft de Stelling van Amsterdam. Dit streekpad heb ik vorig jaar gelopen.
Het Trekvogelpad loopt ook door Weesp, maar deze markering zie ik niet. Dat laatste pad moet ik nog lopen. Zo’n echt Nederlands doorkijkje is prachtig. Jammer alleen dat het weer zo dikwijls abominabel is. Zo hier en daar hebben we toch nog wat zicht op de Vecht. Hier bevinden we ons vlak voor Muiden. Om elf uur lopen we Muiden in. Links is in het fort een restaurant gevestigd, helaas is het dicht. Dit is toch een schattig sluisje (in tegenlicht). Dit is het Muizenfort in Muiden. Ik heb hier al eerder over geschreven en laat dit nu achterwege. Gelukkig staan er nu geen auto’s geparkeerd (alleen een fiets), maar kan er mettertijd een ander plekje voor die elektriciteitskasten worden gezocht? Het Muiderslot ligt er prachtig bij en intussen is het 14 graden in de plus. Het valt meestal toch wel mee met dat abominabele weer in Nederland. Ik schreef ook al eerder over het Muiderslot. Over en langs de dijk lopen we naar Muiderberg. Het Zuiderzeepad loopt hier ook, dus ben ik op ‘herhaling’. Het is intussen half twaalf en we lopen dus drie en een half uur.
In Weesp en Muiden heb ik nergens een goede wildkampeerlocatie gezien. De eerste mogelijkheid is achter me, in de bosjes oost van het haventje van Muiden. Dat hadden we gisteren nooit kunnen halen! Goed dat het zo gegaan is. We zijn niet de enige wandelaars, koeien zijn er ook. Meestal gaan de dames zonder problemen aan de kant. Zogeheten drakentanden en een tankversperring bestaande uit in beton gegoten stukken rails staan er hier. Probeerde het Nederlandse leger hier de Duitse stoottroepen in 1940 tegen te houden? Of hebben de Duitsers deze versperringen opgericht? Ik moet dat maar eens uitzoeken. Ai, ik ben er al uit. De versperring is gebouwd in 1939-1940 als onderdeel van de Vesting Holland en is van cultuurhistorisch belang. Hoorde ik iemand zeggen om deze ‘rommel’ maar eens op te ruimen? Is dit nu een schoolvoorbeeld van een pantser-stoppende hindernis? Dat is het zeker, mits de hindernis ‘onder vuur’ ligt. Voorkomen moet worden dat een genist met een slijptol (of springstof) de hindernis in een paar uurtjes opruimt. Links kun je er niet langs, een tank is niet zo goed in het nemen van sloten. En rechts ligt het IJsselmeer, een tank kan niet varen. Dit is ook een hindernis, maar dan voor de koeien. Wandelaars kunnen er met behulp van de traptreden gemakkelijk overheen. Het wordt anders als je in korte tijd ‘tig’ van dit soort hekken moet nemen. Nog maar een plaatje van het IJsselmeer. Om kwart over twaalf lopen we Muiderberg in. Nabij dit punt hebben we wildgekampeerd tijdens het Zuiderzeepad. Is dit toeval? Tijdens de fietstocht rond het IJsselmeer met Orchideetje hebben wij in
‘Het Rechthuis’ overnacht. Oeps, niet verkeerd hier! Hebben we trek in KMA? Tja, het is hier wel wat duurder, maar de kwaliteit is 100%! We kunnen buiten zitten, het is maar liefst 20 graden in de plus. Ongekend gewoon.
Zoals gezegd, de KMA is hier voortreffelijk.
Aan de rand van Muiderberg ligt de grootste Joodse begraafplaats van Nederland daterend uit 1642. Op de begraafplaats is een monument ter nagedachtenis aan de Sjoa. Alleen… we kunnen er niet op, het is zaterdag vandaag. Sabbat dus, oftewel rustdag. Jammer, maar helaas. Om kwart over één steken we de A1 over. Nadat we de spoorlijn zijn overgestoken zien we de achtkante poldermolen ‘De Onrust’ uit 1809. De molen bemaalt het Naardermeer. Rond het Naardermeer liggen bossen. Nat is het hier wel. Zo hier en daar hebben we zicht op het Naardermeer. Mooi is het hier en dan te bedenken dat er toentertijd plannen waren om het Naardermeer in gebruik te nemen als vuilstortplaats. Een stukje verder is een theetuin. ’s Winters zijn die dingen altijd dicht, dus nu het kan nemen we het ervan. Chocomel, daar heb ik trek in. Twee bekers gaan erin, ’t is toch wel dorstig weer. Dat vinden deze koeien ook, ze hangen lekker in de schaduw en zijn daardoor nauwelijks zichtbaar. Vlak voor Naarden zitten we hier en het is echt landelijk. Tegen drieën lopen we Naarden in. Dit keer niet de vesting Naarden, maar gewoon een buitenwijk. Er ligt een fiets op het trottoir. Heeft iemand hier een val gemaakt?
Welke stratenmaker heeft de trottoirband haaks neergelegd? En dit is Bussum. Tja, daar woon je wel op stand. De architect van het station Naarden-Bussum zag zijn zoon/dochter met de blokkendoos bezig en dacht… en het kubisme was geboren. Dit is niet zomaar een huis in tegenlicht, dit is de in 1931 in gebruik genomen synagoge waar nog altijd diensten plaatsvinden. Tja, om de Joodse begraafplaats te zien moet er vier kilometer worden omgelopen.
Toch wil ik die graag zien. Onderweg zien we deze fraaie waterpartij. Zoals gezegd, je woont hier toch wel op stand. Op de Joodse begraafplaats staat een monument ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Sjoa. OK, bij deze kerk zitten we weer ‘echt’ op de route, maar eerst doe ik boodschappen bij Appie. De naam van de kerk moet ik bij gelegenheid maar eens opzoeken. Om kwart over vijf staan we aan de rand van de Bussummerheide. Nou, deze paddenstoel kan ook wel eens in het sop! Tja, op de hei kun je niet wildkamperen, maar rechts van ons is een klein puntje bos.
We lopen iets verder, hier wandelen nog teveel mensen. Nog meer naar rechts loopt een hek, daarachter moeten zich sportvelden bevinden. Gelukkig is het bos vergeven van de vogelkers en al het blad zit er nog aan. We gaan tussen twee wandelpaadjes instaan.
Kijk, dit is best wel een redelijk goede locatie. We zetten snel onze tentjes op en gaan er ‘tactisch’ voor zitten. Soms lopen er nog wandelaars over de paadjes, maar ze kijken niet op of om. Eén keer rent een hond door ons tentenkampje, maar hij rent meteen door naar zijn baas. Eens kijken, we hebben er 34,79 kilometer opzitten en hebben over het lopen een gemiddelde gemaakt van 5.1 km/u. Dat is lang niet slecht. Ik begin weer met een Shiraz gevolgd door een kerriesoepje. Daarna een Al Pesto maaltijd van Knorr.
Het is wind- en doodstil. Het lijkt wel een beetje voorjaar. In de verte gaat de zon onder. Om acht uur kruip ik erin.