Zondag 31 mei 2015
Doorn – Soesterberg
Om half zeven gaat de wekker. Ik heb prima geslapen, het was echt stil in het bos. Zo te zien is het bewolkt, maar er staat geen wind. Zoals gewoonlijk bereid ik havermoutse pap begeleid door twee bekers thee.
Om acht uur heb ik mijn rugzak ingepakt en ga door het bos (over de paden) naar Maarn. Iets verder loop ik langs Chalet Helenaheuvel. Het Chalet is in 1932 gebouwd als theehuis voor wandelaars. Het Chalet is diverse malen verbouwd en uitgebreid en in 1957 met de omliggende bossen door de erven nagelaten aan de Vereniging Natuurmonumenten. Tja, het Chalet gaat pas om tien uur open. Tegen negenen doorkruis ik Maarn. Hier is op de vroege zondagochtend werkelijk niets te doen. Alles zit potdicht, dus geen KMA. Ik had er ook niet op gerekend. Net voorbij Maarn loop ik over een zandverstuiving. OK, nu stuift het niet. Wel heb ik een (mondelinge) aanvaring met een mevrouw waarvan de hond mij lastigvalt. Ze staat er ‘appelig’ bij te kijken en onderneemt totaal geen actie om haar hond tot de orde en bij zich te roepen. Hou je hond aan de lijn als je weet dat de hond de baas is en niet andersom! Dit is toch een mooi huis zo net buiten Maarn? Hier loop ik Landgoed Den Treek-Henschoten op. De Rhodo’s staan in bloei, hier heeft een landhuis gestaan. Buitenplaats De Hoogt is gebouwd in 1908. In de jaren vijftig van de vorige eeuw is het huis verbouwd en jarenlang in gebruik geweest als internaat. In 2000 is het huis opnieuw gerestaureerd en weer in gebruik genomen als woonhuis. Je kunt zien dat ik op een landgoed loop. De zogeheten ‘Koepel van Stoop’ is gebouwd in 1840 in opdracht van de Amsterdamse bankier J.B. Stoop. Het was de bedoeling dat er hier een groot landhuis zou verrijzen, maar daar is het nooit van gekomen. Ik heb inmiddels weer een heel stuk bos achter me gelaten. Ik ben vlakbij het dorpje Austerlitz. Alles zal daar wel dicht zijn, dus bereid ik koffie op mijn brandertje. Ik heb nog boterkoek, dat is net zo lekker als Appeltaart met slagroom. Het is 13 graden in de plus en ik heb er 12 kilometer opzitten. Even na elven loop ik door Austerlitz. Het is een dorpje van niets – ontstaan als gevolg van het Franse legerkamp in de omgeving rond 1804 ter sterkte van 20.000 militairen – maar tot mijn verbazing is het plaatselijke restaurant open. Nou ja, laat maar, ik heb net een beker koffie op.
Nog een paddenstoel. Soesterberg staat erop, nog 4 kilometer. Tja, ik loop niet de kortste route, dus er komt iets bij. Dit is een beetje typisch pand. Het is Het Witte Huis en in gebruik door Staatsbosbeheer. Tja, het is niet anders, dit traject kent veel bos en hei. Ik rond de hoek van het Militair Luchtvaart Museum. Hier moet ik toch eens een bezoek aan brengen. Als ik mij goed herinner huisde hier toentertijd de logistiek van de Vliegbasis Soesterberg. Het is nog een stukje van niets naar Soesterberg, maar ik moet nog wat verder naar de bushalte. Even na enen steek ik de A28 over. Zoals altijd is het druk op de weg. Daarna loop ik door de wijk Apollo waar toentertijd de Amerikaanse militairen met hun gezinnen waren gehuisvest. Tja, in 1994 zijn de Amerikanen terug naar huis gegaan.
De F15 jagers hebben ze meegenomen, dat scheelde wel een boel geluidsoverlast. Nu is de wijk Nederlands geworden. Vlakbij de bushalte aan de Amersfoortsestraat is (voormalig?) klooster Cenakel gevestigd. Het gebouw is in gebruik als conferentiecentrum, de zusters zijn in 1999 verhuisd naar klooster Cenakel in Utrecht. Ik ben er! De bus is net een halfuur weg, maar ik ben ruim op tijd voor de volgende. Ik heb er 21.49 kilometer opzitten. Netjes toch! Ik krijg het koud en ga mijn fleece aantrekken. Ik ben me net aan het omkleden of de bus komt voorrijden. Hij is zeker tien minuten te vroeg. Haastig grabbel ik mijn spullen bijeen en stap de bus in. Als ik ben ingecheckt kom ik erachter dat mijn wandelstokken nog in het bushokje staan. Kan ik er nog even uit? De bus rijdt nog niet en de chauffeur opent de deur. Snel pak ik mijn wandelstokken en stijg weer in. Oeps, nog bedankt!
In tien minuten kachelen we naar station Amersfoort. Nou, ik ben ruim op tijd voor de trein. Wat hoor ik omroepen? Dit weekend en de komende weekenden is het treinverkeer naar Schiphol gestremd. Vanaf Amsterdam Arena moet je met de bus. Daar moeten we wel rekening mee houden als we naar de States gaan.
OK, vandaag het minst mooie weer van de drie dagen. Toch prachtig gewandeld, ondanks de vele bossen. Het Trekvogelpad is echt een aanrader. Volgende keer het traject tot Diemen.