Maandag 2 maart 2015
Ruurlo – Brummen
Om kwart over zes gaat de wekker. Ik heb prima geslapen, maar werd vannacht wel wakker van een gigantische hoosbui. Zoals altijd bereid ik twee bekers thee en havermoutse pap. Vandaag hebben we weer ruim 30 kilometer voor de boeg. Dat is eigenlijk wat veel voor een laatste dag, maar ja, in Brummen is tenminste een NS station. Ik voel me goed, ik heb geen blessures, dus met een beetje goede wil zal het wel gaan. Om tien voor acht vertrekken we. Het is zonnig en er staat bijna geen wind (in het bos). Wel hoor ik verkeer in de verte, dat zal de N319 wel zijn. Oeps, dat het vannacht onwijs geregend heeft is te zien. Lopen aan de randjes, hoewel die tamelijk soppig zijn. Boswachterij Ruurlo begrijpt het. Hier mag je ook ’s nachts door het bos banjeren of wat dan ook. Het is tenminste niet verboden. Huisvlijt doet het altijd wel goed in het bos. We lopen op de Karsendiek. Links van ons bos en rechts heeft mais gestaan. Zou deze boerderij nog in bedrijf zijn? Ruurlo ligt alweer een uur gaans achter ons en naar Vorden is het 6,2 kilometer. Dat klopt wel zo ongeveer, we lopen er min of meer in rechte lijn heen. Zo dus. Als een stuk grond eigenlijk te nat is voor bosbouw kun je toch telen in de zogeheten rabatbouw. Je graaft sloten en op de ‘dijkjes’ komen de bomen. Tja, met machines kun je hier niet oogsten, dus deze manier van werken is in onbruik geraakt. Zo’n halfverhard pad is prettig lopen. Naar Vorden is het nog 4,2 kilometer, maar daar blijven we zuid van. Zuid van Vorden staat Kasteel Vorden, als we daar zijn slaan we linksaf en lopen eerst een kilometertje zuidwaarts alvorens weer westwaarts te lopen. Maar, havezate Onstein ligt hier een kilometer vandaan. Hoewel, het is helemaal geen havezate, het is gewoon een landhuis uit 1613. Ik ben er eens langs geweest, maar ik weet niet meer hoe of wat. ’t Is natuurlijk wel zo dat Hans Melcherts hier woonachtig is. Kleinschalig is het hier wel, dat geeft gewoon rust. Hier steken we de Vordense beek over. In het weiland staat een reuzeneik, maar ik heb er helaas niet op gelet. De Lodewijkslinde zie ik wel, maar er staat tenminste een duidelijk bordje bij. Zou Lodewijk hier echt gerust hebben? ’t Kasteelhaantje, nou in een gegrilde kip met kasteelfriet heb ik wel trek. Helaas, maandag en dinsdag zijn ze dicht. Dat wordt weer eigengemaakte koffie met boterkoek. Eerst lopen we een rondje om Kasteel Vorden (http://www.kasteelvorden.nl). Uiteraard ben ik hier al een aantal malen geweest, maar het blijft leuk. Een informatiebordje is nooit weg, maar het kasteel wordt gebruikt als hotel en trouwlocatie. Verder kun je hier vergaderen, maar ook worden er rondleidingen georganiseerd. OK, de koffie hebben we nog te goed. Het is bijna halfelf en we gaan gewoon op het terras zitten van ’t Kasteelhaantje. Er is toch geen kip te zien. We bereiden op onze brandertjes koffie en zoals al gezegd eet ik er (twee stukken) boterkoek bij op.
Prachtig toch zo’n handwijzer met het Trekvogelpad erop! Dit moet wel de Veengoot zijn, maar mijn GPS heeft het coördinaat niet ‘genomen’. Het Pieterpad gaat linksaf en wij gaan rechtsaf. Het Pieterpad heb ik in 2005 gelopen, vandaar dat ik al bij Kasteel Vorden ben geweest. En ook nog tijdens het ‘Fietserspad’ met Orchideetje. Ik doe maar eens mijn best voor makelaar Van Zeeburg (http://www.demakelaarsvanbronckhorst.nl/Veldslagweg-4-VORDEN-201410211222161691). Het zijn toch barre tijden. Het is aan de prijs met €795.000,- k.k. maar je bezit dan wel ruim 1 hectare eigen grond. Gebouwd in 2006 (waarom gaan ze al zo snel verhuizen?) dus gloed-je-nieuw. Nou, denk er maar eens over na. Ik dacht even dat dit de Veengoot was, maar het is het zijkreekje de ‘Lindense Laak’. Deze watervogel heeft zijn vlieguren erop zitten. Is het een Fuut? Ik ben niet zo’n vogelaar. Kijk, hier een bord waarop staat dat je uitsluitend toegang hebt van zonsopgang tot zonsondergang. Die regel onderaan: ‘Overigens verboden toegang’ zal wel als ‘kapstokartikel’ zijn bedoeld, want het voegt mijns inziens niets toe. De zandpaden naar de Filistijnen rijden mag natuurlijk wel. Op naar Wichmond. We nemen de kortste weg, dus 2,3 kilometer klopt wel zo ongeveer. Hier steken we de Baaksche Beek over. Iets verder staat Kasteel Hackfort. Het kasteel is begonnen als woontoren, maar werd grotendeels verwoest door de Spanjaarden tijdens de 80-jarige oorlog. In 1598 is het herbouwd en in 1788 verbouwd. Eeuwenlang is het kasteel in bezit geweest van de baronnen Van Westerholt, maar uiteindelijk hebben zij het nagelaten aan de vereniging van Natuurmonumenten.
Nou, het ligt er prachtig bij, die voorste beuk kan wel weg. Of de achterste, dat zou ik van dichtbij moeten bekijken. Hm, zo te zien is er niemand thuis. Waar gebruikt Natuurmonumenten dit kasteel eigenlijk voor? Momenteel is het landgoed rond het kasteel niet toegankelijk want er wordt een vistrap in de Baaksche Beek gemaakt. Of eigenlijk, de vistrap komt ernaast. Sowieso gaat hier een boel geld inzitten, maar de werkgelegenheid is ook wat waard. We moeten iets omlopen, mis ik daardoor de watermolen? In de berm van de Baakse weg is een bermmonument ingericht. Hier kwam Jort Baudoin (28) op 6 augustus 2012 om het leven toen hij met zijn fiets linksaf sloeg. Mogelijk had hij een koptelefoon op waardoor hij de passerende auto niet opmerkte. Tragisch sowieso. Misschien hebben we geluk. Wichmond ligt nog zo’n twee kilometer verderop, maar ja, misschien is er niet eens een restaurant/supermarkt. Dat zie ik vaak, de kleine dorpjes lopen leeg. Zou De Rietberg in bedrijf zijn? Ze zijn in bedrijf en het ziet er geweldig uit! Mijn complimenten. En hij staat niet eens vermeld in de wandelgids. Een bekertje chocomel kost €1,- en ik neem er een plak cake bij. Nog een chocomel, het kan niet op. Verder schaf ik twee flesjes AA-drink aan, ik ben bijna door mijn drinken heen. Na een half uurtje stappen we om één uur op.
Even verder steken we de Veengoot over en iets daar voorbij maak ik deze foto van een boerderij. Nog een kilometertje verder lopen we Wichmond in. Waar ik al bang voor was, een supermarkt ontwaar ik niet en het enige(?) restaurant is gesloten. Ai, we krijgen nog een kilometer of drie graspad langs de Baakse Beek voor de kiezen.
De schrijfwijze is op de verschillende kaarten anders. Gelukkig is het gras kort gemaaid en met de drassigheid valt het mee. Na dat brugje gaan we verder aan de andere kant. En daar lopen we dan, heel in de verte zie ik auto’s rijden, daar moeten we naartoe. Zojuist hebben we een praatje gemaakt met deze werker. Hij zoekt niet naar wormen, maar doet bodemonderzoek. Het is de bedoeling om hier een vistrap te realiseren. We hebben een paar honderd meter langs de N314 gelopen en zijn daarna rechtsaf geslagen op een asfaltweg. Hier vindt mettertijd een Paasvuur plaats. Schapen, waar zijn de lammetjes? Dat ene schaap loopt trouwens aan de verkeerde kant van de sloot. Iets verder worden we aangeblaft door een x-aantal honden. We lopen hier op de Bakerwaardseweg, eigenlijk de IJsseldijk. Rechts (boven de IJssel) hangt een beste bui. Hier lopen we in elk geval droog. Hier slaan we rechtsaf richting veer. Hier was ik al eerder, het Graafschapspad loopt hier ook. En met Orchideetje toen we de de Midden Nederlandroute fietsten. Tja, die bui, daar ben ik niet helemaal gerust op. Daar komt het veer aanvaren, het is nog steeds droog. Maar… onderweg gaat het mis. Het begint te regenen en niet zo zachtjes ook. Aan de overkant trekken we in het wachthuisje onze regenkleding aan. Ook mijn regenbroek, de regen komt door de harde wind nagenoeg horizontaal binnen. Nou, een mooie afsluiting van de wandeling, we hoeven nog maar een kilometer of drie.
Toch valt het weer mee. Na een kilometertje lopen wordt het droog.
Aan de rechterkant van de weg staat ‘De Wijde Landen’, vermoedelijk gebouwd tussen 1812 en 1819. Heel wat illustere bewoners hebben gebruik gemaakt van het pand en de huidige bezitters wonen er sinds 2011. Aan de andere kant van de weg staat ‘Spaensweerd’. Het informatiebord is volstrekt onleesbaar, daar mag wel een nieuwe voor komen. Het Huis is gebouwd in neo-classicistische stijl in 1835. Momenteel doet het dienst als hotel en trouwlocatie. Even verder lopen we Brummen in. We moesten wel een stukje omlopen om de N348 veilig over te steken. Ik vind dit wel een apart huis. Centrum Brummen ziet er tamelijk verregend uit. In dat pand waar de ramen van zijn dichtgeplakt aten we tijdens de Midden Nederlandroute een Italiaans ijsje. Zijn ze failliet gegaan? In elk geval wordt er binnenkort een bloemenzaak in geopend. Om 16.06 uur lopen we NS Brummen op. We zijn een haf uur eerder dan gepland, maar we hebben maar tweemaal een pauze genoten. De trein gaat om 16.18 uur, sowieso mooi getimed. We hebben er zoals bekend ruim 30 kilometer opzitten. Ik ben best wel moe, maar gelukkig blessurevrij. Sowieso een prachtige wandeling door mooie natuur. Even na zessen ben ik thuis. Johan: bedankt!