Zaterdag 28 september 2009
Altweerterheide – camping ‘De Rabbit’
We starten om 08.30 uur. We hoeven vandaag maar 26.5 kilometer en we hebben de hele dag. Het is wel behoorlijk mistig. Dit huis viel me op vanwege de menigte duiven op het dak (niet op de dam!). Aan de Voorhoevestraat staat deze prachtige bungalow. De Voorhoevestraat? Hier woont toch niet de voormalige minister van Defensie Joris Voorhoeve? Nee, dat zal wel niet. Tjonge, wat een immens ding! Lelies kweken ze hier volop. Hier en daar zit er nog een (late) bloem aan. In algemeen noordwestelijke en later noordoostelijke richting lopen we zeer landelijk richting Weert. Tegen tienen trekt de mist op en komt de zon door. We lopen langs Kinderboerderij-Hertenkamp. Er is iemand aan het vegen en er staan picknicktafels. Zouden ze hier koffie verkopen? Ik vraag het maar even. ‘Nee’, zegt de man, ‘we verkopen hier geen koffie’. Hij vervolgt met ‘maar ik zet wel even een pot’.
Kijk, dat is nu eens service. Nou, ze hebben het hier prima voor elkaar, daar kan menige gemeente nog een voorbeeld aan nemen. Ze werken hier met twee vaste krachten en een aantal vrijwilligers. Na zo’n uurtje stappen we weer op, nadat we een vrijwillige bijdrage hebben gestort in het busje. Dit is de IJzeren Man. Deze plas is ontstaan door zandafgraving (1912), dat nodig was voor de aanleg van de spoorlijn Weert-Eindhoven. Het afgraven gebeurde met een grote ijzeren machine, die in de volksmond de ‘IJzeren Man’ werd genoemd. Er is ook een zwembad gevestigd, daar heb ik ooit nog vaak gezwommen. De Zuid-Willemsvaart ‘nemen’ we door gebruik te maken van Sluis 16. Aan deze sluis bewaar ik nog de nodige herinneringen, maar ik zal daar niet over uitweiden. Hier loopt de ‘IJzeren Rijn’. Deze spoorlijn is in 1879 aangelegd als rechtstreekse verbinding tussen Antwerpen en het Duitse Ruhrgebied. Van Antwerpen naar Weert rijdt nog sporadisch een goederentrein, Van Weert naar Roermond maakt de IJzeren Rijn deel uit van het intercity netwerk en van Roermond tot de Duitse grens rijden sinds 1991 geen treinen meer. België wil de lijn graag weer in gebruik nemen, maar door de aanpassing van het tracé bij Roermond en een tunnel onder het natuurgebied De Meinweg door, gaan er pas vanaf 2018 goederentreinen rijden. Voorheen was de spoorlijn dubbelspoor, maar sinds lang is het nu enkelspoor. In 2007 is het tracé Belgische grens – Weert opgeknapt. Het ziet er inderdaad weer netjes uit. Dit is een stukje Boshoverhei, nog steeds een militair oefenterrein. Er bevinden zich hier nogal wat grafheuvels en er is ook een urnenveld. Hier liepen de jager- verzamelaars ook al rond! Opnieuw de IJzeren Rijn. Dit keer steken we hem echt over en we betreden het natuurgebied (vroeger zeiden we ‘woeste gronden’) de Weerter en Budelerbergen. Het is een militair oefenterrein, maar vrij toegankelijk. Vandaag zijn we al enkele malen oefenende militairen tegengekomen. Vandaag? Het is toch zaterdag? Dat klopt, maar het betreft hier de Nationale Reserve.
Dat zijn soldaten die een burgerbaan hebben, maar in hun vrije tijd oefenen en tijdens rampen en dergelijke ingezet kunnen worden. Onze ‘echte’ soldaten verblijven veelal in den vreemde, vandaar.
Iets verder lunchen we ‘te velde’ en lopen verder door de Weerter en Budelerbergen.
Het is prachtig nazomerweer, we lopen in een T-shirtje. Om kwart voor twee steken we de A2 over. Zoals verwacht is het behoorlijk druk. Naast de oprit staat dit bermmonument. Hier is iemand om het leven gekomen, naar de toedracht is het gissen. Voorbij de A2 bereiken we het Weerterbosch en zo hier en daar zijn er akkertjes en weilanden uitgespaard. Dat maakt het landschap wel afwisselender. Soms is het droog en soms is het nat. Gelukkig zijn er ‘knuppelpaden’ aangelegd, zodat onze wandelschoenen schoon en droog blijven. Vlak voor boerderij ‘De Grashut’ staat deze ‘Processor’ geparkeerd. Deze is van de firma John Deer, meestal zijn ze van Timberjack. Dit is wel een forse en hij kan dikke bomen de baas. Jammer dat hij niet in werking is, want het is een imposant gezicht als deze machine bomen velt. Meteen wordt de boom ontdaan van takken en wordt de stam op een vooraf ingestelde lengte gezaagd. Tja, daar kun je met de hand niet tegenop. Dit is de zogeheten ‘Grenskerk’. Toen Brabant bij de Republiek kwam werd de uitoefening van de rooms-katholieke religie verboden. In 1649 werd daar scherp tegen opgetreden. Om dit verbod te omzeilen gingen Brabanders ter kerke in Limburg. Tot ongeveer 1681 heeft het kerkje dienst gedaan. De fundamenten van het kerkje zijn weer opgemetseld en er is een altaar opgericht. Ergens voor het dorpje Hugten lopen we verkeerd. We komen in Hugten terecht en we hadden er aan de westkant langs moeten lopen. Nou ja, Margriet moest toch water hebben, dus het komt goed uit. Hier staat trouwens weer een bermmonument, dit keer staat er een Duitse naam op. Voorbij het heidegebied ‘De Pan’ verlaten we de route en lopen naar minicamping ‘De Rabbit’ (http://www.campingrabbit.nl/index.php). We worden hartelijk ontvangen met koffie en thee. Kijk, dat zijn leuke dingen voor de mensen want we hebben er toch weer dik 26 kilometer opzitten. Els vertelt dat ze hier voorheen konijnen fokten, vandaar de naam van de camping. We kunnen hier ook fris enzovoort kopen, want de dichtstbijzijnde winkel staat in Someren. Dat is hier zo’n vier kilometer vandaan. Er is wel een fiets beschikbaar voor de boodschappen. Verder is er een recreatieruimte en wordt de krant bezorgd. De prijs valt me toch erg mee, slechts €6,50 p/p. De douche is ook nog inbegrepen. Wat een luxe! Geen wonder dat er hier een stuk of zes toercaravans staan van pensionado’s. Zij nemen het ervan!
OK, wij (in dit geval Margriet) zetten wel een tentje op. Els komt nog even kijken en zet voor ons stoelen en een tafel neer. Verder een oude wasmachinetrommel, daar mogen we een kampvuur stoken. Nou, van dat laatste komt niets terecht. Als ik heb gegeten en gedoucht is het al bij achten. Ik ben lui en ga fijn op de slaapzak naar mijn MP3-speler luisteren. Uiteraard bel ik nog even naar Orchideetje en daarna kruip ik er in.