Pelgrimspad (aug 2009)

Zondag 30 augustus 2009
Born – Thorn
Om half zeven sta ik op. Ik heb hier prima geslapen. De zon komt op, het is 12 graden in de plus. Mijn tent is wel een beetje nat van condens. Na de thee en de havermout stappen we om tien voor acht op. We lopen het tractorpad weer terug, ik hoop maar dat we niemand tegenkomen. Even verder stappen we het fietspad naast het Julianakanaal op. Gelukkig zijn er geen boswachters of vroege agenten te zien. Ai, ik begrijp het al. Dit is een soort niemandsland, aan de linkerkant ligt een zigeunerkampje. Ik zie geen mens. Of alles en iedereen is nog in diepe rust of het kamp is verlaten. Of zouden ze tegenwoordig in die mooie chalets wonen? Ik ga maar niet aanbellen. We lopen Papenhoven door, hier is ook al niemand te zien. Na Papenhoven gaat het asfalt over in gravel. Het is hier een beetje apart gebied, 500 meter rechts van ons ligt het Julianakanaal en 500 meter naar links stroomt de Maas. Dit is de Kingbeek, het ziet er goed uit. Om kwart over negen lopen we het dorpje Ilikhoven in. Uiteraard is de plaatselijk theetuin nog gesloten. Jammer, maar ja, het is sowieso zondag. Waar ze hier wel goed in zijn: fietsen. Hele hordes mannen (een doodenkele vrouw) komen we tegen. Allemaal in de kleuren van de plaatselijke fietsvereniging. Je zou eens uit de toon vallen met iets afwijkends! In dat geval moet je zeker trakteren! Iets verder ligt Visserweert, sinds 1975 beschermd dorpsgezicht. Toch zie ik zo gauw geen fotogenieke locaties. Vroeger hield men hier het hoofd boven water met visvangst en de opbrengsten van de akkertjes. Nou ja, dit erf kan er mee door. Twee minuten later staan we voor de Maas. Tja, veel water staat er niet in. Even later draaien we weg van de Maas en lopen tussen de weilanden door. Na een kilometer of twee draaien we weer terug naar de Maas. In de verte ligt het Belgische stadje Maaseik. In Kokkelert staat dit fraaie kapelletje. Het is nog open ook, zodat ik er een blik in kan werpen. OK, verder maar weer. We lopen een kort stukje langs de N296 en draaien dan linksaf. Het dorpje Roosteren laten we rechts liggen. Even verder gebeurt het! Er worden hier staatsiefoto’s gemaakt! Eerst mogen de mannen met de groene jasjes en later mogen ook de mannen met de zwarte jasjes erbij komen. Oh ja, en ook de bruidjes. In elk geval hebben de mannen medailles genoeg. Zouden ze met elk feest een medaille verdienen? Zouden we hier koffie kunnen krijgen? Dat kan, het restaurant is open. De vlaai is helaas op, wel mogen we – gratis – toetasten van het ontbijtbuffet. Hartelijke mensen hier. Dit lijkt me echt een prima locatie voor een uitbundig feest (www.roosterhoeve.nl/).
Na een uurtje stappen we op en lopen door het natuurgebied ‘De Rug’. Er staan hier Konikpaarden. Dat zal je altijd zien, de route loopt door Maaseik. En dat ligt in België. Zou er douane staan aan de andere kant van de brug? Ik hoop er maar het beste van. Het gaat goed, er staat zelfs geen gendarme. In het dorpje Aldeneik staat de St. Annakerk uit de 13e eeuw. Het ziet er wat vervallen uit, maar er zijn plannen om de boel te renoveren. Het voormalige klooster is ook al verdwenen, dus ze moeten wel een beetje opschieten. Aan de achterkant van het kerkje is een bron waar H. Willebrordus meer van weet. Hij zal hier beslist een heilige eik hebben omgehakt. Iets verder staat deze immense kerk. Zo te zien zijn ze hem aan het restaureren. Hier lopen we weer langs de Maas. Er staat hier wat meer water in en de watersporters zijn er blij mee. Dit is het pontje naar Laak, maar die is niet in de route opgenomen. Om half een lopen we langs restaurant ‘De Spaenjerd’. Het terras zit redelijk vol.
Toch pakken zich donkere wolken samen. Ik vraag me af of we het droog houden. Tja, de Belgen zijn – voor zover ik weet – wat makkelijker met bouwvergunningen.
Hele aparte huizen staan er hier. Geistingen en Kessenich loop ik door en daarna passeer ik – onmerkbaar – de grens.
Iets verder ligt Thorn, het eindpunt van dit traject. Ik heb er vandaag 21 kilometer opzitten. Het is tegen tweeën, als het meezit kan ik de bus van 14.33 uur halen. Onderweg zie ik nog een interessant informatiebord. De bus is precies op tijd en in Weert heb ik precies 3 minuten om de trein te halen.
Dat lukt ook nog, maar ik hoefde alleen maar mijn kaartje af te stempelen. Helaas, in Boxtel moeten we de trein uit. We moeten met de bus naar Den Bosch, want er wordt vandaag een viaduct onder de rails doorgedrukt. Nou ja, deze grap kost mij een half uur. Inderdaad zien we ten zuiden van Den Bosch de plaats des onheils. De NS heeft voor nieuwsgierigen zelfs een heuse tribune neergezet. In Utrecht mis ik uiteraard net de aansluitende trein. Goed, het is opzet van de NS, het is namelijk de bedoeling dat je iets nuttigt op de stations. Het liefst hebben ze dat je ook nog een tijdschrift koopt of een boek. Als de reizigers veel geld besteden op de stations kan de NS de uitbaters een hogere huur berekenen. Reken maar dat de NS precies weet welke omzet er hier gedraaid wordt. Nou, ik heb mijn routeboekje om in te lezen en een MP3-speler/FM-radio. OK, tegen zessen bereik ik ons dorpje en loop meteen door naar de Italiaan. Dat is ons de vorige maand goed bevallen. Jan, Jolanda, Karel en Cok: bedankt!