Zondag 17 oktober 2010
Kalenberg – Steenwijk
Om half zeven sta ik op. Tjonge, het lijkt wel koud! Donker is het sowieso nog. Na de thee en de havermout begin ik in te pakken. Het is inmiddels licht geworden en tot mijn schrik zie ik dat het grasveld helemaal ‘wit’ is. Mijn tent zit ook onder het ijs. Ik krijg er ijskoude handen van. Tot overmaat van ramp heb ik geen handschoenen meegenomen. Ik had nog niet op nachtvorst gerekend, vandaar. Tegen achten gaan we op pad.
Na een half uurtje passeren we de Spinnekopmolen De Wicher, in 1981 door Staatsbosbeheer in oude stijl gebouwd. Iets verder staat een Tjaskermolen. Dit soort molens deden dienst in het veen om het steken van turf te vergemakkelijken. Hier steken we De Flodder over. Het is tegen negenen. De lucht is helemaal helder en het gras nog berijpt. Inmiddels ben ik aardig warm gelopen. De Lokkenpolder, het is hier overal super nat. Links het Nationale Park De Weerribben en rechts het kanaal Steenwijk – Ossenzijl.
Het kanaal wordt momenteel voornamelijk door de pleziervaart gebruikt. Een kruisertje ligt op de achtergrond. Hier steken we de Meenthebrug over het kanaal over. Naar Steenwijk is het nog 9,6 kilometer, maar wij lopen uiteraard een stukje om. Een stukje fietspad, Sjef loopt een eindje voor mij uit. Het gebied is wat meer bebost. Gelukkig maar, op die weilanden ben ik inmiddels wel uitgekeken. Boer Krol dacht dat een tonvormige molen een hoger rendement kon halen. Eerst bouwde hij de molen in het klein en toen die goed werkte, bouwde hij een molen van 8 meter hoog. Deze molen heeft van 1899 tot 1952 dienst gedaan. Helaas ging de molen toen in een zware storm verloren. In 2002 is een replica van deze curieuze molen gebouwd.
Helaas staat er momenteel geen zuchtje wind, dus we kunnen de molen niet werkend bewonderen. Tja, dat is meteen ook de makke van windenergie. Het waait in Nederland maar 200 dagen per jaar hard genoeg om een molen te laten draaien. De rest van het jaar staat het ding dus stil en moet je zien dat je op een andere manier aan elektriciteit komt. Femke, begrijp je dit?
Even over tienen lopen we langs het kerkje van Paasloo. Op de begraafplaats ligt ook de Nederlandse dichter J.C. Bloem begraven (1887-1966). Ik moet bekennen dat ik nog nooit iets van deze man heb gelezen. Weiland en boscomplexen. Dat zie ik toch liever dan al die nattigheid. Sjef loopt een eindje voor mij uit, dat moet kunnen. Hier loopt Sjef toch wel een heel eind voor mij uit. Mijn GPS doet vandaag een beetje vreemd, als ik ga inzoomen valt de track weg. Als ik uitzoom is de track er weer, maar ja, dan kan ik de route niet aflezen. Ik fluit naar Sjef, hij ziet mij, maar loopt door. Ik probeer zoveel mogelijk vaart te maken, maar een fotootje van deze schapen moet kunnen. Heb ik nu al een tijdje geen markering gezien? Nou ja, doorlopen maar, anders haal ik Sjef nooit meer in. Tja, ik zie Sjef nergens meer. Hij is in geen velden of wegen te bekennen. Verderop zie ik een auto rijden, daar is de verharde weg en kan ik wellicht achterhalen waar ik zit.
Daar blijkt tot mijn verbazing dat ik helemaal naar het noorden ben afgedwaald. Ik heb mijn kompas ook niet in de gaten gehouden.
Als ik nog iets doorloop dan kan ik net voor het dorp Willemsoord over de verharde weg naar Steenwijkerwold lopen. Mogelijk dat ik Sjef dan toch nog inhaal. Zal ik mijn telefoon aanzetten? Nou ja, dat ding zit in mijn rugzak en dat kost me teveel tijd. Laat ik maar doorlopen. Sowieso is het landelijk en ze houden hier wel erg van paarden. Tegen twaalven loop ik Steenwijkerwold in. Uiteraard is alle horeca gesloten en een bankje zie ik ook niet. Een paar honderd meter verder is een begraafplaats en net daarbuiten staat een pracht van een bank. Ik ga zowat van de graat, vanaf acht uur vanmorgen heb ik constant doorgelopen. Ik moet wat eten, maar ik ben vooral toe aan een beker koffie.
Ik steek mijn brander aan en wie komt daar aanlopen? Het is Sjef. Hij is dus niet doorgelopen naar het station om een eerdere trein te pakken. Hij heeft op mij gewacht en is zelfs een stuk teruggelopen. Sjef, nogmaals sorry dat het zo gelopen is. Ik had natuurlijk mijn telefoon aan moeten zetten. Nou ja, we maken koffie en ik eet mijn laatste stukken boterkoek op. Daarna maak ik in pal tegenlicht een foto van de begraafplaats. Zou dit een katholieke begraafplaats zijn? Jezus hangt toch wel erg pontificaal aan het kruis.
Achter ons is het terrein (en staan er nog een aantal panden) van de Katholieke Pedagogische Academie. De academie is al in 1987 gesloten. Tegen kwart voor een stappen we op voor het laatste stukje naar Steenwijk. Door een smal strookje bos lopen we pal zuidwaarts. De foto is dus gemaakt in pal tegenlicht, toch wel bizar. Landelijk gaat het verder. Op de meeste plaatsen is de maïs er al af, maar hier en daar is er nog veel werk te verzetten. De brug over het Kanaal Steenwijk Ossenzijl staat open. Geen probleem, we moeten aan deze kant verder. Volgens de paddenstoel is het nog 2,5 kilometer naar Steenwijk. Wij zigzaggen nog wat en moeten zeker een kilometer of vijf. Om te beginnen moeten we een kilometer ‘jaagpad’ langs het kanaal wegkauwen.Gelukkig is het niet druk met fietsers, daar kun je toch zo moe van worden! Nog een stukje weiland terwijl we richting de N334 lopen. We steken het kanaal over en lopen nog een stukje door het Rams Woerthe park. Dit is toch wel een heel bijzondere boom. Zoals ik al zei lopen we een stukje door het Rams Woerthe park. Dit is de Rams Woerthe villa, in 1899 gebouwd in opdracht van Jan Tromp. Hij heeft er maar 9 jaar gewoond, want hij kwam in 1908 te overlijden. Zijn weduwe verkocht de villa aan de gemeente voor 90.000 gulden. Sinds 1919 fungeert de villa als gemeentehuis van Steenwijkerland. Ik neem aan dat dit het centrale plein van Steenwijk is. Tijd om dit uit te zoeken heb ik niet, als we doorlopen kunnen we de trein van 14.15 uur nog halen. De kerktoren steekt er mooi bovenuit. Als we langs de kerk lopen maak ik nog snel een foto van het informatiepaneel. Om 14.10 uur lopen we het stationsplein op. De beide rode deuren blijken gesloten, we moeten om het gebouw heenlopen. Om het filmrolletje vol te maken maak ik nog een foto van het trein-informatiepaneel.
Oh ja, ingecheckt heb ik, laat de conducteur maar komen. Ik ben mooi op tijd thuis, dus kan ik mijn kampeerspulletjes schoonmaken en de tent uithangen. Voor de verandering sluiten we niet af bij Peacocks, maar rijden naar Harderwijk om daar bij ‘Mamta’ van een Indiase maaltijd te genieten. Het Overijssels Havezatenpad heb ik bij deze afgerond. Sjef: bedankt!