Zondag 29 juli 2012
Kootwijk – Zwartebroek
Vandaag moeten we 30 kilometer en daarna met de bus naar huis. Vandaar dat de wekker al om half zes afloopt. Het is niet koud en meteen al 12 graden in de plus.
Na de gebruikelijke rituelen gaan we al om kwart voor zeven op pad. Bij de rest van de trekkerstentjes heerst nog diepe (zondags)rust. Dit huis staat pal naast de camping. Zou de beheerder hier wonen? Tja, het natuurkampeerterrein (geen ‘camping’ natuurlijk) ligt in het bos en daar lopen we meteen een aantal kilometers doorheen. Na een uurtje bereiken we het Kootwijksche Veld. Het is een beetje klammig weer, maar de zon komt er al een beetje door. Nog anderhalve kilometer naar Stroe, daar weten wij een restaurant. Stroe is een (kleine) agrarische enclave middenin de Veluwe. Zijn dit voederbieten? Het lijkt erop. Even na half negen zijn we bij het restaurant ‘De Rotterdammer’. Helaas, het zit nog potdicht. Aan vroege wandelaars hebben ze geen boodschap. Ai, verderop is een ‘Rustpunt’. Dat zijn particulieren die er een handeltje van maken.
Het uitnodigende schoolbord zagen we al van verre, echter het smeedijzeren hek zit potdicht. Ook hier geen KMA. Een stukje verder bereiden we zelf koffie. Ik heb nog boterkoek, dat is ook erg lekker. Het is intussen 18 graden in de plus.
Opnieuw een paddenstoel, maar deze staat niet op de kaart in het wandelboekje. OK, bos en nog eens bos. We steken de Apeldoornse Straat over en lopen richting Boeschoten.Er staan meerdere schaapskooien in Boeschoten, maar dit vond ik de intiemste. Verder maar weer, uiteraard door bos. Als we Veenhuizerveld naderen zie ik dit ‘intieme’ huis. Van de bekende sauna Drome maak ik geen foto. Feitelijk zie je alleen maar de parkeerplaats en die staat aardig vol. Hoezo recessie? Van het huis van de buurman maak ik wel een foto. Er staat een bord naast de ingang: ‘Sauna Drome niet hier’.
Het schijnt dat de buurman ruzie heeft met de uitbater van sauna Drome. De Veluwe ligt achter ons, nu lopen we door kleinschalig landbouwgebied. Zo’n rustieke boerderij heeft wel wat. Het is niet allemaal in cultuur gebracht, de Appelsche heide is er ook nog. De zon is goed bezig, het is al 20 graden in de plus. Het terrein is gelukkig wat afwisselender dan al de bossen die we gehad hebben. Een vergrast pad, een vennetje met waterplanten, een landweg langs mais, en drie uitbuikende koeien. Naar geen van de genoemde plaatsen gaan we, maar wel schiet het al aardig op. Ach, zo op zijn tijd heb ik geen moeite met een strakke weg. Het is toch gewoon prachtig! Even na drieën lopen we het dorpje Zwartebroek in. We zitten hier middenin de zogeheten Bible-belt. Toch gaat er hier op zondag een bus (hoop ik). Om tien over drie staan we bij de bushalte en inderdaad komt even na half vier de bus voorrijden. Na een keertje overstappen ben ik om vijf uur thuis. Oh ja, vandaag hebben we 30.7 kilometer gelopen. Sowieso een mooie wandeling, alleen waren de bossen wat saai (vond ik). Albert: bedankt!