Zondag 24 april 2016
Ravenstein – Cuijk
Gisteravond heb ik eerst twee uur liggen hoesten. Trachitol, een restje witte wijn, niets hielp. De buren kwamen vragen of ze iets voor me konden doen. Toch wel sociaal dat Nederlandse Caravan Club gebeuren. OK, toch maar een codeïne-tablet geslikt. ’t Is de dood of de gladiolen. Nou, dat helpt!
Om twintig over zes gaat mijn mobiel, ik heb prima geslapen en de codeïne overleefd.
Mijn tent zit onder de condens en aan de buitenkant zit er zelfs iets ijs op. Toch heb ik het niet koud. Ik bereid twee bekers thee, havermoutse pap en mijn pilletjes. Tegen achten heb ik de boel ingepakt. Ok, we gaan van start.
Al snel lopen we over de Maasdijk. We ‘nemen’ de A50 en lopen Neerloon in. Dit is de rooms-katholieke Sint-Victorkerk uit 1824. Tegenover de kerk staat het Heilig Hartbeeld. Dit keer zonder kruis, daarin is voorzien tegen de kerk. Het beeld is gemaakt in 1943 door Albert Meertens. Dit schaap draagt een wollen muts, het staat haar goed. Hoe het ras heet weet ik niet. Wie? Dit is niet de Maas, maar een naamloze zijkreek. Verderop moeten we de brug over. Ik dacht het al, maar hier ben ik eerder geweest. Een monument uit WO-II. Er is voorzien in informatie. Zoals gezegd steken we de brug over. Exact deze foto heb ik enige jaren terug ook gemaakt. Welke LAW/Streekpad loopt hier nog meer? We lopen hier wat verder bij de Maas vandaan. Zo te zien zijn er geen wegen/paden dichterbij. Kijk, een hoogzit. Waar? In die rechter bospunt. Ja, nu zie ik hem. We zijn zojuist linksaf geslagen en zo direct lopen we op een voetpad richting Maas. Tjonge, jonge. Als je dit gaat opknappen heb je wel een uitdaging. De kleur van de foto is niet om aan te zien, maar ja, het gaat om de brug over de Maas waar de N324 op ligt. Het is de brug die tijdens de operatie ‘Market Garden’ op 17 september 1944 werd veroverd door de luitenant John S. Thompson. Sinds september 2004 heet de brug naar deze luitenant. Toen is ook deze plaquette en dit monument geplaatst. Het is even na tienen en Grave komt eraan. Een uurtje terug was het nog 6 graden in de plus, inmiddels 11. De Maas ligt er goed bij en het weer is eigenlijk ook niet verkeerd. ‘t Is een leuke stad, maar nu even niet. Alle restaurants zijn nog gesloten! ’t Is gisteravond/vannacht zeker erg laat geworden. We maken zelf maar koffie op een bankje aan de Maas. Zo te zien is dit pand een museum, maar het zit dicht. Trouwens Grave, zat daar toentertijd geen artillerie? Nou, er heeft van alles en nog wat gezeten en inderdaad ook artillerie (12 Afdva). In 1997 is de Generaal De Bonskazerne afgestoten waarna er asielzoekers werden gehuisvest. Zouden die er nu nog zijn?
Mooi, tegen elven gaan we weer op pad. Iets verder staat dit – onleesbare – informatiebord van het Maas- en Peelliniepad. Kijk, dit Streekpad ‘loopt’ hier en dat heb ik enige jaren geleden gelopen. Helemaal stabiel is het weer niet, verderop hangt een bui.
Toch gaat het mis, ik krijg een hagelbui op mijn pet. Albert en Sjef lopen een eind voor mij uit, waar Reino uithangt weet ik niet. Ik kan min of meer schuilen tegen de muur van een huis. Een stukje verder opnieuw een hagelbui, nu kan ik schuilen in een boscomplex.
Heel in de verte lopen Sjef en Albert. Het is nog een eindje naar Cuijk, maar het is te overzien. Dit zijn de Kraaijenbergse Plassen. Het zijn er negen en ze zijn ontstaan door zandwinning tussen 1968 en 2014. Momenteel is het een watersportgebied. Middenin het plassengebied ligt het dorpje Linden. Zie ik daar een ‘strandpaviljoen’? Zie ik iemand zwaaien? Inderdaad, Sjef en Albert zitten aan de koffie. Dat bestel ik ook. Nou, ’t is miserabele koffie en ze vragen er nog €2,40 voor ook. Het is gewoon een schande. Al snel stappen we op.
Ze hebben nog een kerk ook in dit dorpje (Linden). Het is de Sint-Lambertuskerk uit de 15e eeuw. Dit huis in Linden ziet er wel ‘kek’ uit. Het weer doet ook zijn best. Nu ik toch bezig ben in Linden kan dit huis er ook nog wel bij. Nou, deze dan ook maar. Is hier goed verdiend aan die zandwinning? De fietsroute ‘beloopt’ 5 kilometer naar Cuijk. Iets voorbij de A73 staat de Lindense molen. Of is het de Katwijkse molen? Verderop ligt de spoorbrug. Ai, de kleuren zijn niet best, maar toch is het een mooi plaatje. Een ‘Kazemat’, ik ben hier eerder geweest. Met het Maas- en Peelliniepad natuurlijk. Er staat een duidelijk leesbaar informatiebordje. Iets verder, ter hoogte van het dorp Katwijk, staat dit monument voor de militairen die gesneuveld zijn in de kazematten. Vanaf het monument kijk ik richting Cuijk. Wat is dit voor een monument? Er staat een bordje bij. Nou, ’t is meer reclame, zo te lezen. Cuijk nadert, daar staat de kerk. Het is de Sint-Martinuskerk gebouwd tussen 1911 – 1913. Ik dacht dat de kerk veel ouder was, maar dat komt omdat het een neogotisch gebouw is. Van de kerk is het nagenoeg rechtuit naar het station. Hm, als ik doorstap kan ik de trein van 14.57 uur nog halen. Terwijl ik incheck komt de trein (van Veolia) aanstomen. Kijk, Albert stapt net voor mij de trein in. Ik hoor dat Sjef zojuist naar het andere spoor is gelopen. Van Reino geen ‘spoor’. Later hoor ik dat ze toch achter ons zat. In Utrecht mis ik de aansluitende sprinter. Ik mis de sprinter niet echt, dit is zo gepland door de NS.
Je hebt nu namelijk 25 minuten om een bak koffie te scoren of te winkelen. Die winkeltjes zullen best wel een boel pacht betalen. Sowieso ben ik mooi op tijd thuis.
Mooi, De Maasmeanders zitten erop. Vandaag zo ongeveer 27 kilometer gelopen en in totaal zo’n 80.
Reino, Sjef en Albert: bedankt!