Vrijdag 5 mei
Beiroet – Deir el Qamar – Beiteddine (Beit ed-Dîne) – Beiroet
Om halfzeven staan we op en om zeven uur genieten we het ontbijt. Om acht uur verzamelen we in de lobby. Eerst int Meindert €25,- p/p voor de fooienpot. Ideaal, zo zijn we in één keer van dat fooiengedoe af. Verder int Meindert 1 (één) miljoen LBP p/p voor de entrees. Ideaal, zo hoeven we niet met z’n allen in de rij te staan. Om halfnegen vertrekken we voor een rit van 45 kilometer naar Deir el Qamar. Na zo’n 15 minuten zet ik mijn GPS aan.
Kijk, we zijn er.Eerst enige informatie uit de beschrijving van Djoser.
Deir-el-Qamar ofwel het ‘Klooster van de Maan’ is een pittoresk stadje in het choufgebergte dat bestaat uit historische stenen huizen met rode dakpannen.
Tijdens de 16e tot de 18e eeuw was het de residentie van de gouverneurs van Libanon.
Er is een mooie 15e-eeuwse moskee te vinden, het Fakhreddine II paleis, en de 17e-eeuwse Deir-el-Qamar synagoge. In haar hoogtijdagen was deze plaats het centrum van de Libanese literatuur. Het is de geboorteplaats van veel bekende schrijvers, kunstenaars en politici.
Hm, de moskee is gesloten, maar Meindert zegt dat hij hem nog nooit open heeft gezien.Best wel een mooie toegangspoort.We zijn in Nederland best wel ‘gematst’, dat het land nagenoeg vlak is.Je hoeft er niet helemaal voor naar Frankrijk, hier kun je ook terecht.Een leuk pleintje.De synagoge, maar helaas gesloten.We stijgen een stukje en hebben een mooi uitzicht op de moskee en het stadje.Tja, dit terras annex restaurant is ook al gesloten.Een standbeeld voor Camille Chamoun, een Libanees politicus. Tja, dat zien we niet veel in Nederland, een standbeeld voor een politicus. Van Pieter Gerbrandy ken ik er een in Sneek, maar verder kom ik niet. Komt er nog een standbeeld voor Mark Rutte?Het lijken wel Dahlia’s, maar ’t is natuurlijk iets anders.De maronietenkerk Notre Dame du Tell is wel open. De kerk is gebouwd op de plaats van een vroegere Fenicische tempel. Eenvoudig, maar indrukwekkend.Als we buiten komen zie ik een zwerm ooievaars.We lopen terug naar de bus en zien dat het terras toch open is. Ze hadden onze groep natuurlijk waargenomen! Koffie kan, maar dat is die – voor mij ondrinkbare – Turkse ofwel Arabische koffie. We bestellen twee thee en tikken daarvoor 300.000 LBS af.
We rijden een handvol kilometers naar het paleis van Beiteddine.
De bouw van het Beiteddine paleis (letterlijk: huis van het geloof) begon in 1788 en was in 1818 voltooid. Het paleis diende vroeger als buitenhuis voor de emir Béchir II Chehab en zijn familie ten tijde van de Ottomaanse overheersing. Na de Eerste Wereldoorlog stond Libanon onder Frans mandaat en diende het paleis tijdelijk als overheidsgebouw.
Vandaag de dag is het paleis het zomerverblijf van de president, maar het gebouw is sinds eind jaren ’90 wel opengesteld voor publiek.
Het Beiteddine paleis is opgetrokken in de 19e-eeuwse Libanese architectuur. Zo zie je hier zowel islamitische, Venetiaans-gotische als Renaissance invloeden. Het paleis, haar kamers en binnenplaatsen zijn voorzien van prachtige arcades, fonteinen, gevels, bewerkte cederhouten plafonds, antiek meubilair en marmer. Verder zijn in het paleis onder andere een wapen- en kostuummuseum ondergebracht, alsmede een indrukwekkende collectie Byzantijnse mozaïeken uit de vijfde en zesde eeuw. Ook is er een goed bewaard hamamcomplex. Alle deuren in het kasteel hebben een bijzonder ontwerp en er zijn er geen twee gelijk! Idyllische tuinen omringen het paleis en doen denken aan Toledo en Granada.
Ok, ik laat de foto’s voor zichzelf spreken.Om een uur stappen we weer in de bus en rijden naar een nabijgelegen restaurant. Meindert heeft het weer prima geregeld, de lunch staat klaar. Voor de vegetariërs is het 100.000 LBS en voor de carnivoren (ik bedoel omnivoren) 150.000 LBS. De cola en het water is weer bij de prijs inbegrepen. Alors, prima gegeten!Deze uitbater heeft het goed voor elkaar. Heet zoiets niet ‘boerderij-pret’?Mooi, op naar Beiroet. Onderweg nuttigen we weer een ijsje en ik koop meteen twee broodjes kaas. Beginnen ze mij al te herkennen?
Tegen halfvier zet Alain – onze Libanese chauffeur – de bus neer nabij de moskee van Beiroet. We hebben nog een stadswandeling Beiroet te goed.
Beiroet, gelegen op een rotspunt in zee, werd in de jaren zestig van de vorige eeuw ook wel het ‘Parijs van het Midden-Oosten’ genoemd. Eeuwig jammer dat er zo’n economische puinhoop van is gemaakt.Zoals gezegd staan we voor de Mohammad Al-Amin moskee. Dit islamitische gebouw heeft een kenmerkende blauwe koepel met een doorsnee van 48 meter. De minaretten zijn 72 meter hoog. De moskee is in 2003 geopend en het oppervlak beslaat ruim 10.000 vierkante meter. Hij is gebouwd naar het voorbeeld van de Hagia Sophia Moskee in Istanboel uit het Byzantijnse tijdperk en is zowel aan de buiten- als binnenzijde een indrukwekkend bouwwerk. Helaas, de moskee is gesloten, dus de binnenzijde kunnen we niet bewonderen.Helaas staat er geen bordje bij dit beeld.Wel een bijzondere mooie muurschildering.Hm, zeker een dominerend gebouw.Betonblokken, prikkeldraad, dranghekken, een wachthuisje en een militair. Helemaal 100% veilig is Libanon niet.Iets verder staat de Latijns-katholieke kathedraal St. Louis des Peres Capucins.De kathedraal is gebouwd in 1864 door de kapucijner missionarissen ter ere van koning Lodewijk IX van Frankrijk. We gaan even binnen kijken, deze kathedraal is gelukkig open.Ook vanaf deze locatie is de Mohammad Al-Amin moskee zichtbaar.Zo te zien is deze straat met betonblokken gebarricadeerd.Op deze site zijn restanten van Romeinse baden te zien.Het Parlement en de klokkentoren.De Grieks-Orthodoxe kathedraal Saint-George. Ook deze kathedraal is open zodat we binnen kunnen kijken. Van de buitenkant heb ik zeker geen foto gemaakt. Vergeten?De Cardo Maximus was de belangrijkste noord-zuid straat van het Romeinse Berytus.Ok, veel gezien van Beiroet! Tegen vijven stappen we weer in de bus en zijn een kwartiertje later in ons hotel. Er is een nieuwe fles water op de kamer gezet, dus hoeven we niet naar de supermarkt. We bereiden thee en nuttigen er ons broodje kaas bij. Ai, niet meer eruit, heerlijk relaxen, want sowieso is dit een vermoeiende reis. De TV gaat aan, ik lees een paar mails, doe een wasje en ga onder de douche. Ai, ik zie dat mijn GPS de track niet heeft opgenomen. Ik had hem toch wel aangezet? Tijdig te bed, morgen weer vroeg dag.