Dinsdag 25 december 2012
Anderen – Balloërveld – Rolde – Anderen
Om half negen staan we op. Tja, ons dorpje is stil, maar hier hoor je echt niets. Of toch wel, ik heb het vannacht horen regenen. Ook stond er een beste partij wind. Nu is het droog en de wind is gaan liggen. Om kwart over negen gaan we ontbijten. Sandra heeft de tafels al gedekt. Trouwens, in de horeca noemen ze dat ‘indekken’. Bij het woord ‘indekken’ denk ik aan iets anders. Zo heeft elk vak zijn eigen uitdrukkingen, een chirurg heeft het over ‘doornemen’ als hij/zij ‘doorsnijden’ bedoelt. Het is maar een weet en je kunt er beter op voorbereid zijn! De yoghurt, muesli, jam en het sinaasappelsap staan op een aparte tafel. Mooi, we wachten even op de koffie/thee en het (eigengebakken) brood. Kijk, hier staat alles op tafel inclusief een omelet. Nog een detailfoto, krijgt u al een beetje trek? Dan zit er maar één ding op en dat is snel boeken voor een midweek of een weekend in het Heinenhoes. Rond half elf nemen we de benenwagen in noordelijke richting. Al snel zitten we tussen de weilanden. Tjonge, er staat een boel water. Dat is niet alleen van vannacht, het is de laatste tijd behoorlijk regenachtig geweest. Hier staan schapen, moeten deze niet het Balloërveld begrazen? Ik wilde in westelijke richting naar het Balloërveld lopen, maar het riviertje is buiten zijn oevers getreden. We moeten terug en via het fietspad richting het Balloërveld. Onderweg zien we dit paard (er zijn er meer), als ik mij goed herinner staan deze beestjes hier het hele jaar door. Een paddenstoel, we zitten hier op ongeveer gelijke afstand van Rolde, Anderen en Balloo. Ik heb het al die jaren nog nooit zo nat gezien. Uiteraard is dit het Balloërveld. Zo te lezen op het informatiebord (op de site onleesbaar, u moet echt zelf gaan kijken) is Staatsbosbeheer bezig om ruimte te scheppen op het Balloërveld. Bosjes, struiken en boomgroepen worden opgeruimd om weer een open heide te creëren. Op de grote stille heide dus. Het is wel zo, dat als je niets doet de heide in enkele tientallen jaren dichtgroeit. Dan wordt het weer bos. Ik vind het allemaal prima, maar ja, er hangt aan dit alles wel een prijskaartje.
Overigens, Staatsbosbeheer gebruikt consequent tweemaal de letter ‘o’ in het Ballooërveld, verder zie ik het overal met één ‘o’. Hier moeten nog een aantal alleenstaande bomen en struiken worden verwijderd, de grotere boscomplexen blijven staan. Tja, die onduidelijke heuvel voor de eik is een grafheuvel. Als je dan toch bezig bent, zou je er een twintig of dertig kuub zand op kunnen brengen. Dan lijkt het nog wat. De herders van Balloo hebben een ietwat primitieve kerststal ingericht. De baby is nep, ik heb het maar even gecheckt. Koffie/thee, limonade en nog zowat is verkrijgbaar bij de herders. Daartoe moet eerst de bel geluid worden. Wat is dit nu weer? Hier stond toch toentertijd de schaapskooi? We vragen ernaar tijdens de koffie/thee en we horen dat de schaapskooi eind vorig jaar is afgebrand. Enkele rammen en de hond zijn daarbij om het leven gekomen. De kudde bivakkeerde te velde, want er was een pyromaan actief. In totaal zijn er zo’n twaalf monumentale rietgedekte boerderijen/tweede huizen in vlammen opgegaan! De dader, een zij (!) is in mei dit jaar gearresteerd en nu blijkt dat zij al tweemaal eerder is veroordeeld voor brandstichting. De recherche had haar al op het oog, maar ja, je moet voor de rechter wel met waterdichte bewijzen komen. Het ziet er treurig uit, maar we horen dat in februari 2013 wordt aangevangen met de herbouw. Wat bezielt iemand toch om midden in de nacht een boerderij in brand te steken waar ook nog een gezin ligt te slapen! Is dit een poging tot moord of is het dat niet?
OK, wij lopen richting Balloo. Hallo… waar is iedereen? Daarna gaat het richting Rolde. We lopen er maar niet in, we zijn er vaker geweest. En veel te beleven zal er niet zijn. Rechts ligt de kerk. Achter de kerk ligt de begraafplaats en daarachter bevinden zich de twee hunebedden van Rolde. Kijk, ze hebben een nieuw informatiebord neergezet. Nou, er zat zeker nog wat in de hunebeddenpot. Het eerste hunebed ziet er nog goed uit, van het tweede hunebed zijn de dekstenen in het verleden hergebruikt. Toentertijd deden ze ook al aan recycling. Geïnteresseerd? Kijk dan even op mijn site naar het reisverslag: Pieterpad (mrt 2006). Zullen we over het fietspad of over het voormalig spoorwegtracé lopen? Het wordt het spoorwegtracé, een beetje modderig is het wel. Uiteraard hebben we onze (hoge) wandelschoenen aan, het maakt ons niets uit. Een stukje verder nemen we de brug over de beek. Hier is de beek gekanaliseerd, een paar kilometer noordelijker staat hij buiten zijn oevers, zoals we vanmorgen bemerkten. We lopen Anderen in en ook hier zijn er begin dit jaar maar liefst twee boerderijen afgebrand. Eén wordt er niet meer herbouwd, de grond is te koop. Iemand interesse? Met de andere boerderij schiet het al lekker op. Tjonge, volgens mijn GPS hebben we er ruim 15 kilometer opzitten. Daar krijg je wel trek van!
Mooi, douchen, omkleden en nog even een boek (ereader) gepakt. Orchideetje belt naar dochterlief, zij is vandaag jarig! Een echt ‘midwinterkind’ dus. Dochterlief en vriend konden zich niet vrij maken, zij moeten doorwerken tijdens de feestdagen.
Tegen zessen lopen we naar het eetzaaltje waar we beginnen met een aperitief. We beginnen met een bitterbal en uiteraard komt deze niet uit een (kerst)pakket. Alles zelf maken is het devies van Dick. We drinken er een rosé bij. De foto van het etiket is een beetje wazig, niet omdat ik hem al aardig omhad, maar het is nu eenmaal tamelijk donker in het eetzaaltje. De volgende gang is ree-paté met waldorfsalade, gerookte ham en garnalen. Ik meen dat we daar ook de rosé bij dronken. Daarna volgt een glas ree-bouillon met brioche brood, begeleid door een witte Chardonnay. Dan zalm met risotto begeleid door een rode wijn uit Chili. Ook dit etiket valt een beetje wazig uit. Zie ik het niet meer zo scherp of was dat de camera? Het hoofdgerecht bestaat uit hert, kalkoen, een aardappeltaartje, rode kool, spruiten en peer. Ik denk dat we er hier weer dezelfde rode wijn uit Chili bij dronken. Daarna diverse soorten kaas begeleid door een port. Vroeger hield ik niet zo van een ‘kaasplankje’, maar de laatste jaren vind ik het erg lekker. Het toetje bestaat uit bavaroise, amandelparfait en chocoladetaart. Wat dronken we hier ook weer bij? Uiteraard besluiten we met koffie of thee. Tjonge, uitstekend gegeten, maar daar kwamen we ook voor. En toch zitten we gelukkig niet (over)vol. En… we hebben niets in huis hoeven halen! En… we hebben het ook niet hoeven te bereiden. Dat alles laten we met een gerust hart aan Dick (en Sandra) over.
Het is bij half twaalf en we zijn de jongsten niet meer. Tijd om de kamer op te zoeken.