Griekenland (sept 2017)

Woensdag 20 september 2017
Mystras – Mycene – Nafplion
Om kwart over zes staan we op en om zeven uur genieten we het ontbijt. Ok, dat ziet er hier goed uit. We pakken in en voor achten staan we bij de bus. Even later vertrekken we. In de stad Sparta stoppen we even bij een standbeeld van een Spartaanse generaal.
De Spartanen kenden de dienstplicht, die duurde maar liefst 12 jaar. En dan de Spartaanse opvoeding, dat is bekend.We rijden noordwaarts over dezelfde weg van gisteren (71) tot Tripotamos. Daar slaan we rechtsaf en rijden verder over de E65. Onderweg maak ik wat fotootjes uit de bus en om halftien houden we een koffiestop in de Everest.Het laatste stuk rijden we binnendoor naar Mycene waar we kwart voor elf aankomen
In Mycene zijn Orchideetje en ikzelf al eerder geweest.
Eerst de plattegrond van Mycene, dit is een scan uit de Michelingids. Deze gids vind ik sowieso beter (vollediger) dan de Capitool reisgids.Dan de plattegrond die u na de ingang vindt.Om te beginnen enige informatie over Mycene.
Atreus is in 1376 voor onze jaartelling koning van Mycene geworden. Hij werd gezien als Hoogste Koning van alle Myceense rijken op het Griekse vasteland. Koning Atreus liet in 1350 voor onze jaartelling een indrukwekkende koningsburcht bouwen. Deze burcht van Mycene werd uitsluitend bewoond door de heersende klasse. De burcht is omringd door cyclopische muren. De Leeuwenpoort gaf toegang tot het centrum van de burcht.
Hier bevond zich de koningsburcht die vaak de Akropolis van Mycene wordt genoemd.
De Myceense beschaving eindigde abrupt omstreeks 1150 voor Christus. De stad werd ofwel verwoest ofwel verlaten. De reden daarvan weet niemand.
Op basis van de verhalen van Homerus over het goudrijke Mycene begon Heinrich Schliemann in 1876 aan zijn opgraving van archeologisch Mycene.
Meteen na de ingang (toegang 65+ = €6,- p/p), zie ik een aantal graven. Is dit wellicht de grafcirkel B, ook wel genoemd de Tweede Koninklijke grafcirkel? Er staat geen bordje bij, dat is een beetje jammer.Ik laat verder de foto’s en de begeleidende teksten van de informatieborden voor zichzelf spreken.Nog even over de ‘Cyclopische muren’. Ooit hebben er in Griekenland olifanten rondgelopen. Toen men skeletten vond (in de middeleeuwen?), zag men reusachtig grote hoofden met daarin een groot rond gat. Men dacht dat daar een reusachtig oog had gezeten en men ging ervan uit dat deze ‘reuzen’, cyclopen genoemd, de muren hadden gebouwd. Dat gat was natuurlijk de plaats waar de slurf had gezeten.
Ok, we hebben de site wel gezien en lopen naar het museum van Mycene.
In het museum van Mycene zijn potten, vazen, beeldjes, muurschilderingen en sieraden te zien die gevonden zijn bij opgravingen in Mycene en Tiryns. Een deel van de gevonden voorwerpen in deze omgeving is te zien in het archeologisch museum van Athene, zoals het Gouden Masker van Agamemnon (het masker dat hier ligt is een replica).
Het is niet allemaal even goed uitgelicht, maar ik zie informatie over het Myceense schrift. Dat vind ik interessant.
De bewoners van Mycene gebruikten een vroege vorm van Grieks schrift. Dit wordt door wetenschappers ‘Lineair B’ genoemd. Meer dan 3.000 jaar lang kon niemand het lezen, tot de Britse architect Michael Ventris het in 1952 (na drie jaar werk) ontcijferde. Michael analyseerde met behulp van statistische methoden (die in de Tweede Wereldoorlog werden gebruikt voor het kraken van vijandelijke codes) de tekens en symbolen op ongeveer vierhonderd kleitabletten die gevonden zijn in het Myceense Pilos op de Peloponnesos. Door tekens die zich herhaalden te noteren, kon Michael medeklinkers en klinkers in een rooster plaatsen. Hij wist toen echter nog steeds niet wat voor taal hij voor zich had. Toen hij aannam dat Lineair B een archaïsche vorm van Grieks was, werd de tekst leesbaar.
Lineair B is een doorontwikkeling van lineair A dat op Kreta door de Minoïers in gebruik was. Er zijn maar heel weinig lineair A kleitabletten teruggevonden, vandaar dat dit schrift tot heden niet ontcijferd is.Ok, ik maak een aantal foto’s in het museum, heel groot is het niet.We verzamelen en verplaatsen ons naar de Tholos van Atreus.
Uit de 15e en 14e eeuw voor onze jaartelling dateren verscheidene ronde koepelgraven voor de koningen, waarvan de zogenaamde Schatkamer van Atreus de beroemdste en de meest geperfectioneerde is. De koepels zijn telkens gevormd door ringvormig gelegde, elkaar overkragende lagen stenen. Elke laag (totaal 33) versmalde de diameter, tot het gewelf met één enkele steen kon worden voltooid. Binnenin is het natuurlijk hartstikke donker, dus fotograferen lukt niet. Helaas zijn er geen ansichten te koop.Om kwart voor één stappen we in de bus, rijden zuidwaarts en om half twee bereiken we hotel Nafplia (http://nafpliahotel.gr/en/) in Nafplion. Hier blijven we twee nachten.Om twee uur vertrekken we voor een stadswandeling. Ok, erg ingewikkeld is het niet, dus al snel krijgen we van Christine ‘vrijaf’ om zelf Nafplion te verkennen. Wie is deze dappere strijder?En deze?Ik maak wat foto’s van het straatbeeld. Sowieso is Nafplion behoorlijk toeristisch met al zijn winkeltjes en restaurants.Tjonge, van buiten is de Panaghia kerk niet bijzonder, maar van binnen is het een juweeltje.Dit monument eert de Franse militairen die gevallen zijn tijdens de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog (1821 – 1832). Tja, die drie commandanten zijn voor zover ik weet gewoon in hun eigen bed gestorven. Zo gaat het nu altijd!De vissen in de vitrines kijken ons uitnodigend aan.Een blauwe brommer en een rode bougainville. Het is gewoon bij elkaar gezocht.We nuttigen wat, want warm is het sowieso.Kijk eens wat er een mooi schip in de haven ligt! Het is de ‘Running on Waves’ (http://running-on-waves.com). Het is dat ik zo ontzettend zeeziek word, anders wist ik het wel.Kijk, daar ligt Fort Palamidi, daar gaan we morgen een kijkje nemen.Mooi, we lopen terug naar ons hotel en genieten een korte siësta. Dat heb je wel nodig met deze warmte en een druk programma.
Om kwart voor acht lopen we met de groep mee naar een restaurant. Hebben ze op ons gerekend? Als we buiten gaan zitten aan een lange tafel blijkt dat deze al gereserveerd is. Dan naar binnen, daar worden overhaast tafels aan elkaar geschoven. Wij gaan liever buiten zitten (ik kan de tafelgesprekken met mijn slechte oren toch niet volgen), maar daar blijkt ook alles gereserveerd. Ik heb het wel gehad met dit restaurant en wij zeggen tegen Christine dat we een ander restaurant opzoeken.
Dit lijkt ons wel wat, het ziet er wel tamelijk sjiek uit, maar dat weerhoudt ons niet.(Warm) brood vooraf, dat gaat er wel in.Nou, van de Griekse salade hebben ze een waar feest gemaakt. Heel bijzonder en zo smaakt het ook.De ‘Chicken met traditionele Griekse couscous en local Gruyere’ komt door. Orchideetje heeft pasta besteld. Beide smaken overheerlijk.Tot slot bestel ik nog een Raki, maar dat hebben ze niet, wel Verino (dat is hetzelfde). Orchideetje bestelt thee.Ai, €50,- zo duur hebben we nog niet gegeten, maar het was het wel waard!
Om tien uur zijn we weer in het hotel. Is er nog nieuws? Nee, niet echt. We kunnen douchen en te bed.