Donderdag 14 september 2017
Athene – Kalambaka
Om zes uur staan we op en pakken verder in. Om kwart voor zeven staan we voor het ontbijtzaaltje. Dat is nog dicht, maar we staan tenminste (bijna) vooraan. Ik heb geen zin om achter al die Zuid-Koreanen te staan. Even later gaat de eetzaal open, de Zuid-Koreanen laten zich niet zien. Zijn ze gisteren al vertrokken?
Tot half acht doen we ons te goed aan het ontbijt. Tja, inmiddels staat er wel een lange rij voor het ontbijtbuffet!
We gaan naar de kamer en met de koffers lopen we naar de bus. Om twee minuten voor acht zijn we compleet en gaan we rijden. Zo te zien is dit (gelukkig!) een groep die zich aan de afgesproken tijden houdt.
Het is een halfuur sukkelen om Athene uit te rijden. Christine vertelt (tja, zij spreekt vloeiend Grieks en kan de TV dus volgen), dat het OV vandaag en morgen staakt. Niet voor een hoger loon, maar voor het loon dat zij al een paar maanden tegoed hebben! De financiële situatie in Griekenland is dramatisch, veel mensen leven onder de armoedegrens.
We horen dat Griekenland geen AOW kent, wel pensioen. Tja, jongeren vinden geen werk en bouwen dus geen pensioen op. En met zwart werken bouw je ook geen pensioen op. Dat gaat in de toekomst nog een probleem worden. Het onderwijs (ook de universiteit) is gratis. Maar er is geen werk, dus de hoogopgeleiden trekken weg. Griekenland boert dus achteruit!
Om twintig over negen genieten we koffie (of iets anders) in een wegrestaurant. Ik zie buiten dat de benzineprijs op hetzelfde niveau ligt als in Nederland. Hoe was dat een jaar of vijf geleden? Ik meende dat de benzineprijzen toen veel lager waren, maar ik kan me vergissen.Om tien voor tien rijden we weer.
Vanaf Athene rijden we op de E75. Ik maak een foto uit de rijdende bus. Rechts van ons ligt een dorpje met een onuitspreekbare naam en het water kennen wij als de Egeïsche Zee.Om half twaalf bereiken we onze lunchlocatie, net voor het stadje Domokos. We rijden al een tijdje over de E65 en we zijn zo ongeveer halverwege Kalambaka. Een mooie Hibiscus hebben ze ook.Tjonge, ze hebben hier capaciteit voor een bus of tien! Wij zijn de enigen!Zoals bekend lunchen de Grieken ‘warm’. ’s Avonds ook trouwens. Dat is ons iets te gortig. Wij houden het bij koffie/thee en een broodje.Om tien over twaalf vertrekken we weer, richting Karditsa.
Daarna rijden we via Trikala door naar Kalambaka. Daar zijn we om twee uur en we rijden meteen door naar het eerste klooster ‘Groot Meteoron’.
Het is toch algemeen bekend dat ik alle (zes) kloosters in het verleden al heb bezocht?
En dat we deze reis ook maken omdat ik Orchideetje Meteora (klemtoon op de tweede lettergreep en deze ‘e’ uitspreken als è) wil laten zien? Welk klooster ik de mooiste vind? Dat kan ik niet zeggen, ze zijn allemaal verschillend en ze hebben allemaal wel ‘iets’.
Zie ook de reisverslagen op mijn site > Griekenland, Thessalië > Griekenland Olympos (sept 2006) > Griekenland E4 (juni 2007).
Sowieso is het landschap hier bizar. Ooit was de Thessalische vlakte een binnenzee en door water- en winderosie hebben de rotsformaties hun bijzondere uiterlijk gekregen.
In totaal zijn er zo’n zestig zandstenen rotsformaties.Met de bouw van de kloosters is halverwege de 14e eeuw begonnen. De monniken wilden in afzondering hun eigen religieuze leefomgeving creëren en trachten dat te bereiken door bovenop de bergtoppen een klooster te bouwen. Dat viel niet mee, met ladders van tientallen meters lengte bedwongen zij de toppen en voerden materiaal aan met netten aan touwen. Uiteindelijk zijn er 24 kloosters gebouwd. Maar in de 17e eeuw liep de belangstelling terug en begon het verval. Zes kloosters hebben de tand des tijds doorstaan en sommigen worden nog steeds bewoond door monniken. Sinds 1988 staan de kloosters op de Werelderfgoedlijst en wordt er veel gedaan om de overgebleven zes kloosters te behouden.
Zoals gezegd rijden wij naar Groot Meteoron, het eerst gebouwde, hoogst gelegen (623 meter) en belangrijkste klooster. Tja, dat vind ik altijd vreemd. De schepper laat ons naakt ter wereld komen en als we een klooster bezoeken moeten we ons (met name de vrouwen) bedekken.We hoeven niet met de (materiaal)kabelbaan of in een net aan een touw, maar er is een voetpad eerst een stukje omlaag en dan weer omhoog. Mogelijk slecht te zien, maar er lopen mensen. De tweede foto laat wat beter de steile rotswanden zien.Uiteraard moet er toegang worden betaald, maar die bedraagt slecht €3,- p/p.
Op deze manier hoef je niet (echt) afscheid te nemen van je kameraden. Dertien op een rij, in het ongeluksgetal geloofden de monniken zeker niet.Deze foto is niet door mij gemaakt, het is een gescande ansicht (die zijn hier te koop).Zelf maak ik twee foto’s met de fish-eye. Tja, Werelderfgoed, dus het is hier altijd druk. Maar, als ik even wacht lukt het toch wel.De 16e eeuwse refter is omgevormd tot een museum. Gebruiksvoorwerpen, handschriften, iconen en religieuze voorwerpen zijn hier te bewonderen.In de kapel mogen geen foto’s worden gemaakt. Waarom eigenlijk niet? De ansichten kopen we sowieso, dus mijns inziens mag ik best een fotootje maken. Het is druk in de kapel.Maar na even wachten is de kapel leeg.Hierna twee gescande ansichten en als toegift twee gescande fresco’s.Kalambaka in fish-eye, uitzicht hadden de monniken wel.Ik neem aan dat mensen hier een wens uiten.Vanuit Groot Meteoron is het klooster Varlaäm te zien. Het klooster is als tweede gebouwd in 1518, en werd genoemd naar de vrome kluizenaar die zich rond 1350 op deze rots terugtrok. De kloosterkerk is in slechts twintig dagen tijd gebouwd, maar daarvoor waren er 22 jaren nodig om het bouwmateriaal naar boven te brengen. Helaas, dit klooster gaan we niet bezoeken.Deze schoolklas (studentes, hoewel er staan twee jongens tussen), willen wel voor mij poseren. Het gaat mij om de ‘wikkelrokken’ die bij de ingang te leen zijn. Tja, die korte broekjes kunnen natuurlijk niet.Ok, de tijd zit erop, toch hebben we alles op ons gemak kunnen bekijken. Eerst omlaag en straks een stukje onhoog.Op de parkeerplaats kunnen souvenirs worden aangeschaft. Er zal wel vraag naar zijn, anders stonden deze kramen er niet.We stappen tegen vieren in de bus en rijden naar Agios Stefanos. Sinds 1961 is dit een nonnenklooster. Ook hier betalen we weer €3,- p/p toegang en ook hier moet iedereen zich – indien nodig – bedekken.Kijk, daar ligt het.Agios Stefanos is veel kleiner dan Groot Meteoron, maar ze hebben wel veel meer ‘groen’.Ook hier mogen in de kapel geen foto’s worden gemaakt, maar ik moet mijn lezers toch een indruk geven.Ook vanuit Agios Stefanos is er een mooi uitzicht op Kalambaka. Iets verderop is er een voetpad naar beneden, dat heb ik toentertijd gelopen.Ook deze dames hebben zeker kleding aan, die niet door de beugel kan. Wat hebben religies toch eigenlijk met kleding?Ok, op naar de bus. Vanaf de parkeerplaats heb ik een beter zicht op Agios Stefanos.Ok, we rijden dezelfde weg weer terug en komen opnieuw langs Agia Triada (Heilige Drievuldigheid). Dit klooster is in 1476 gebouwd en vermoedelijk duurde het 70 jaar voordat alle bouwmaterialen boven waren. Het klooster (dat vind ik wel bizar) is gebruikt als decor voor een Kuifje film ‘Kuifje en het geheim van het Gulden Vlies’. Deze film ken ik niet, maar wel (ik heb hem op DVD), de Bondfilm ‘For Your Eyes Only’ uit 1981 met Roger Moore (1927 – 2017) in de hoofdrol. Ai, deze film is wel een aanrader!We rijden door naar hét uitzichtpunt. Van hieruit zijn vier (?) kloosters te zien.Op naar hotel Rex in Kalambaka (https://www.booking.com/hotel/gr/rex-kalambaka.nl.html?aid=390156;label=duc511jc-hotel-XX-gr-rexNkalambaka-unspec-nl-com-L%3Anl-O%3AosSx-B%3Asafari-N%3AXX-S%3Abo-U%3AXX-H%3As;sid=6e86a014b11f8a3de9de9c9d499fb3a5;dist=0&sb_price_type=total&type=total&).
Is er nog nieuws? Ik lees op mijn iPad dat er drie zelfmoordaanslagen zijn geweest in Irak. Er zijn 60 doden en meer dan 100 gewonden. Ik vrees dat als je gewond bent in Irak het er niet zo best voor je uitziet. De medische voorzieningen zullen daar tegenvallen. Aan de andere kant hebben de artsen daar natuurlijk wel veel ervaring. Tja, eigenlijk zijn zelfmoordaanslagen in die regio geen nieuws. Het is aan de orde van de dag.
Om halfacht lopen we naar het restaurant. Kijk, deze fontein heb ik in het verleden al eens gefotografeerd. En op het pleintje heb ik al eerder gegeten. We delen weer een Griekse salade.Ik heb een traditioneel Grieks gerecht besteld. Het is varkensvlees met gebakken aardappelen. De ober noemt het ‘porc leg’. Een Mythos erbij (voor de dorst). We rekenen voor ons tweetjes €33,- af.Het loopt inmiddels tegen negenen en het is donker. Nu ziet de fontein er heel anders uit.Ai, we horen muziek. Er gaat wat gebeuren. Revolutie of zo?Een kinderfeest?Een processie, zo te zien. Ik zoek het even op, maar vandaag wordt in de RK en de orthodoxe kerk het feest van de Kruisverheffing gevierd. Vandaag is het een vastendag, dus ben ik dik in overtreding geweest.Douchen, ’t is trouwens een onmogelijk kleine doucheruimte. Om halftien kruipen we erin.