Woensdag 13 september 2017
Athene
Tegen half zeven staan we op. Ik merk wel dat het gisteren een drukke dag is geweest. Helemaal bij de mensen ben ik nog niet. Om zeven uur lopen we naar het ontbijtbuffet.
Dat ziet er voor Griekse begrippen best goed uit. Helaas staat er een lange rij Zuid-Koreanen voor ons. Ze blijken in San Francisco te wonen en zijn nu met vakantie in Griekenland. Dit is toch een prima ontbijt!Om acht uur verzamelen we in de receptie. Kijk, dit is ons hotel (https://www.iniohoshotel.gr). Daarna lopen we in vijf minuutjes naar de metrohalte Omonia. Het is de derde halte naar Akropoli.Daar komt de trein!Vanaf halte Akropoli is het een paar minuten lopen naar de Akropolis (= hoge stad).
Van bovenaf bekijken we het Odeion van Herodes Atticus voltooid in 161 na onze jaartelling. Het theater biedt plaats aan 5.000 personen en ’s zomers worden er regelmatig opera’s, balletvoorstellingen, concerten en Griekse tragedies uitgevoerd.Christine gaat de tickets voor het Parthenon vast kopen. Dat is €20,- p/p, maar 65-plussers krijgen korting en betalen maar €10,- p/p. Kijk, dat zijn leuke dingen voor de mensen.
We wachten op Fotini, onze uit België afkomstige gids. Daar ben ik wel blij mee – dat zij Nederlands spreekt – mijn gehoor is sowieso niet zo best.
Kijk, dit is ze. Ze woont al 17 jaar in Griekenland en is een gediplomeerd gids (zo te horen is dat een pittige opleiding). Ze legt alles goed en duidelijk uit.Fotini vertelt dat het Parthenon is gewijd aan de godin Athena Parthanos (de Maagd), die de beschermvrouwe was van de stad Athene.
Eerder stond hier al een tempel, maar toen Athene de beschikking kreeg over de kas van de Delische Bond in 454 voor onze jaartelling, overreedde Pericles de volksvergadering het geld te gebruiken voor een monumentale herbouw van de Akropolis. De bouw van het Parthenon was daarvan het begin. In 447 voor onze jaartelling begon de bouw.
Het bouwkundig ontwerp was van de architecten Ictinus en Kallikrates, de algehele supervisie en het ontwerp van de sculptuur was in handen van de beeldhouwer Phidias. De tempel werd ingewijd in 437 voor onze jaartelling, maar daarna werd nog vijf jaar aan de frontonsculpturen gewerkt.
Zoals bekend veroverden de Ottomanen (de huidige Turken) in 1456 Griekenland. Tijdens het beleg door de Venetianen in 1687 werd het Parthenon getroffen door een mortiergranaat. Tja, de Ottomanen gebruikten het Parthenon als munitieopslagplaats. Door de explosie werd het Parthenon ernstig beschadigd.
Lord Elgin was van 1799 – 1803 ambassadeur voor Groot-Brittannië bij de Ottomanen (in Griekenland dus). Hij bietste bij de Ottomanen beeldhouwwerken van de Akropolis en liet ze verschepen naar Groot-Brittannië. Momenteel staan de beeldhouwwerken in het British Museum. De Griekse regering is al jaren bezig om de beeldhouwwerken terug te krijgen, maar de Engelse overheid ligt dwars. Het is gewoon een schande!
Sinds 1975 is de Griekse regering begonnen met het herstel van het Parthenon en de andere gebouwen op de Akropolis. Er staat nu een grote kraan in het Parthenon en zoveel mogelijk worden de marmer blokken op hun oorspronkelijke locatie geplaatst. Eventueel wordt nieuw marmer gebruikt afkomstig uit de originele steengroeve. De restauratie gaat nog wel even duren!
We bestijgen de trappen, we zijn niet de enigen die het Parthenon gaan bekijken.Onder ons ligt Athene. De Akropolis is tenslotte 156 meter hoog. Griekenland telt ruim 10 miljoen inwoners, waarvan de helft in Athene woont.Voor de geïnteresseerde de (Engelse) informatie.We nemen afscheid van Fotini (bedankt!) en we kunnen nu de Akropolis op ons gemak bekijken.Het Erechtheion gebouwd tussen 421 – 406 voor onze jaartelling valt meteen op door de zes vrouwenfiguren die als pilaar fungeren. Dit zijn replica’s, vijf originelen bevinden zich in het Acropolismuseum en de zesde bevindt zich in het British Museum. Het Erechtheion is feitelijk het belangrijkste religieuze heiligdom op de Akropolis.We lopen weer verder (eigenlijk lopen we rond het Parthenon). Die kraan ziet er niet uit natuurlijk, maar het zal mettertijd erg mooi worden.Voor de liefhebbers nog enige engelstalige informatie.Op de twee frontons waren momenten uit het leven van Athena afgebeeld. Op het oostelijke fronton was de geboorte van Athena uit het hoofd van haar vader Zeus in aanwezigheid van de andere Olympische goden te zien. Hiervan zijn een liggende Dionysos en een paardenhoofd bewaard.Hier het totaalplaatje van de oostzijde van het Parthenon.En voor de liefhebbers weer enige engelstalige informatie.We lopen weer verder (rond) en beneden ons zien we het Dionysos-theater voltooid in de zesde eeuw voor onze jaartelling. Het is het oudste theatergebouw in Europa.
Toentertijd waren er 67 rijen marmeren zitbanken, die plaats boden aan 17.000 toeschouwers. Helaas laat de huidige deplorabele staat van het theater niet toe dat er voorstellingen kunnen worden georganiseerd.We naderen hier de westzijde van het Parthenon. De boel staat behoorlijk in de steigers.Vanaf hier is ook weer het Odeion van Herodes Atticus te zien.En hier staan we weer voor de toegangspoort ofwel de Propyleeën. De Propyleeën zijn tussen 437 – 432 voor onze jaartelling gebouwd.Mooi, we hebben het (voor de 2e keer) gezien. Het is inmiddels half elf en nu begint het pas echt druk te worden. Heel wijs van Christine om de Akropolis zo vroeg mogelijk te bezoeken.
Kijk, hier zijn ze ook aan het restaureren. De steigers voldoen Arbo-technisch niet aan de eisen!Vlak onder de Akropolis ligt de woonwijk Plaka, de oudste woonwijk van Athene. En in die woonwijk ligt de wijk Anafiotika. De wijk is gebouwd door inwoners van het eiland Anafi, die hier naartoe zijn gehaald om het paleis voor koning Otto te bouwen. Zij bouwden voor zichzelf dezelfde kleine witgekalkte huizen zoals op hun eiland Anafi gebruikelijk.Deze wijk is inderdaad een oase van rust en bloemen in het drukke Athene.Tijd voor koffie en jus d’Orange.We lopen weer verder en komen langs de Poort (of Boog) van Hadrianus opgericht in 132 na onze jaartelling. De boog is 18 meter hoog, 12,5 meter breed en 2,30 meter dik.
De poort vormde de doorgang van het oude Athene naar het nieuwe Athene, dat de Romeinse keizer Hadrianus had laten bouwen.Nog wat verder staat de Tempel van Zeus. De locatie van de tempel was al sinds de prehistorie een plaats waar de goden werden vereerd. Met de bouw van de tempel werd in 515 voor onze jaartelling begonnen, maar na een jaar ging de tiran Hippias in ballingschap en kwam de bouw 400 jaar stil te liggen. De bouw ging weer van start in 174 voor onze jaartelling, maar de bouw werd voltooid onder keizer Hadrianus in 124/125. Het terrein is tegen betaling te bezichtigen, maar wij slaan dit over. Overigens, de Griekse Godenwereld is zeer interessant. Gaat Christine daar nog iets over zeggen? In dit reisverslag komt het sowieso aan de orde. Misschien ergens als het zo uitkomt en anders als laatste.
Iets verder is het Panathinaiko Stadion, het Olympisch Stadion voor de eerste moderne Spelen in 1896. Het stadion heeft een capaciteit van 80.000 toeschouwers. Het stadion is niet geschikt voor IAAF-atletiekwedstrijden en ook niet voor voetbalwedstrijden.
Wel vinden hier diverse (Olympische) evenementen plaats.Waar je ook bent in Athene, de Akropolis en het Parthenon is meestal wel te zien.Dit zijn sinaasappels, maar dit soort is niet eetbaar, vertelt Christine. Christine woont in Athene, ik geloof haar op haar woord. Van deze soort kan wel een siroop worden gemaakt.We lopen langs het Zappeion, momenteel een tentoonstellingsruimte annex conferentiecentrum. Het gebouw staat in de Nationale Tuinen van Athene.
Helaas mogen we het binnenplein niet betreden. Is de EU onderweg met een zak euro’s? Ok, we horen van Christine dat het niet goed gaat in Griekenland. De complete middenklasse is weggevaagd. En alle (hoog)opgeleide jonge mensen verlaten het land, zij zien hier geen toekomst meer.
We lopen hier door de Nationale Tuinen. Deze den vond ik wel bijzonder.En deze schildpadden in dit vijvertje, hoe zouden deze dieren hier terechtgekomen zijn?Het lijkt de Maagdenstraat wel in Paramaribo, maar daar zijn de palmen omgezaagd.Om één uur wordt de wacht gewisseld voor het parlementsgebouw. Aan de voet van het gebouw bevindt zich het graf van de onbekende soldaat. Op YouTube staan er vele filmpjes van, leuk om eens naar te kijken. Zo te horen wordt de schildwacht elk uur afgelost. Hm, dat valt volgens mij niet mee om een uur in de houding te staan in deze hitte. Overigens, op het geweer staat een vervaarlijke bajonet, maar zo te zien is het wapen zelf niet vuurgereed.Van de wisseling van de wacht maken ze een hele show! Dat valt volgens mij ook niet mee. Nou, mijn complimenten. Kijk, daar komt de nieuwe wacht aangemarcheerd.Ze hebben een truc ingestudeerd (zonder aanloop) om deze drie treden te nemen.Dit is niet ‘Presenteert=Geweer’, maar het heeft er wel iets van weg.Voor het graf van de onbekende soldaat worden wat danspassen uitgevoerd.Hier presenteren de oude en de nieuwe wacht het geweer aan de onbekende soldaat.Tja, dit zal ook wel een soort ‘eregroet’ zijn.Hier marcheert de oude wacht af naar de wachtcommandant.Ok, een uur te gaan. Is de wisseling van de wacht altijd mét ceremonieel? Ook ’s nachts?We krijgen gelegenheid om te lunchen, dat kan in deze winkelstraat overal. De rest van de middag zijn we ‘vrij in beweging’.Het kerkje ‘Kapnikarea’ staat midden in de bekende winkelstraat Ermou. Toen in 1834 de Ermou werd aangelegd, heeft men even overwogen om het kerkje maar te slopen of te verplaatsen, omdat het de straat zou blokkeren. Het is uiteindelijk door tussenkomst van koning Lodewijk van Beieren (de vader van de net gekroonde koning Otto) bewaard gebleven. Het is een byzantijns kruiskerkje gewijd aan de ‘presentatie van de Maagd’.
De bouw werd begonnen in de 11e eeuw, maar is tenslotte voltooid in de 13e eeuw.Het mozaïek boven de ingang is in 1936 gemaakt door de kunstenares Elli Voïla.Ik houd het bij een eenvoudig broodje (gezond?).Het parkeren van een auto in Athene valt niet mee, een scooter is veel handiger. Overal zie je ‘tig’ scooters geparkeerd.We hebben veel gezien vandaag en het is ook erg warm, meer dan 35 graden in de plus. Op ons gemak lopen we naar het hotel.
Kijk, daar is het standbeeld van Perikles (495 – 429 voor onze jaartelling). Hij was de ongekroonde leider van Athene gedurende de grootste bloeitijd die de stad ooit gekend heeft.In het hotel lees ik op mijn iPad dat het in Nederland stormt. Het is windkracht 10 en code oranje is van kracht. Tja, zo’n code wordt maar geroepen en geen mens weet wat er dan van hem verwacht wordt. Meestal valt het allemaal erg mee. We gaan even te bed, in Griekenland hoort een siësta er bij.
Om zes uur reorganiseren wij onze koffers/rugzakken. Morgen gaan we naar Kalambaka. Ai, nu kan ik toch de batterijtjes en de filtertjes van mijn gehoorapparaat niet vinden.
Het doosje zat toch in mijn rugzak (bij de hand)? Het doosje blijft onvindbaar. Zou het zoekgeraakt zijn tijdens de visitatie bij de security op Schiphol? Ik heb toch goed gekeken! Zou de securitymedewerker het doosje expres hebben verdonkeremaand? Om mij te pesten? Sowieso schrijf ik een mail naar Schiphol of het doosje mogelijk gevonden is.
Om zeven uur verzamelen we in de receptie en horen het plan voor morgen. Sowieso is het zes uur rijden naar ons volgende hotel in Kalambaka.
Om zeven uur lopen we met Christine (en de groep) mee naar een restaurant. Onderweg bind ik aan dat wij van plan zijn om de eerste twee dagen op Kreta in Heraklion te blijven en pas daarna naar Chania te gaan. Uiteraard voor eigen rekening en voor eigen risico. Het is geen probleem (ik had het al eerder met Djoser overlegd) en ik besluit om vanavond hotel Irini te boeken in Heraklion.
Kijk, dit is het restaurant. Oh ja, dat had ik nog niet gezegd, maar de lunches en diners zijn niet inbegrepen in deze reis (dat is bijna standaard tegenwoordig). Ik vind het net zo makkelijk en je kunt eten waar en wat je wilt.We beginnen met brood en olijfolie. Prima!We hebben een Griekse salade besteld. Eén salade dus, want de porties in Griekenland zijn erg groot. Ik weet van mijn eerdere reizen in Griekenland dat het heel gewoon is om een salade te delen. Sowieso smaakt de salade geweldig.Mijn bestelde kip en gebakken aardappelen komen door. Dat smaakt prima (met de rode huiswijn). Mogelijk bekend, maar Griekenland is vanouds geen rijk land. Dat betekent dat de keuken goed, maar eenvoudig is. Verwacht (in een gewoon restaurant) geen culinaire hoogstandjes. Verder is het eten over het algemeen goed betaalbaar (voor ons), maar dit is wél een hoofdstad!Orchideetje heeft voor visjes gekozen. Zijn het sardientjes? In elk geval hoor ik dat ze prima smaken. Ik vind wel dat de visjes mij enigszins verwijtend aankijken.We rekenen €27,60 af voor ons tweetjes, dat valt me toch erg mee. We lopen naar ons hotel – de groep is nog niet uitgegeten – de weg weet ik toch wel.
In het hotel boek ik van 27 t/m 29 september een tweepersoonskamer in hotel Irini. Ik ben daar bekend, ik heb daar in het verleden al een aantal malen overnacht. Ik zal nog wel in het systeem staan.
Ik lees op mijn iPad (op NU) dat de Nederlandse veestapel met 40% moet inkrimpen om de klimaatdoelen van Parijs in 2030 te halen, tenminste dat vindt de milieuorganisatie Natuur & Milieu. We moeten terug naar 1 miljoen koeien en 3,4 miljoen varkens. Het aantal kippen moet met een vijfde terug. Dat staat er niet bij, maar in Nederland worden 4,1 miljoen koeien en 12,6 miljoen varkens gehouden. Het aantal kippen is 100 miljoen, maar dat is bekend. Dat betekent dat we met z’n allen de komende jaren een behoorlijke berg vlees moet verstouwen. Of zouden veel boeren hun biezen pakken en gaan boeren in Polen (of nog verder weg)?
We pakken alvast wat in, douchen en naar bed.