Dinsdag 26 september 2017
Santorini
Om acht uur genieten we het ontbijt en om kwart voor negen zitten we in de bus. We gaan een rondrit over Santorini maken, dat kost ons €20,- p/p. Voor de liefhebbers is er nog een wijnproeverij, dat kost €10,- p/p.
In de bus vertelt Christine over Santorini.
Santorini, ook wel Thera genoemd, is een Grieks eiland in de Egeïsche Zee, behorende bij de eilandengroep Cycladen. In het jaar 2011 had Santorini ongeveer 15.000 inwoners. De hoofdstad heet Fira.
Santorini ligt ten noorden van Kreta, ten zuiden van Naxos en Paros, en bestaat feitelijk uit zes eilanden (Thira, Thirasia, Aspronisi, Paléa Kaméni, Néa Kaméni en Christiani), die ontstaan zijn tijdens de vulkaanuitbarsting rond 1600 voor onze jaartelling. Door die vulkaanuitbarsting werd dusdanig veel lava uitgespuwd dat de oude stad Akrotiri onder 50 meter puimsteen verdween.
Santorini is sindsdien meerdere malen getroffen door vulkaanuitbarstingen (de laatste in 1950), en aardbevingen (de laatste in 1956).
De middelen van bestaan zijn het toerisme, maar ook de landbouw draagt zijn steentje bij. Er worden veel witte aubergines en tomaten gekweekt. Bovendien veel druiven (die niet aan stokken, maar laag bij de grond groeien), waarvan wijn wordt gemaakt.
Om twintig over negen zijn we in het stadje Oia, gelegen in het noorden van Santorini.
Oia is vooral bekend van de witte huisjes en blauwe koepelkerkjes, die men vaak aantreft op ansichtkaarten en in Griekse reisgidsen en boeken.
Ook is in Oia – volgens velen – één van de mooiste zonsondergangen ter wereld te zien. Dat laatste kunnen wij niet controleren, want zo lang blijven wij hier niet.
Met Christine lopen we naar een uitzichtpunt. Tjonge, het is hier behoorlijk druk!Dit is het uitzichtpunt. Eerst een foto met de groothoeklens en daarna met de fish-eye. Waar het nu zee is, stond toentertijd de vulkaan die tijdens de uitbarsting verzwolgen is door de aarde. Daarbij een tsunami veroorzakend tot Kreta aan toe.
Het is vandaag tamelijk bewolkt, ik hoor dat het vannacht heeft geregend. Het weer is aan het kantelen, het is ook lang niet zo warm als de afgelopen dagen. Wij zijn vanaf de haven met de bus omhoog gereden, maar je kunt ook met de kabelbaan óf met een ezel. Dat laatste lijkt mij geen aanrader, maar de ezel is dus een bijzonder dier op Santorini. Dit jongetje mocht er even op van zijn ouders voor de foto en zo te zien geniet hij er van.Zoals gezegd, Oia is tamelijk toeristisch. De straatjes zijn vergeven van winkeltjes en restaurantjes. Ik geniet een espresso (redelijk) terwijl Orchideetje een museum met muziekinstrumenten bezoekt. Ik heb daar niet zoveel mee. Deze mannen tref je overal aan in Zuid-Europa. Is er geen ‘echt’ werk voor hen?We zijn vrij in beweging en lopen richting het voormalige Venetiaans fort. Veel is er niet van over. Het uitzicht is wel fabuleus.Zoals bekend komen vele bruidsparen naar Santorini om hier de bruidsfoto’s te laten maken.Ze zijn daar bezig om een film op te nemen. De nieuwste James Bond misschien?Via een ander straatje lopen we terug richting bus. ’t Is bizar weer en we krijgen vandaag nog wel een bui.Beneden ligt het haventje en het strandje van Oio. De bergwand is ontzettend steil, feitelijk kijken we in de krater van de voormalige vulkaan.Oio heeft wel wat, maar er zijn mij teveel toeristen.De naam van deze kerk is mij niet bekend.Het mozaïek boven de toegangsdeur is mooi gedaan.Boven een restaurant zie ik dit tableau van Dionysos die Apollo (?) voorziet van een beker wijn. Wie is die jongedame op de grond?Op de parkeerplaats staat deze Quad voorzien van verstralers.Om elf uur vertrekken we in zuidelijke richting. Onderweg maak ik wat foto’s vanuit de bus.Dat zie je wel veel in Griekenland, half afgebouwde skeletten. Was het geld op? Is het plan veranderd? Iets met de belastingen? Ik ben daar nooit goed achtergekomen. Tegen twaalven bereiken we het dorpje Pyrgos, min of meer centraal gelegen op het eiland. Daar nuttigen we wat en genieten een espresso/jus d’Orange.
Om kwart voor één rijden we door naar Profitis Ilias.Uiteraard ligt het kerkje en kloostercomplex hoog op een berg, op maar liefst 567 meter.Het klooster mogen we niet bezichtigen, het kerkje wel.Ik neem aan dat dit Ilias is.Dit is het kerkje vanaf de achterzijde.En dit is de voorzijde.Het interieur is niet heel bijzonder.Voor de liefhebber enige teksten.
Beeld deze plaquette het (West) Romeinse en het Byzantijnse keizerrijk uit?Om twintig over één rijden we verder naar het zuiden, naar Akrotiri. Aan het water genieten we de lunch. Het is hier zeker niet verkeerd en het doet me aan de zuidkust van Kreta denken.We bestellen één portie Melina’s salade, voor mij een Porc Chop en voor Orchideetje Chicken Skewers (niet op de foto) en twee blikjes fris. Nou, prima! De salade krijgen we met z’n tweetjes niet op, zoveel is het.We rekenen €37,50 af. Trouwens, we zaten te ver van de ingang van het restaurant dus het WiFi signaal bereikte mij niet. Sowieso hebben ze hier een wachtwoord dat bestaat uit 15 leestekens! Om dat er foutloos in te krijgen ben je wel even bezig.Even na drieën lopen we naar Akrotiri, dat wil zeggen de oude stad. Deze stad is gesticht 3.000 jaar voor onze jaartelling oftewel in de Minoïsche tijd. De stad is volledig verwoest door de vulkaanuitbarsting rond 1600 voor onze jaartelling. Er is inmiddels veel opgegraven, maar menselijke resten (zoals in Pompeï) zijn niet gevonden. Mogelijk zijn de bewoners van Akrotiri tijdig gevlucht. Waar de bewoners zijn gebleven is niet bekend, maar als ze in boten naar zee zijn gevlucht, zijn ze mogelijk verzwolgen door de tsunami. Akrotiri was geen paleis zoals Knossos op Kreta, maar een moderne handelsstad met huizen van drie verdiepingen, die voorzien waren van een toilet.
Zoals bekend was Akrotiri bedekt met een laag puimsteen van 50 meter dik en de stad bleef eeuwenlang onbewoond. Totdat bij de werkzaamheden voor het Suezkanaal in 1860 puimsteen nodig was, ik denk om dit te verwerken in cement en als vulmiddel.
Dat haalden ze weg bij Akrotiri en de voormalige stad kwam tevoorschijn. Systematische opgravingen zijn pas gestart in 1967. Er werd een metalen kap over de stad geplaatst, helaas stortte deze in 2005 in, waarbij een Britse toeriste het leven liet en verscheidene anderen gewond raakten. Inmiddels is er een compleet nieuwe kap gemaakt en sinds 2012 is de site weer te bezichtigen.
We betalen €6,- intree (65+) en lopen naar binnen. Tjonge, dit is wel bijzonder. Eerst wat teksten en als laatste een foto van de video die hier draait. Zo heeft het er toentertijd uitgezien! Helaas, ansichten zijn hier niet te koop, u moet het doen met mijn foto’s.Tegen vieren zijn wel uitgekeken en lopen we naar de bus. Op de parkeerplaats staat nog een mooie Quad.Ok, op naar de wijnproeverij van Venetsanos, dat is weer een heel stukje naar het noorden. Overigens, er ligt geen sneeuw op de berg, het is gewoon verf.Het uitzicht is fabuleus!Deze mevrouw weet het wel te vertellen. We krijgen twee witte wijnen te proeven, een rosé, een rode wijn en een dessertwijn. Van alles maar een drupje, maar sowieso vind ik de wijnen niet heel bijzonder. Gelukkig zit er een wijnkenner bij ons aan tafel en hij is er wel over te spreken. Zo te horen adviseert hij thuis restaurants bij de aanschaf van wijn en hij is van mening dat de wijnen per fles zo’n 8 à 9 euro mogen kosten.Nou, dit zijn de geproefde wijnen, ik mocht ze uit de winkel halen en even buiten zetten. Oeps, ik schrok wel van de prijzen. De witte wijn kost €25,- per fles, de rode €30,- per fles en de dessertwijn maar liefst €37,- per fles.Ok, het zit erop, we rijden terug naar het hotel dat we om kwart voor zes bereiken.
Oei, vandaag weer erg veel gezien! Als laatste de track die mijn GPS heeft vastgelegd.Vandaag gaat iedereen zelf op het avondeten uit. De porc en de frites laten zich gelden, dus wij halen weer broodjes gezond aan de overkant van het hotel. Is er nog nieuws?
Gisteren stonden de twee oud-mariniers voor de rechter, lees ik in de digitale Elsevier.
Ik heb daar eerder over geschreven, maar het gaat nog steeds over de treinkaping van 11 juni 1977. Veertig jaar geleden inmiddels. Het is te bizar voor woorden dat deze oud-miitairen hier nog steeds mee achtervolgd worden. Kan iemand dit niet eens stoppen?
Verder nieuws is er eigenlijk niet. We gaan vroeg te bed, morgen weer een drukke dag.