Maandag 25 september 2017
Naxos – Santorini
Om acht uur genieten we het ontbijt. Zoals bekend is dit een echt Grieks ontbijt.
Twee gekookte eieren keur ik af. Zijn ze te lang gekookt of deugen ze niet? Groenig zijn ze in elk geval. Hm, Djoser moet maar eens omzien naar een ander hotel op Naxos.We pakken in en zetten de koffers in de receptie. Straks worden ze naar de veerboot gebracht.
We hebben nog tijd tot kwart voor twaalf om nog wat van de stad te zien. We lopen naar het pleintje en slaan daar rechtsaf.Eigenlijk hoor je het afgestorven blad aan de stam te verwijderen. Het is een hele klus en ook niet ongevaarlijk. Tja, dat afgestorven blad in de kruin geeft ook te denken. Krijgt deze palm wel voldoende water?Kunnen we nog een mandje gebruiken?Of een (inkt)visje?Zal ik in deze opticien vragen of ze misschien filtertjes hebben voor mijn gehoorapparaat?
De rechter doet al een paar dagen niets meer. Helaas, hij heeft ze niet, maar hij verwijst ons naar een audicien in een zijstraatje. Daar zie ik in de etage een reclameposter voor mijn merk gehoorapparaat (Phonak). Hoopvol stap ik de winkel in en inderdaad, ze hebben ze! Ik ben er ontzettend blij mee en ik hoor weer een stuk beter.Aan de overkant is een echt Grieks restaurantje. Daar gaan we tussen de Grieken zitten. Het ‘Kalimera’ is niet van de lucht en we horen er al helemaal bij. Dit is beter dan tussen de toeristen aan de waterkant. Trouwens, het is alweer 28 graden in de plus en het wordt straks nog veel warmer. We bestellen een beker thee en een dubbele espresso. Dat kost ons €3,50 dus dat valt weer erg mee.
Om kwart voor twaalf verzamelen we en daarna lopen we naar de kade. We krijgen tickets van Christine. Zo te zien kost zo’n ticket €14,50.
Kijk, daar komt onze boot (de voorste).Het is trouwens ontzettend druk, iedereen wil weg (nou ja, islandhoppen).Logisch dat het in de garage (autodek) druk is met het plaatsen van de koffers in de rekken.Zo’n veerpont is wel ontzettend groot. Ok, in 2012 maakten Orchideetje en ikzelf gebruik van de veerboot van Kiel naar Oslo. De ‘Color Magic’ is de grootste cruiseferry ter wereld (zie mijn site).Dat valt me toch erg mee, er zijn vrije zitplaatsen te over. Ik loop naar buiten om de afvaart te fotograferen. Ai, te laat! Het is nu één uur en de afvaart stond gepland om vijf voor één.Daar ligt de hoofdstad van Naxos.Dit bemanningslid checkt zijn mobiel.Na zo’n uurtje varen we langs het eiland Ios. Nog even en we doen de haven van Ios aan.Nog een klein stukje, dan kunnen we vastmaken aan de steiger. Ik zie al een hele meute volk staan, die zo direct aan boord willen.Nou, daar komt de meute.Tjonge, in nog geen vijf minuten is het gebeurd en varen we weer.Dat was Ios.Zo te lezen is er WiFi aan boord (via satelliet), maar het lukt mij niet om in te loggen. Het zal wel aan mij liggen.
En daar komt Santorini aan. Ik stel me veel van Santorini voor, want toentertijd op Kreta zag ik overal posters die een dagtocht in de aanbieding hadden. De foto’s deden mij denken aan het paradijs op aarde.
Eerst dacht ik op de bergtoppen sneeuw te zien, maar het zijn witte dorpjes.Met zo’n jachtje de wereldzeeën op lijkt mij wel avontuur. Maar… de zeeziekte!We zijn er bijna.Er liggen momenteel twee cruiseschepen in de haven. Ik hoor van Christine dat er vaak vier cruiseschepen liggen.Kijk, dit is de ‘Le Lyrial’ van de Franse maatschappij Ponant. Dit is wel een luxe schip met slechts 122 ‘staterooms’ en ‘suites’.En dit is de ‘Azura’ van P&O. Dit schip is sinds 2010 in de vaart. Het is een behoorlijk groot schip met een lengte van 290 meter en 19 dekken. Er kunnen maximaal 3.597 passagiers mee en de bemanning bestaat uit 1.226 ‘koppen’. Er zijn 1.557 hutten, dus dat past wel. Een stuk of tien restaurants, dus verhongeren zul je hier niet. Er geldt wel een ‘dress’ code aan boord, maar daar valt mee te leven. In elk geval, voor ons is het niets.Het is even dringen, maar dan kunnen we van boord. Het is inmiddels halfvier.Zo te lezen vaart de ‘Blue Star’ straks naar Paros. Paraos is dat eiland west van Naxos.Ik hoor van Christine dat bruidsparen uit de hele wereld naar Santorini komen om hier de bruidsfoto’s te laten maken. Maar dit lijken me Grieken toe (maar Grieken wonen ook over de hele wereld verspreid).Met dit ‘piratenschip’ kunnen tochtjes langs Santorini worden gemaakt.Er staan ‘tig’ bussen op de kade en één is er voor ons. Tien minuten later vertrekken we en we zigzaggen omhoog. De ‘Blue Star’ ligt er nog.Na zo’n half uurtje zijn we bij hotel ‘Albatros’ (http://www.albatroshotel-santorini.com).
Het hotel staat in het plaatsje Karterados, dat ligt nog geen kilometer zuid van Fira, de hoofdstad van Santorini.Hm, het ziet er hier wel goed uit, mét zwembad.De kamer is wat groter dan we gewend zijn en ook de badkamer is redelijk.
Vlakbij het hotel is een supermarkt. Daar kopen we water en nog zowat, want het water op Santorini is ondrinkbaar.
Daarna lopen we door naar Jaipur Palace, een Indiaas restaurant. De groep gaat pas later eten en dat vinden we te laat.Ai, Indiaas eten, dat zien we wel zitten. We bestellen een biertje (voor mij, later nog eentje) en Mango Lassy voor Orchideetje. Verder een mixed fresh salad, Nan brood, Garlic Kulcha, voor mij Chicken Biryani en voor Orchideetje Lamb Biryani (niet op de foto). Nou, Christine zei het al, het is hier bijzonder goed. We rekenen (inclusief fooi) €55,- af.
Op naar ons hotel, douchen en we kruipen erin. Nieuws is er niet.