Zondag 24 september 2017
Naxos
Om zeven uur staan we op en om kwart voor acht genieten we het (karige) ontbijt.
Om negen uur stappen we in de bus en rijden weg. Vangelis is onze chauffeur vandaag.
Christine vertelt dat Naxos zelfvoorzienend is. In de vruchtbare dalen worden citrusvruchten, olijven en druiven verbouwd. Aardappels doen het hier ook goed, er is tweemaal per jaar een oogst. In de bergen zorgen de schapen en geiten voor melk die verwerkt wordt tot kaas. Verder wordt nog steeds marmer en amaril (een hard gesteente dat verwerkt wordt in o.a. schuurpapier) ontgonnen. Verder is het toerisme een grote inkomstenbron. Ja, er zijn zelfs stellen die speciaal naar Naxos komen om zich in het huwelijk te laten verbinden. En de familie en vrienden komen over, dat spreekt vanzelf.
Na twintig minuutjes bereiken we de tempel van Demeter uit de 6e eeuw voor onze jaartelling. Over Demeter wil ik het later hebben.
Dat is wel goed te zien, de tempel is gerestaureerd, wel met origineel materiaal dat nog ter plekke aanwezig was. Er staat een aantal informatieborden, maar die zijn volstrekt onleesbaar. Wat doen die Grieken eigenlijk met al die euro’s die hun kant op komen?Er is hier een klein museum, daar gaan we uiteraard even kijken.Het uitzicht vanaf de hooggelegen tempel is niet verkeerd. Zo te zien heeft er graan op de akkertjes gestaan.Een stukje verder staat dit (Venetiaans?) gebouw. Het is mij ontschoten wat het is.
Wie helpt?Op naar de distilleerderij in Halkio. Volgens mijn GPS heet het hier trouwens, Chalkelo, maar het zal wel hetzelfde zijn. Er is een groep voor ons, daarom lopen we het dorpje even rond en genieten een ijsje en een espresso.Mooi, we kunnen terecht. Een korte uitleg en dan loop ik een rondje. Erg groot is het niet. We mogen (een piepklein slokje) proeven én kopen. Dat laatste doe ik maar niet, ik ben niet zo van het gedistilleerd.Om halftwaalf stappen we weer in de bus en rijden naar Panagia Drosiani. Dit is het oudste kerkje van Griekenland en het is gebouwd aan het eind van de 6e eeuw en het begin van de 7e eeuw. Tjonge, dit kerkje doet mij aan de ‘Spaghetti’ westerns denken (daar ben ik trouwens een groot liefhebber van).Binnen mogen geen foto’s worden gemaakt, maar het is sowieso tamelijk donker in de kerk en de fresco’s zijn tamelijk vaag. Er is wel een boekje te koop. Nou ja, de gescande foto’s uit het boekje zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Heeft iemand zin om er met Photoshop tegenaan te gaan? Dat is wel een paar dagen werk! Overigens, het aangeschafte boekje kan de liefhebber gratis bij mij komen halen.Ook een stukje tekst dat ik van internet ‘geleend’ heb.
The Church of Panagia Drossiani on Naxos: The church of the Panagia Drossiani, meaning Dewy Virgin, is the oldest Christian church of Naxos. Located near Moni, it is also considered one of the most important Byzantine churches and is therefore of immense historical significance. There are two different views on why it is called. One reason is that the location where it is built is called Drossia while others believe that the name refers to the icon of the church seeping or weeping every time the village is in danger. Hence the name Dewy Virgin. The exact location of the church is in the middle of Naxos alongside the road to Apollonas. It dates back at the end of 6th century A.D. It is full of rare paintings and offers a beautiful view of the Tragea Valley. The dome shows Jesus Christ Pantokrator. In front of the altar on the right side, you will see Agios Georgios on a horse with a little boy sitting behind him carrying water. The early iconostasis was made of marble. However, when that was pulled down, a wooden one was found behind it. The wooden one was made of a heavy kind of wood which may have been chestnut tree wood. It is decorated with an ancient style relief tendril. Its stem traces out wide waves and has big grapes and strange twin vine leaves. The church has a lovely courtyard which also houses the cemetery of the village. Every year on Good Friday during the mid-day, this church bustles with locals from the village of Moni celebrating an old tradition of offering a strong alcohol, raki, and bread with raisins and nuts to all the guests. Source: www.greeka.com
Naast de kerk is een kleine begraafplaats.Begraafplaatsen hebben iets met bloemen.
Om twaalf uur stappen we in de bus, rijden terug naar Chalkelo en slaan daar linksaf naar Apiranthos. Onderweg maak ik een paar fotootjes vanuit de bus en ook stoppen we nog een keer.Daar maak ik een foto met de fish-eye.Op dit markante punt staat een Griek nootjes en nog zowat te verkopen.Kijk, daar komt net een stel (pensionado’s?) aanrijden met een gehuurde quad.
Leuk natuurlijk, maar er gebeuren veel ongelukken met die dingen.Even na half één rijden we Apiranthos binnen. Apiranthos is opgebouwd uit wit marmer en de bewoners komen oorspronkelijk uit Kreta. In de 17e eeuw zijn ze daarvandaan gevlucht voor de Turken. Ze spreken een eigen dialect en ze houden hun eigen tradities in ere.Om kwart over één vertrekken we weer.
We zijn hier 5,5 kilometer vanaf Apiranthos en vanaf dit punt kun je zowel links als rechts de zee zien. Mijn Nikon geeft als hoogte 668 meter aan en dat ding is vrij nauwkeurig.
Waar de zendmast staat zal het hoogste punt zijn.Tijdens mijn wandelingen in Griekenland was dit een bekend beeld, ‘geiten’. Toch heb ik de indruk dat het met de geiten ‘bergafwaarts’ gaat. Je ziet ze steeds minder. Geitenhoeder lijkt me ook een tamelijk marginaal bestaan toe.
Die beesten stinken trouwens ontzettend! Zouden ze daar zelf geen last van hebben?Hier heeft onlangs een bosbrand gewoed. Het dorp is ternauwernood aan de vlammen ontsnapt.Even na tweeën rijden we het dorpje Apollon in. We zijn nu zo ongeveer op de noordpunt van Naxos. Nou, dat ziet er hier wel goed uit. Op naar de makelaar! Ok, grapje.We krijgen tot kwart voor vier de tijd om rond te kijken en te lunchen. Nou, ’t is hier één groot terras. We nemen gewoon de eerste, het menu ziet er goed uit.Eerst maar een Mythos (voor de dorst).Kijk, de bestelde Griekse salade en voor mij een omelet met ham en tomaten.De sandwich ham/kaas en de thee voor Orchideetje staat niet op de foto. Alles bij elkaar zijn we twee tientjes kwijt. Dat is nog te doen!
Als we weer in de bus zitten rijden we naar Kouros.Kouros is de klassiek archeologische en kunsthistorische term voor een sculptuur van een naakte jonge man, een genre dat typerend was voor de archaïsche periode van de Oud-Griekse beeldhouwkunst (circa 650-500 voor onze jaartelling). Deze Kouros stelt waarschijnlijk Dionysos voor. Het beeld is 10.7 meter lang en weegt ongeveer 80 ton. Dionysos is één van de Griekse Goden. Daar moet ik het mettertijd uitgebreid over hebben.Tja, voor een mooie foto moet je hier ’s morgens zijn, maar sowieso is het indrukwekkend. Waarom dit beeld niet is afgemaakt is niet bekend. Mogelijk zag de beeldhouwer dat er een paar behoorlijke scheuren in het marmer zitten. Bovendien, 80 ton is niet gering!
Deze kraan kan dat aan.We stappen weer in de bus, ronden de noordpunt van Naxos en rijden over de kustweg (een andere weg is er trouwens niet) zuidwest naar ons hotel. Sowieso is het indrukwekkend, we stijgen en dalen voortdurend. Dit is echt een weg om zelf met een Quad te rijden. Ik schiet weer foto’s uit de bus en we maken ook nog een fotostop.Om kwart over vijf staan we op de parkeerplaats en nu is het nog vijf minuten lopen naar ons hotel. Kijk, dit is een Quad en hij is nog overdekt ook. Op Naxos kan het best weleens regenen. Ik zal bij gelegenheid eens vragen wat de huur van zo’n ding is.Ok, dat ligt aan het model Quad en aan de ‘dikte’ van de motor, maar het is tussen de €50,- en €90,- per dag.
Als laatste de track die mijn GPS ‘genomen’ heeft van ons rondje Naxos. Naxos is een prachtig eiland en een bezoek zonder meer waard!We hebben vanmiddag al ‘warm’ gegeten en volstaan nu met een broodje gezond en yoghurt dat we in het winkeltje aan de overkant van het hotel kopen. We nuttigen dat op de kamer en bereiden er thee bij.
Is er nog nieuws? In de digitale Elsevier lees ik dat de verbale oorlog tussen Kim Jong-un en Donald Trump onverminderd doorgaat. Het taalgebruik liegt er niet om:
De minister van Buitenlandse Zaken Ri Yong-ho sprak bij de VN uit dat ‘Donald Trump Noord-Korea geen andere keus laat dan raketten te ontwikkelen waarmee het doelen op het Amerikaanse vasteland kan raken.’
Trump werd in deze speech stevig beledigd: in het Witte Huis zit ‘een geestelijk gestoorde man vol grootheidswaan, die met zijn handen aan de nucleaire knop zit’.
Ri dreigde met ‘meedogenloze preventieve actie’ als er signalen zijn dat de Verenigde Staten en ‘zijn vazallen’ overgaan tot een militaire aanval of een operatie om het regime van Noord-Korea te vervangen.
Ok, we kunnen rustig te bed. Dat kon onze voormalige minister-president Colijn in 1936 ook al zo mooi onder woorden brengen.