Woensdag 20 september 2006
Deskati – Dasochori – Fotino – Kastraki
Om acht uur zit ik nabij het busstation aan het ontbijt. We zouden om half negen vertrekken, echter omdat de geblesseerde wandelaar opnieuw de bus pakt, wordt het negen uur. We lopen Deskati uit en zien een Jeeptrail die precies in de goede richting loopt. Markering is helaas afwezig, maar ja, dat zijn we wel gewend. Na enige tijd houdt de Jeeptrail op. We lopen op goed geluk verder bergop en moeten ons daarbij door jonge aanplant heen worstelen. Dat is op zich niet zo erg, maar vervelend zijn de dichte braamstruiken voorzien van doorns. Ook liggen er nog omgevallen bomen en halfvergane takken op de grond. Het is ook nog erg warm! Opnieuw avontuur! Om half elf komen we uit op een bergtop met een klooster. Dit is waarachtig open! Het ziet er aardig uit en ik steek drie kaarsjes op.Vanaf het klooster loopt er een Jeeptrail omlaag naar Dasochori waar we tegen twaalven aankomen.
We pauzeren bij een café. Na een uurtje gaan we weer op pad. Er zou een E4-route zijn van hier naar Fotino, echter die kunnen we niet goed vinden. Merendeels lopen we dwars door het ongerepte Griekse landschap. Dat is wel avontuurlijk, maar het kost ook veel tijd. Pas tegen half vijf bereiken we Fotino. We hebben natuurlijk weer gigantisch omgelopen! Ik trakteer mezelf in het plaatselijke (enige?) restaurant op een Heineken. Er is hier een Griek die vele jaren in Utrecht heeft gewerkt en redelijk Nederlands spreekt. Hij loopt een stukje met ons mee en wijst ons de weg naar Flambouresi. Of we het nu verkeerd begrepen hebben of dat de Griek door zijn jarenlange afwezigheid de precieze weg niet meer weet, het pad loopt dood en we zitten middenin de ravijnen. In de verte zien we Flambouresi, maar ja, de ravijnen zijn steil en diep. Straks wordt het donker. We besluiten om terug te gaan naar Fotino en daar een taxi te bestellen naar Kastraki. In Flambouresi is sowieso geen hotel en mogelijk kunnen we vanuit Kastraki wel de route vinden van Flambouresi naar Fotino. Memnoon belt alvast naar camping Vrachos waar ze caravans verhuren. Toch erg makkelijk, zo’n mobiele telefoon. Om tien over acht zitten we in de taxi, die ons in 50 minuten naar Kastraki brengt. Dat kost me €10,-; taxi’s zijn nog te betalen in Griekenland. We worden gehuisvest in afgeschreven (achtergelaten?) caravans, maar de toiletgroep ziet er prima uit. Overal gratis warm water, morgen moet ik maar een wasje doen. De camping heeft ook een restaurant waar ik een Alfa-biertje bestel, dat is dat andere Griekse merk. Het smaakt net zo fris en fruitig als Mythos! Uiteraard weer Griekse salade en dit keer souvlaki. Och, och, wat is dat Griekse eten lekker! En dat voor maar €11,50.
Memnoon vertelt dat hij de planning aanpast omdat we Flambouresi niet gehaald hebben. Morgen gaan we de Meteora-kloosters bezoeken en vrijdag gaan we nog een stuk van de E4 lopen richting Fotino. Ik vind het een prima idee.
Daarna loop ik in mijn korte broek en op mijn badslippers naar de douche. Voorzichtig, de tegels zijn weer van het hygiënische soort en dus spekglad. Voor ik het besef ga ik languit. Gelukkig ben ik het valbreken nog niet verleerd, en loopt het goed af. Je klimt over de hoogste berg van Griekenland, je klautert door ravijnen, je daalt af door droge rivierbeddingen en je gaat onderuit in de toiletgroep. Dat zal je altijd zien. Na de douche kruip ik in mijn slaapzak. Dat ligt best wel goed in zo’n caravan.