Maandag 18 juni 2007
Glykomília – Eláti
Om 07.15 uur staan we op en nemen afscheid van een slaperige Evangelicus. We gaan ervan uit dat hij geen geld voor onze overnachting wil aannemen. Ook heeft hij de Amsteltjes, de salade en het schaap betaald. Dat neem ik tenminste aan, in elk geval hebben wij niets betaald. We leggen dus €15,- per persoon neer op het nachtkastje.
Dat zal Evangelicus in de loop van de dag wel vinden. Op naar het terras, annex restaurant annex mini-supermarkt. Ik bestel een Nescafé en eet er een croissant uit een pakje bij op.
Even na achten gaan we op pad. Aan de rand van het dorp hangen de borden van de E4. Drie en een half uur staat er voor Kria Vrisi, nou, echt niet. Vandaag gaan we naar Eláti en er staat zes uur voor. We zullen zien. Een kwartiertje later dit prachtige bord, geen van de plaatsnamen kan ik op de kaart terugvinden, in elk geval gaat de E4 rechtsaf. Een prachtig uitzicht, meestal zien we niets, want de route loopt door dichte bossen.
Over het algemeen stijgen we en behoorlijk ook. Een schaapskudde, of geiten, in elk geval honden die bijterig zijn. Gelukkig hebben ze ontzag voor onze wandelstokken. Deze geitenfokker is zo behulpzaam om met ons mee te lopen, onderwijl zijn honden op afstand houdend door met stenen te gooien. Tja, zo worden ze wel vals natuurlijk. Verder door de bossen, in elk geval is dat lekker koel. De dirt road die we lopen is in erg slechte staat door erosie, zelfs lopen valt niet altijd mee.Verderop is een ketting over de weg gespannen, inderdaad is hij onberijdbaar. Bijenkasten zie je op de gekste plekken. Tegen twaalven markering! Zomaar ineens. Te bizar voor woorden. Ook in de nog natte klei de afdruk van… ja, van wat? Er zitten hier beren, dat is bekend, maar is dit de afdruk van een berenpoot? Wie het weet, mag het zeggen. Ik heb wel spijt dat ik niet in de plaatselijke Winkel van Sinkel een ordentelijk geweer heb aangeschaft. Het design van de bovenste staat me wel aan. Op dit soort keienwegen, bovendien licht dalend, kunnen we goed snelheid maken.Sowieso lopen we door bossen, soms is er enig uitzicht. Om half een bereiken we de asfaltweg die naar Eláti voert. Vanaf hier dus asfalt, helaas, het is niet anders. Aan de overkant van de asfaltweg ligt een skicentrum compleet met liften. Vandaag ligt er geen sneeuw en zijn er geen skiërs. Ook het restaurant is gesloten, het ziet er wat troosteloos, zelfs naargeestig uit. Naast het restaurant is een bron.
Helaas droog, hoewel, aan de achterkant ligt de waterslang op de grond en in een put zit de kraan. Koel, helder water dus. Het is lunchtijd, dus voegen we de daad bij het woord.
Na een uurtje stappen we op. Mijn thermometer wijst 28 graden aan. Het asfalt ligt er prachtig bij, maar voor wie eigenlijk. Een bushalte kom ik niet tegen, geen enkele bus en een enkele auto. Het stijgt ook nog. Wat het asfalt goed maakt, we hebben constant een prachtig uitzicht op het dal aan de rechterkant. Na een uur bereiken we de scherpe haarspeldbocht. Er is hier een taverne gevestigd, maar we lopen maar door, ik schat dat we met een half uurtje in Eláti zijn.
Onderweg passeren we prachtige huizen. Om kwart over drie bereiken we Eláti. Wat een apart dorp! Het is een en al terras, maar toeristen zie ik niet. Het seizoen moet nog beginnen. Nee, een Griekse sfeer hangt hier niet, gelukkig gaan we morgen weer verder. Een pak van mijn hart, de beer is al geschoten en hangt hier te drogen. De pootjes zijn eraf, ik kan dus niet controleren of de gevonden sporen overeenkomen. Een kerkje is er ook, binnen de traditionele inrichting. B & B’s zijn er hier in overvloed, we nemen maar de eerste de beste. De prijs voor een kamer waar we met z’n drieën op kunnen – ik ga weer op mijn matje + slaapzak – valt alleszins mee, te weten €30,-
Mieke en Ellie gaan boodschappen doen, zelf ga ik eerst onder de douche en daarna doe ik een wasje.
Tegen achten zoeken we een restaurant op. Het ziet er goed uit, alleen zijn we de enige gasten. Ik bestel een Griekse salade, een porc souvlaki en een Amstel. Grieks bier hebben ze hier niet. Heerlijk geroosterd gekruid stokbrood krijgen we erbij. En dat voor maar €12,50. Als toetje krijgen we een gratis bolletje ijs met Griekse kruidkoek. Heerlijk! We bespreken het plan voor morgen. We hebben gehoord dat het morgen zeer warm zal worden, vandaar dat we besluiten om vroeg te vertrekken.
Tegen tienen zijn we in onze B & B. Ik probeer naar huis te bellen, maar tot mijn verbazing is de batterij van mijn mobiel helemaal leeg. Ik snap niet hoe dat kan.