Zaterdag 27 september 2014
Nispen – Rijsbergen
Om zes uur sta ik op. Het is droog, maar de tent is aan de binnenzijde wel nat van condens.
Ik bereid twee bekers thee en havermoutse pap. Om vijf over half acht gaan we van start. Vandaag hebben we 33 kilometer voor de boeg, dus hebben we de tijd wel nodig. Om tien voor acht komt de zon goed door. Vreemd, na tien minuutjes is er van die fraaie zonsopkomst niet veel over. Het wordt nog erger, het trekt helemaal dicht. Trouwens, ik heb hier met Orchideetje gefietst! We lopen op de LF13 Schelde – Rijn route (https://www.hanshike.nl/?p=10583). Dit (gesloten) café zegt me even niets. Trouwens, dit is België. Dit kapelletje herken ik onmiddellijk. Orchideetje heeft hier toentertijd nog een kaarsje aangestoken. Dat laat ik nu maar achterwege, gewoon zonde van het geld. Er is zelfs een informatiebordje. Rechts staan de kaarsen, ’t zijn hele mooie, eigenlijk zonde om aan te steken. Iets verder staat dit wiel bovenop een paal. Ai, hier werden zondaren toentertijd op vastgebonden en opgevoerd aan de kraaien. Bos, dus onverhard. Het is maar een graadje of 12 in de plus. Hier lopen we pal langs de grens. Pure nostalgie natuurlijk. Dit punt herken ik ook, van het fietspad hebben we toentertijd gebruik gemaakt. Op de vierkante grenspaal staan de letters KV van ‘Klaveren Vrouwke’. Dat was de schuilnaam van de beruchte smokkelaar Geert Schrauwen, die steeds van vermomming veranderde.
Op deze plaats werd hij door een soldaat-commies op 5 mei 1916 doodgeschoten. Er staan twee informatiepanelen, de eerste is slecht leesbaar. Tja, op een boom is dit mannetje geschroefd. Dit heideveld – vlakbij de grenspost – staat in bloei. De douaniers beschikten dus over een goed schootsveld. Dat heb je als je pal langs een grens loopt, veel horeca (en openbaar vervoer) is er niet. Op KMA hadden we dus niet gerekend. We hebben er bijna twee uur wandelen opzitten en ik keek al uit naar een bankje. Wat zie(n) ik? Een partytent! En dat midden in het bos! Kijk, de wandelsport organisatie KNBLO heeft hier een wandeling georganiseerd en een rustpunt ingericht. Dat is nog eens service, we krijgen gratis koffie en een plak cake. Dat gaat erin als koek! Ik ben zo brutaal om een tweede bak koffie te vragen, maar dat blijkt geen probleem. Dit alles wordt gesponsord door de Outdoor & Travel Outfitters (http://www.outdoor.org). Nog bedankt!
Mooie site overigens, ik kom mettertijd weleens winkelen. Inmiddels lopen we weer in Nederland, de grens zigzagt nogal.
Dat lijkt me nu leuk en afwisselend vakantiewerk, deze buxus-struikjes in model knippen.
Er staan er genoeg en er komen er nog meer bij. Zo’n paddenstoel heb ik nog nooit gezien. Het is natuurlijk ook een Belgische.
Het is allemaal nogal nat en nevelig. Het gaat er maar om dat we hier over de Oude Buisse Heide lopen. Koeien zijn er ook, wel binnen een afrastering. De Tonderzwam ken ik, maar dit is toch een andere soort. Ze zien er eetbaar uit, maar laat ik het maar niet proberen. Ook aan kunst met een kleine ‘k’ is gedacht. Veel zon is er niet, toch zijn de vliegers feeëriek verlicht. Henriette Roland Holst (1869 – 1952) heeft ons een mooi gedicht nagelaten. Op maar enkele plekken staat de hei mooi in bloei. Velen weten dat niet, maar het is maar zelden dat grote heidevlaktes compleet in bloei staan. Ontelbare spinnen hebben hier hun web geweven. Vliegjes en dergelijke geef ik weinig kans. Wat is de natuur toch wreed! Binnenkort gaat de mais eraf. De loonwerkers hebben het er maar druk mee. Het valt mij al een tijd op dat er in deze bossen allemachtig veel zwerfvuil ligt. Nu heb ik mij in de partytent laten vertellen dat dit komt doordat er in deze omgeving veel drugs worden verhandeld. Van hieruit wordt Antwerpen en Parijs bevoorraad. Tja, hoelang zijn we nu al bezig om drugsgebruik te vuur en te zwaard te bestrijden? Ik kan mij nog goed de eerste ‘voorlichting’ herinneren die ik medio jaren zeventig kreeg. Dat is dus zeker 40 jaar geleden. En heeft het zin gehad? Ook hier valt het met de bloeiende hei wel mee. Reken erop dat de heidehoning dit jaar goed aan de prijs zal zijn. Hier komen niet vaak mensen, het pad is behoorlijk vergrast. Mijn broekspijpen worden nat, moet ik toch maar eens aan ‘gamaschen’? Het is twaalf uur en nog steeds is het mistig. ’t Is droog en 20 graden in de plus, dat is al heel wat. We naderen ‘Herberg In den Anker’ (http://www.indenanker.nl/Site/Home.html) en er komt een bruidspaar aanlopen. Mag ik een foto maken? Dat mag! Even later komt de ‘echte’ fotograaf aanlopen, maar ik vind dat mijn foto’s er best mee door kunnen. Ai, ze hebben toch niet de Herberg afgehuurd? In dat geval geen KMA!
Er staan nog wat panden in de omgeving. Maar dit is dan de Herberg, die gebouwd is in 1635. De Herberg is sinds 1861 in rechte lijn eigendom van de Fam. de Beer en eigenlijk is er sinds die tijd niets veranderd. De KMA komt door, dat wil zeggen eerst de koffie. Die had ik al bijna op toen de kersenvlaai doorkwam. Nou, prima! Ik bestel nog een tweede bak koffie, ’t is maar €1,60 per stuk. De vlaai doet €2,30, dat valt ook alleszins mee. Ik loop even naar binnen. In een grote schouw staat een potkachel en hangen oude reclameplaten, een Mechels buffet doet dienst als toog, de wanden zijn antiek groen en het plafond is geverfd in de ouderwetse kleur ossenbloedrood.
Jammer van de ontsierende koelkast, daar moeten ze een ander plekje voor zien te vinden. Om half twee gaan we weer verder. Pal voor de deur staat deze paddenstoel. We bevinden ons dus aan de (ventweg) N638 tussen Rucphen en Zundert. Mocht u wat te vieren hebben, hier kan het. Wij lopen verder in noordoostelijke richting. Voorlopig is het kleinschalig weiland en bos. Even verder lopen we langs de zijingang van de Abdij Maria Toevlucht, gebouwd in 1900.
Nou, ze hebben een mooie site (http://www.abdijmariatoevlucht.nl), een winkel en Trappistenbier. Helaas is de zijingang afgesloten en van hier valt er niet veel te zien.Fijn, de rust wordt verstoord door een aantal Quads. Zo te zien zit er zo’n verhuurbedrijf in Etten-Leur (http://www.rrbuggies.nl/index.php/home). Je wordt er wel ontzettend vies van, vooral als je wat dicht op je voorganger rijdt. OK, wij lopen verder in noordoostelijke richting. Het is rond een uur of twee en de mist trekt iets op. Nevelig blijft het wel. Helaas, het kabeltje van de GPS van mijn Nikon geeft definitief de geest. Het is ook een tamelijk kwetsbare constructie. De meeste foto’s kan ik wel op de kaarten in het wandelboekje terugvinden, maar bij een aantal lukt dat niet. Enfin, weiland, natuurgebied, bos en een enkel kreekje. Om drie uur bereiken we het buurtschap De Hoef. Er staan een paar boerderijen en een aantal gebouwtjes. Horeca is er niet. We pauzeren een half uurtje op een picknickbank. Het is bij halfvier en de zon komt er een beetje door. Het zal tijd worden. Kijk eens aan, hier is de mais er al af. Ze zijn dus al begonnen. Het is nog een handvol kilometers naar Rijsbergen, maar de eerste bebouwing komt in beeld. Deze bewoner heeft een waar lustoord gecreëerd. De buxus-bolletjes en de coniferen staan er strak bij. Tja, waar dit precies is weet ik niet, in elk geval schiet het aardig op naar Rijsbergen. Deze zusjes/nichtjes hebben ook iets leuks georganiseerd. ’t Zijn danwel geen squad’s, maar op een scooter is het ook lachen. Zouden deze dames de scooters hebben gehuurd bij BCS Funtours (http://www.bcsfuntours.nl)? Dat zit hier niet zover vandaan. Ook hier is de mais er al af. Dat gebeurt met een maishakselaar, jammer dat ik zo’n machine niet in werking zie. Best wel een leuk pand, maar jammer dat het alweer dichttrekt. Het is halfvijf en we lopen zo direct Rijsbergen in. Hm, zie ik horeca? Nou, het is een snackbar, dus lopen we door. Er staat nog een ‘koffiekopje’ aan de oostkant van Rijsbergen op de kaart in het wandelboekje. Tja, ik weet dat deze ‘koffiekopjes’ helaas lang niet altijd op de exacte plaats worden ingetekend. Het is toch een kleine moeite om dat goed te doen? Hoewel, deze keer klopt het redelijk, we treffen het want restaurant De Ruyterhof is open. Ik bestel een cola en daar durven ze maar liefst €2,15 voor te vragen! Het is ook nog zo’n mini-flesje van 200 ml. Ze hopen er natuurlijk op dat je er nog eentje neemt! Of serveren ze van die kleine flesjes om te voorkomen dat je teveel suiker binnenkrijgt? Ik heb inmiddels 8 klontjes suiker weggewerkt, dus vanavond thee zonder suiker. Zo compenseer ik dat (een beetje).
Om kwart voor zes stappen we op en nemen de kortste weg naar camping Bizzy (http://bizzy-recreatie.nl).
Vlak buiten Rijsbergen steken we de Aa of Weerijs over. Dit is de ingang van de camping, maar echt ‘tonen’ doet het niet. Wel worden we door Joke hartelijk ontvangen met koffie en thee. Toch vraagt ze maar €20,- voor ons drietjes. Daar komt nog wel €0,50 voor de douche bij. We kunnen onze tentjes opzetten op een groot grasveld naast de buitenspeeltuin. Eigenlijk is Bizzy dé locatie voor een kinderfeest, maar kamperen kan hier ook prima. Om half zeven begin ik mijn tentje op te bouwen en even later zit ik aan een kerriesoepje. Dit keer geen gedroogde groenten met iMee en Couscous, maar een Knorr-maaltijd. Merlot erbij en het is best wel redelijk te eten. De douche valt een beetje tegen, hooguit 3 minuten warm water, met de nadruk op ‘warm’. Rond acht uur kruip ik erin.