Woensdag 18 juni 2014
Courmes
Om half negen sta ik op en van kwart voor negen tot kwart voor tien geniet ik het ontbijt. Het is een beetje bewolkt, maar allengs breekt de zon door.
Ik doe een wasje en daarna bestuderen we de route voor morgen. Het plan is om naar Saint-Jeannet te lopen. De route loopt voor een groot gedeelte door onherbergzaam gebied. Dat betekent meteen 600 meter stijgen, dan vele kilometers over een hoogvlakte, daarna 600 meter dalen en dan weer minstens 100 meter omhoog. Tot mijn opluchting zie ik dat aan het eind van de route een grote lus valt af te snijden. Ik ga het nu goed voorbereiden zodat ik niet zoals gisteren de ‘mist’ inga. Ik loop de route na op mijn GPS, maar kan de ‘variante’ niet vinden. Gelukkig beschikken Bruno en Eric over een set wandelkaarten 1:25.000 van de omgeving. Ook op betreffende kaart staat de variante niet. Er werkt hier een student die in zijn vrije tijd ook veel wandelt. Hij bestudeert de kaart en zegt dat de kaart klopt, er is daar geen variante.
Dat is pech, ik moet dus de complete GR51 lopen. Dat wordt opnieuw een latertje. We bestellen koffie om van de schrik te bekomen. Het betrekt, het begint te druppelen en in de verte onweert het. Snel mijn wasje naar binnen. Ik ga maar even op bed liggen, tenslotte is het rustdag.
Het klaart weer op, ik heb nog geen foto’s gemaakt van deze bijzondere omgeving. In het verleden is dit een schapenboerderij geweest, heeft Bruno verteld. Hier en daar zijn akkertjes en het restant moestuin te herkennen. Je zou er echt iets moois van kunnen maken, maar dan ben je wel dag en nacht aan het werk. Nu is er ook iets moois van gemaakt en Bruno en Eric kunnen er van leven. Overigens, ze zijn al vijf jaar samen en gaan morgen naar Parijs om in ondertrouw te gaan.
Eerst een foto van de buitenkant van ons appartement. Het is de deur achter de rozenstruik. Het zwembad. La Cascade vanaf de voormalige moestuin. Is dit een visvijver/viskwekerij? Nu zit er geen vis in, tenminste ik zie ze niet. Dit is Virgile, de student (filosofie), die hier werkzaam is. Ik houd dit voor een aardappelveld, helaas zijn ze vergeten deze te poten. Later hoor ik dat hier binnenkort een circus zijn tent gaat opzetten. Bloemen staan er te kust en te keur. Mocht iemand een paar dagen willen ‘onthaasten’, dan is dit een prima plek.
Overigens, het netwerk doet het niet, een sms’je naar huis lukt wel. Tijd voor het aperitief. Bruno ontkurkt, er staat toch een heleboel gereed om geproefd te worden. Bruno weet het wel te brengen! We gaan weer aan tafel met dezelfde gasten als gisteren. De meeste mensen hebben hier meerdere dagen geboekt. Het eerste gerecht is tomaat met ui (onderaan) en ‘iets’ met sardientjes (bovenaan). Het tweede gerecht is lasagne met rundvlees en salade. Rode wijn erbij, dat smaakt prima. Wie meer wil… er is nog meer. Het chocolade-toetje komt door. Daarna nog koffie, daar heb ik geen foto van gemaakt.
Menno rekent vast af, want morgenochtend gaan Bruno en Eric al vroeg op pad (naar Parijs). Ik ben Menno €115,- schuldig voor twee nachten, tweemaal ontbijt en tweemaal Table d’Hôte. Dat valt toch alleszins mee. Het is dik na tienen als ik de kamer opzoek.