Zondag 21 november 2010
Brielle – Hoek van Holland
Ontbijten kan hier al vanaf 05.00 uur (!), maar ik loop om zeven uur het restaurant in.
Ook het ontbijtbuffet is goed verzorgd. Even na achten reken ik de kamer en het diner af. Ik ben €90,15 kwijt en dat is toch alleszins redelijk.
Ik ga meteen op pad. Het is een graadje of 4 in de plus, een heel stuk kouder dan gisteren.
De route voert mij naar Rozenburg naar het veer. Ik maak nog een deel van de lus door Brielle af en kom daarbij langs de Standerdmolen ’t Vliegend Hert uit 1985. Tja, het is een replica van de in 1810 afgebrande molen.
Overigens is de herbouwde molen in 1882 nogmaals afgebrand. De molen is maalvaardig, er zijn mogelijkheden om de molen te bezoeken en meel te kopen. Door deze poort verlaat ik Brielle. Er staat geen informatiebordje bij, daar moet de gemeente iets aan doen. Ik werp nog een blik achterom, het is een beetje mistig. Sowieso is Brielle een stadje om nog eens terug te komen. Bij deze paddenstoel loop ik Brielle echt uit. Kijk, de LF1 loopt door Brielle. De LF1 is dus het fietstraject waar ik eerder over schreef, het is de Noordzeeroute. Een stukje fietspad op zijn tijd hoort erbij. De bomen zijn kaal, het blad ligt op de grond. Links van mij ligt het Brielse Meer. Tjonge, wat een boel meerkoeten. Zeker de helft gaat de komende winter niet overleven. Nu hebben ze het wel over de herten in de Oostvaardersplassen waarvan er een aantal gaan verhongeren, maar over deze meerkoeten heeft niemand het. Dit is toch ook zielig! Deze handwijzer verdient een sopje. Op naar Rozenburg, Brielle ligt alweer 3 kilometer achter me. Het Brielse Meer en het Hartelkanaal ‘neem’ ik met de Brielse Brug en de Harmsenbrug.Iets verder ‘neem’ ik het Calandkanaal met de Calandbrug. Tjonge, wat is het mistig!
Nu volgt een piepklein stukje over het voormalige eiland Rozenburg. Voorheen het tuinbouwgebied van Rotterdam, nu wonen en werken. Er rest nog een parkje. Om kwart over tien bereik ik de veerstoep. Het veer is niet te zien, door de mist is er hooguit 100 meter zicht. Restaurant De Veerheuvel oogt gesloten, maar blijkt toch open te zijn. Hier geniet ik tot tweemaal toe een kopje koffie. Tja, de koffiekopjes worden in Nederland steeds kleiner. Hier zou de regering zich eens over moeten buigen. Of komt deze regelgeving uit Brussel? Dan is er niets aan te doen. Een half uurtje later is de mist als bij toverslag opgelost. Het veer ligt er ook, ik kan meteen boarden. Ik werp nog even een blik achterom op Rozenburg. Vlot steken we de Nieuwe Waterweg over en in Maassluis loopt de route om het haventje heen. Er staat hier een monument ter nagedachtenis aan de Maassluizers die op zee gebleven zijn. Ai, Maassluis is de stad van Maarten ‘t Hart. Ik heb bijna alles van hem gelezen.
Langs de Nieuwe Waterweg loop ik verder. Tja, eerst is het fietspad, later loop ik min of meer door een groenstrook.
Aan de overkant ligt de Thialf van Heerema, het grootste kraanschip ter wereld.
De afmetingen van dit kraanschip zijn immens. Waarom is dit ding niet ergens aan het werk? Is dat de crisis? Tegen twaalven loop ik Maassluis uit. Ik kijk op de foto dus even achterom. Iets verder begint het kassengebied. Of eigenlijk heten deze dingen ‘warenhuizen’.
Dit herinner ik mij wel van het Oeverloperpad. Tja, de weg oogt nogal recht en dat is hij ook. Ach, ik heb er prima weer bij, de temperatuur is gestegen tot maar liefst 10 graden in de plus. Ik loop dus tevens de Noordzeeroute, ik hoop hier volgend jaar te fietsen. Maassluis ligt alweer 5 kilometer achter me en naar Hoek van Holland is het nog 7 kilometer. Rechte wegen en warenhuizen, typisch Hollands dus. Hier heb ik geluk. De brug over het Oranjekanaal ligt eruit, maar wandelaars (en fietsers) kunnen er toch gebruik van maken. Even na enen loop ik het Staelduinse Bos in. Hier zit nog enig blad aan de bomen en het oogt herfstig. Er staan ook een groot aantal bunkers. Momenteel worden ze bevolkt door vleermuizen, maar dat is anders geweest. De bunkers zijn gebouwd door de Duitsers tijdens WO-2. Werd van hieruit de verdediging van de Rotterdamse haven aangestuurd? Ik kan het nergens vinden. Wie het weet mag het zeggen. Update: na stevig internetten kom ik er achter dat hier het regimentshoofdkwartier voor de Noordelijke sector van de Waterweg was gevestigd. Tevens was er hier een militair hospitaal en waren er manschappen gehuisvest. In totaal zijn er 34 ‘werken’ geweest, een aantal bakstenen werken zijn in 2004 en 2007 gesloopt. Er staan bunkers genoeg, de vleermuizen zullen het hier goed naar hun zin hebben. Het is trouwens druk in het bos, gezinnetjes laten hun kinderen uit. Ze waren thuis zeker niet meer te handhaven. De herfstkleuren komen met dit mooie weer ook goed uit de verf. Dit is wel een leuk huisje. Wonen Hans en Grietje hier? De laatste bunker, ik bereik hier het einde van het bos. Een hilwoning, ik krijg het geheel niet goed op de foto. Bovenlangs Hoek van Holland loopt de route door een strook bos. Van Hoek van Holland zelf zie ik dus niets. Wel deze mooie ‘parkwoningen’ aan het water. Het station ligt op een steenworp afstand. Ik ben er bijna. Je kunt de trein, maar ook de veerboot naar Engeland nemen. Daar kun je dan verder met de Europese Wandelroute E-2. Om 14.33 uur loop ik het station op. De trein staat op het punt om te vertrekken. Wat een timing! Ik heb er vandaag 27.04 kilometer opzitten.
In Vlaardingen moeten we de trein uit en de bus in. Het hoe en waarom wordt omgeroepen, maar voor iedereen is het onverstaanbaar. Ik check keurig uit, want ik ga ervan uit dat we met een reguliere bus moeten. Het blijkt een NS-bus te zijn, dus inchecken hoeft niet en het kan niet eens. Gratis laat ik me dus vervoeren naar Rotterdam CS, waar ik na twintig minuutjes aankom. Daar pak ik mijn mobiel. Orchideetje is met zoon- en dochterlief op bezoek bij een vriendin. We spreken af in Donner, tegenwoordig heet het trouwens Selexyz Donner. Ik maak nog een rondje, maar kan zo gauw niets van mijn gading vinden. OK, we kopen eten in het Surinaams eethuisje om de hoek en nemen de trein van 17.20 uur. Overstappen en op een redelijk tijdstip zijn we thuis.
Mooi, het Deltapad zit erop. Ik ben er blij mee.