Zondag 19 december 2010
Almere Hout – Almere Buiten – Almere Oostvaarders
Ai, ik heb een stuk beter geslapen dan gisteren. Reino heeft ook prima geslapen, wat heet, ze heeft zich verslapen. Toch dacht ik al vroeg licht in haar tentje te hebben gezien.
Het zal het Noorderlicht wel zijn geweest. Overigens, het heeft vannacht fors, wat heet, zeer fors gesneeuwd. Mijn tent is helemaal bedolven onder de sneeuw. Het is verdorie 10 graden in de min. Ik vond het al zo koud! Trouwens, vannacht heb ik het niet koud gehad. Maar ja, nu na het ontbijt moet de boel weer in de rugzak. Het ijs staat op de tent, echt oprollen gaat niet, dan maar een wat groter pakket. Met enig beleid gaat alles in de rugzak. Tja, Reino is nog lang niet klaar en zij stelt voor dat ik rondwandeling 5 alleen loop. Dan wacht ze op mij in het Shellstation en dan starten we samen met lijnwandeling 6.
Dat lijkt me een goed plan en meteen ga ik op weg. Nou ja, op weg, die is bedolven onder de sneeuw. Best wel lastig lopen. Gelukkig heb ik wandeling 5 op GPS, dat scheelt. Met een grote lus loop ik naar Almere-Hout dat ik tegen negenen bereik. Even een handwijzer ter oriëntatie, voor zover leesbaar. Trouwens, de lucht ‘breekt’ open.Oeps, dit is een van de betere buurten zo te zien. Best wel mooie huizen zie ik hier.Dwars door Almere-Hout loop ik langs een vijverpartij richting Shellstation.Met vereende krachten houden de eendjes, de meerkoeten en de zwanen een wak open.Om kwart voor tien ben ik bij het Shellstation en even later sta ik aan de koffie.Appeltaart hebben ze niet, dan maar een broodje Oma’s gehaktbal. Verder koop ik een setje batterijtjes, mijn oplaadbare batterijen presteren met deze kou niet zo best.Om kwart over tien steken we de Hoge Vaart weer over. Daarna moeten we meteen linksaf langs de Vaart en pakken hier lijnwandeling 6 op. Helaas heb ik de wandeling niet op GPS. De foto is niet scherp, mogelijk was de lens nog beslagen. We lopen hier trouwens gelijk op met rondwandeling 4. Die ‘pakken’ we dus meteen mee. De route loopt langs de Hoge Vaart en langs een golfterrein. Normaliter kun je daar uitstekend terecht voor de KMA, maar nu oogt alles donker en verlaten.
Verder door bos. Toch merkwaardig dat we zoveel bos hebben in een verstedelijkt gebied. We lopen onder de A6 door. Aan de overkant is een industrieterrein. Is dit zomaar een reclame voor ‘Viking’ of zit hier de fabriek? Na een handwijzer – verderop ligt de nieuwe woonwijk: ‘Tussen de Vaarten’ – en een tunneltje onder de S104 door, komen we op een fietspad. Kijk, hier zijn hondenuitlaters actief. Ik ben nooit zo blij met honden die ‘sneaky’ achter je langs sluipen en dan aan je kuiten gaan ruiken. Begrijpen die mensen niet dat niet iedereen dat leuk vindt? Op de kaart staat hier een koffiekopje en na even vragen begrijpen we dat daar de manege mee wordt bedoeld. Het is precies twaalf uur en we zijn wel aan een pauze toe.Het restaurant is gelukkig open. Tja, zeker een tiental meisjes is hier aan het trainen. Vanmiddag zijn er wedstrijden lees ik op een mededeling. Foto’s binnen maken lukt niet, de lens is volledig beslagen. Tja, buiten is het min zeven!
Na een half uurtje stappen we weer op.
Door het bos lopen we naar de Lage Vaart, die we met deze fraaie brug oversteken. Dit zijn zo te zien woonboten, het ziet er niet onaardig uit. En dit is de Regenboogbuurt, dit ziet er ook heel aardig uit. Op dit talud zijn de regenboogkindertjes druk aan het sleeën. Jammer dat er geen zonnetje op staat. Lijnwandeling 6 zit erop, we gaan over op lijnwandeling 7. Ook deze heb ik helaas niet op GPS. In het boekje staan er op de kaartschetsjes nog witte plekken, maar inmiddels is de Eilanderbuurt en de Stripheldenbuurt gerealiseerd. Best wel aparte huizen staan er hier. Even verder gaan we onder de S106 door en lopen het Kotterbos in. Tja, het is lastig kaartlezen met de matige kaartjes in het boekje en min of meer op de gok lopen we richting spoorlijn. Daar slaan we linksaf en lopen weer onder de S106 door. Eigenlijk moeten we hier rechtsaf en verderop nog een stuk Oostvaardersbos meenemen. Op de topografische kaart heb ik gezien dat dit bos ook gedeeltelijk volgebouwd is. Dat wordt dus zoeken! Verder nemen we een heel stuk van deze route de volgende keer als aanlooproute.
En als laatste, rijden de treinen wel vandaag? We besluiten de kortste weg naar het station te nemen. Tot mijn verbazing is dat niet Almere-Buiten, maar Almere-Oostvaarders. Daar zijn we precies om 14.50 uur. We hebben zoëven een trein zien rijden, dat geeft de burger moed. De bussen rijden ook, maar die moeten we nu niet hebben. OK, ik heb er bijna 18 kilometer opzitten, maar vanmorgen na de eerste kilometers hielden de batterijen in mijn GPS er mee op. Er komen er dus nog een handvol bij. Helaas, alleen vanochtend even zon, daarna grijs en grauw weer. Tja, geen trein. De informatieborden werken ook al niet. Wel een omroeper die constant vertelt dat de NS een aangepaste dienstregeling ‘rijdt’. Verder vertelt de omroeper dat je beter thuis kunt blijven. Een jongedame gaat met haar mobiel (iPhone!) het internet op en zegt ons dat er mogelijk een trein gaat om 15.45 uur. Tja, die informatievoorziening van de NS mag wel in de krant. Vroeger, tenminste in mijn beleving, waren de wachthokjes van de NS verwarmd. Nu niet meer, dat is natuurlijk zonde van het geld. Zo langzamerhand krijg ik het door en door koud! Op advies van Reino bel ik mijn zoon of hij ons mogelijk kan halen. Tja, hij moet sowieso een dik uur rijden, dus spreken we af dat ik later terugbel. Tot mijn verbazing komt de trein van 15.45 uur voorrijden. Tjonge, we hebben bijna een uur gewacht! In Weesp moeten we overstappen. Na een kwartiertje wachten komt de trein naar Amersfoort opdagen. Dat valt toch weer mee. In Amersfoort ziet Reino kans om een (gratis!) beker koffie te scoren.
Ja, ja, de NS heeft wat goed te maken. Is het een idee als de NS onder deze barre omstandigheden Glühwein gaat verstrekken? Als je op elk station een beker gratis koffie scoort, kom je zeker met hoofdpijn thuis. Afijn, dat thuiskomen lukt ook nog zo tegen zessen. Drie uurtjes onderweg, dat valt toch alleszins mee. Je moet je onder deze winterse omstandigheden gewoon goed voorbereiden. Dit keer eten we niet bij Peacocks. Orchideeetje is vanmiddag op verjaarsvisite geweest bij een Indonesische vriendin.
Kijk, ze hebben aan mij gedacht en een aantal Indonesische heerlijkheden voor mij ingepakt. Dat is toch wel iets anders dan een pakket van de Fa. Struik. Samengevat, het Almerepad is best wel een mooie wandeling. Door de overvloedige sneeuw hebben we hier en daar een bospad ingeruild voor een fietspad. Verder hebben we vermoedelijk niet overal precies volgens het boekje gelopen. Het zij zo. Reino: bedankt!