Zondag 1 augustus 2021
’t Heinenhoes – Veenpark – Thuisreis
Om halfnegen genieten we het ontbijt. Daarna inpakken, uitchecken en afrekenen.
Tja, dit was voorlopig de laatste keer, maar het is niet anders. Dick en Sandra, alle geluk toegewenst!
Om kwart voor tien rijden we weg en om half elf bereiken we het openluchtmuseum Veenpark nabij Barger-Compascum. Onderweg genoten we van een hevige bui, maar nu is het droog.
Kijk, daar is het, druk oogt het niet.We hebben weer online tickets geboekt à €13,50 p/p (seniorenprijs), dus we kunnen vlot doorlopen. De museumjaarkaart is niet geldig.
Eerst even oriënteren met de ontvangen parkwijzer.Kijk, een tractor. Het is een ouwetje, maar op zoiets heb ik als tiener tijdens vakantiewerk de bloembollen van het veld naar de schuur gereden. Mooi werk!Aan deze opknapper moet nog veel gebeuren, maar het zou best iets moois kunnen worden.We staan vlakbij station Berkenrode en we besluiten het treintje te nemen naar station
’t Aole Compas. Dan gaan we eerst het dorpje ’t Aole Compas bekijken en dan van achter naar voor door het Veenpark wandelen.
Toch leuk zo’n treintje!Aangekomen kijken we rond in het dorpje ’t Aole Compas. Bizar te zien hoe mensen, nog niet eens zo lang geleden, geleefd hebben. Zo hier en daar staan informatieve panelen, dus laat ik de foto’s voor zichzelf spreken.We verlaten het dorpje ’t Aole Compas en lopen door van huis naar huis.
Ook hier staan regelmatig informatieve panelen, dus laat ik de foto’s voor zichzelf spreken.Nou, we hebben het meeste (alles?) wel gezien. We zouden nog een rondje kunnen varen, zoals deze mensen.Maar we kiezen voor het andere treintje dat ook vertrekt vanaf station Berkenrode.Nu maken we een lus in noordelijke richting en we gaan ook een bezoek brengen aan de turfstekerij. Onderweg nuttigen we de in de bakkerij aangeschafte broodjes.
Kijk, de hei staat al min of meer in bloei.Als je heide niet laat begrazen tiert het Pijpestrootje welig. Uiteindelijk zal de hei ten onder gaan aan bos. Tja, dat is de natuur.De machinist geeft uitleg en demonstreert hoe de turfstekerij toentertijd in zijn werk ging. Gewoon slavenarbeid eigenlijk! Ook wijst hij op een aantal historische machines.
Daarmee werd de turfstekerij al min of meer geautomatiseerd. Tja, en toen was de turf op. Nederland ging over op het stoken van steenkool uit de Limburgse mijnen. Totdat de winbare steenkool ook op was. Daarna gingen we over op olie en gas. Dat houdt natuurlijk ook een keer op, zeker gezien het milieu.
Zonnepanelen en windmolens is mijns inziens niet de oplossing. We moeten over op kernenergie en als de techniek zover is op thoriumreactoren. Ook thorium is niet oneindig voorradig, hoe het dan verder moet weet ik niet.
Om kwart voor drie zijn we weer terug op station Berkenrode. We hebben het wel gezien. In het restaurant nuttigen we nog een heerlijk pannetje tomatensoep met brood.
We hebben nog een lange rit voor de boeg.Thuis (veilig) aangekomen is het uitladen en opruimen geblazen. We hebben niets in huis, dus vervoegen we ons om halfzes bij restaurant Peacocks.
Ik maak het na dit copieuze weekend niet te gek en ga voor een schnitzel met Parmezaanse kaas en gebakken champignons. Uiteraard een glas rode huiswijn (Merlot) erbij, ik hoef niet meer te rijden.Tot besluit een crème brûlée. Dat valt me echt mee, deze is ook voortreffelijk.Ok, het Afscheids-arrangement zit er nu echt op. Sandra en Dick, de medewerkers van de vesting Bourtange, het Veenpark en Peacocks: bedankt!