Najaars-arrangement Vlieland (okt 2007)

Zondag 21 oktober 2007
Vliehors
Om 08.00 uur gaat de wekfunctie van de telefoon. Prima geslapen. Om 09.00 uur zitten we aan het ontbijtbuffet. Dat ziet er goed uit. De eitjes worden bereid terwijl u wacht.47. Ontbijt Tegen tienen zitten we weer op de fiets. Onderlangs de vuurtoren en dan weer het schelpenpad op door de duinen. Tja, veel keus is er verder niet, Vlieland is (maar) klein (maar fijn).51. Straat52. Fietspad Een uurtje later zijn we weer bij de ‘slag’ nabij het Cavalerie Schietkamp. De fietsen gaan op slot, niet omdat we het dievengilde vrezen, maar iemand zou eens de verkeerde huurfiets kunnen meenemen. Die dingen lijken tenslotte allemaal op elkaar. We lopen het strand op in de richting van het Luchtmacht schietterrein. Door de week hangt de rode vlag in top en wordt het afgeraden het achterliggende terrein te betreden. Vandaag is het zondag en wordt er niet met bommen gegooid, toch wel een rustig idee.53. Schietterrein En dit is de range, zoals dat heet, of voluit ‘Cornfield Range’. Uiterst rechts de toren van waaruit de schietoefeningen worden gecoördineerd. In het midden een geel doelvlak voor oefenbommen en links een aantal overjarige M113 C&V verkenningsvoertuigen. In de toren is het wel een imponerend gezicht om een F16 – met ruim 800 km/u op de teller en op boomtop-hoogte over het IJsselmeer – op de radar aan te zien jagen. Geoefende ogen zien dan het toestel aankomen – niet meer dan een donker stipje – waarna de piloot zijn toestel optrekt, een rol maakt en tijdens de duikvlucht zijn bommen lost. Vlak boven het maaiveld trekt de piloot zijn toestel weer horizontaal, draait een bocht waarbij hij de nodige G’s trekt en maakt dan dat hij wegkomt. Ai, dit zijn dure grappen voor de belastingbetaler!
Het gaat helaas niet altijd goed en meestal overleeft de piloot dat niet. Ook zijn een aantal piloten in de fout gegaan en hebben de toren een aantal malen veranderd in gatenkaas. Dat er daarbij nooit doden of gewonden in de toren zijn gevallen, mag een wonder heten. Het verhaal gaat op Vlieland dat het Belgische piloten waren. Dat was niet het geval, het was in 1992 een Deense en in 2001 een Duitse piloot.55. Schietterrein We lopen langs de range, de Vliehors is echt een imposante zandvlakte.56. Schietterrein De ‘duintjes’, bekend gebied, ik heb hier tweemaal een nachtje in mijn tent doorgebracht.57. Schietterrein Nog een sfeerplaatje.58. Schietterrein Ha, dat is leuk, de Vliehorsexpres komt voorbij jakkeren op weg naar het reddingshuisje. Ze rijden dicht langs de branding, daar is het strand harder.54. Schietterrein In de verte het reddingshuisje, er zijn er twee, deze is toe aan een opknapbeurt.59. Schietterrein60. Huisje We keren weer om, het tweede reddingshuisje staat nog een kilometer verder. Daar komen we morgen. We lunchen in Het Posthuys en fietsen over de asfaltweg – hij heet toepasselijk ‘De Postweg’ – naar uitzichtpunt ‘Dodemansbol’. Hier kijken we uit over de Waddenzee. Verderop is het gebied uitsluitend toegankelijk voor vogels. (Echte, vreemde vogels tellen niet mee).
We fietsen nog wat verder en zetten de fietsen neer vlakbij camping ‘Langepaal’. Uiteraard is de camping momenteel gesloten. Hier start een rondwandeling van een kilometer of vier door bos- en duingebied.61. Duin62. Duin63. Duin64. Paddestoel Het is mooi geweest, we fietsen terug naar het dorp. Onderweg geven we onze ogen goed de kost, mogelijk zien we een leuk hotelletje voor de volgende keer. Ook moeten we omzien naar een restaurant voor het diner. Nou, die zijn er genoeg, maar de menukaart van de ‘herbergh van flielant’ staat ons wel aan. We reserveren maar gelijk voor half zeven. Ze hebben hier ook acht kamers!66. Restaurant67. Menu Eerst gaan we naar ons eigen hotel, douchen, omkleden en hup, daar gaan we weer.
De fietsen blijven staan, het is maar een paar honderd meter lopen.
Gerookte Noorse zalm filet geserveerd met toast en mierikswortel crème (de spelling is conform de kaart, op z’n ‘flielants’).68. Voorgerecht Gebraden parelhoen filet met een stampotje van knolselderij en spruitjes met appelstroop.69. Hoofdgerecht Warme apfelstrüdel met romig kaneelijs en vanille saus.70. Nagerecht Ik bestel er een rode huiswijn bij.
De bediening is attent, het eten en de wijn smaakt prima, wat wil je nog meer.
Als laatste nemen we nog espresso en thee.